List do wszech wobec Judy Apostoła świętego.
Kapituła 1.
1. Judas, sługa Jezusów Krystusów, a brat Jakubów, wezwanym, którzy od Boga Ojca są poświęceni i od Jezusa Krystusa zachowani.
2. Miłosierdzie i pokój i miłość, niech się wam rozmnoży.
3. Namilejszy, gdyż wszelaką pilność to czynię, abym wam pisał o społecznym zbawieniu, musiałem wam pisać, abych was napomniał, iżbyście bojowali o wiarę, która raz jest podana świętym.
4. Abowiem wkradali się niektórzy ludzie niepobożni, dawno już przed tym spisani na to potępienie, którzy Boga naszego łaskę obracają na wszeteczną roskosz i Boga, który sam jest Panem i Pana naszego Jezu Krysta przą.
5. Przytym chcę was napominać o tym, gdyż to raz wiecie, iż Pan wybawiwszy lud z Egiptu, zasię ty potracił, którzy nie wierzyli.
6. I Anioły, którzy nie zachowali początku swego, owszem opuścili mieszkanie swoje, na sąd wielkiego onego dnia zwiąskami wiecznemi pod ciemnością zachował.
7. Jako Sodoma i Gomorra i tym przyległe miasta, tymże sposobem jako i oni, nieczystości popełniwszy i udawszy się za cudzym ciałem, przełożeni są na przykład, ognia wiekuistego karanie cierpiąc.
8. A wżdy także i ci ospali, ciałoć plugawią, a zwierzchność wygardzają i przełożeństwa bluźnią.
9. Ale Michał Archanioł, gdy się z diabłem wadził, swarząc się o ciało Mojżeszowe, nie śmiał nań pomówić złorzeczeństwa ale rzekł: Niech cię Bóg karze.
10. Ty rzeczy, których nie umieją sromocą, a które umieją z przyrodzenia, jako bydlęta nierozumne, w tych się psują.
11. Bieda im! Abowiem drogą Kainową się udali i za omylnością zapłaty, którą był Balaam zwiedzion puścili się i przeciwieństwem Korego poginęli.
12. Cić są jako zmazy w świętych biesiadach waszych, gdy z wami używają, okrom bojaźni żądnego, sami siebie pasąc; obłoki bez wód, które pędzą wiatry, drzewa niepłodne dwa kroć martwe i wykorzenione. 
13. Wały okrutne morskie, którzy swe własne sromoty jako piany wypuszczają, gwiazdy błąkające się, którym zaćmienie ciemności na wieki jest zachowane.
14. A prorokował też o tych Enoch, siódmy od Adama mówiąc: Oto przyszedł Pan z świętemi zastępy swemi.
15. Aby czynił sąd przeciw wszytkim i karał tych, którzykolwiek z nich są niepobożni, za uczynki wszytki, które niepobożnie popełnili i za wszytki przykre słowa, które mówili przeciw jemu grzesznicy niepobożni.
16. Ci są szemracze, narzekacze, w roskoszach swoich chodzący i których usta nadęte słowa mówią, osobam się dla pożytku dziwując.
17. Ale wy namilejszy pamiętajcie słowa, które są przed tym powiedane od Apostołów Pana naszego Jezu Krysta.
18. Iż wam powiedali, że czasu ostatecznego nastaną pośmiewcy, którzy w niepobożnych roskoszach swoich chodzić będą.
19. Cić są, którzy się sami odłączają, cieleśni, ducha nie mający.
20. A wy, namilszy, budując sami siebie na naświętszej wierze waszej, przez Ducha świętego modląc się,
21. Jedni drugie w miłości Bożej zachowajcie, oczekiwając miłosierdzia Pana naszego Jezu Krysta, ku żywotowi wiecznemu.
22. A jednych z rozsądkiem litujcie.
23. A drugie zachowajcie w bojaźni, wyrywając je z płomienia, mając w nienawiści i suknię od ciała pokalaną.
24. Przytym temu, który was może zachować wolne od grzechu i stawić przed oblicznością chwały swojej nie naganione z radością,
25. To jest, samemu mądremu Bogu, Zbawicielowi naszemu, chwała i wielmożność i zwierzchność i moc i teraz i na wszytki wieki. Amen.


Biblia Brzeska