| 1:1 | παυλος αποστολος tsbιησου χριστου aιησου δια θεληματος θεου και τιμοθεος ο αδελφος τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω συν τοις αγιοις πασιν τοις ουσιν εν ολη τη αχαια |
| 1:2 | χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου |
| 1:3 | ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ των οικτιρμων και θεος πασης παρακλησεως |
| 1:4 | ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ησ παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου |
| 1:5 | οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως δια abτου χριστου περισσευει και η παρακλησις ημων |
| 1:6 | ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας aειτε aπαρακαλουμεθα aυπερ της aυμων aπαρακλησεως aτης ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν bκαι bη bελπις bημων bβεβαια bυπερ bυμων tsbειτε tsbπαρακαλουμεθα tsbυπερ tsbτης tsbυμων tsbπαρακλησεως και tsbσωτηριας tsκαι atsη atsελπις atsημων atsβεβαια atsυπερ atsυμων |
| 1:7 | ειδοτες οτι aως tsbωσπερ κοινωνοι εστε των παθηματων ουτως και της παρακλησεως |
| 1:8 | ου γαρ θελομεν υμας αγνοειν αδελφοι υπερ της θλιψεως ημων της γενομενης tsbημιν εν τη ασια οτι καθ υπερβολην tsbεβαρηθημεν υπερ δυναμιν aεβαρηθημεν ωστε εξαπορηθηναι ημας και του ζην |
| 1:9 | αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους |
| 1:10 | ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και aρυσεται tsbρυεται εις ον ηλπικαμεν a[οτι] tsbοτι και ετι ρυσεται |
| 1:11 | συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ bυμων atsημων |
| 1:12 | η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν απλοτητι και ειλικρινεια aτου θεου a[και] ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας |
| 1:13 | ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγινωσκετε η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι tsbκαι εως τελους επιγνωσεσθε |
| 1:14 | καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου a[ημων] ιησου |
| 1:15 | και ταυτη τη πεποιθησει εβουλομην aπροτερον bελθειν προς υμας bτο atsελθειν tsbπροτερον ινα δευτεραν χαριν aσχητε tsbεχητε |
| 1:16 | και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν |
| 1:17 | τουτο ουν aβουλομενος aμητι tsbβουλευομενος tsbμη tsbτι αρα τη ελαφρια εχρησαμην η α βουλευομαι κατα σαρκα βουλευομαι ινα η παρ εμοι το ναι ναι και το ου ου |
| 1:18 | πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ aεστιν tsbεγενετο ναι και ου |
| 1:19 | ο tsbγαρ του θεου aγαρ υιος ιησους χριστος ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν |
| 1:20 | οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι aδιο και aδι tsbεν aαυτου tsbαυτω το αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων |
| 1:21 | ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος |
| 1:22 | ο και σφραγισαμενος ημας και δους τον αρραβωνα του πνευματος εν ταις καρδιαις ημων |
| 1:23 | εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον |
| 1:24 | ουχ οτι κυριευομεν υμων της πιστεως αλλα συνεργοι εσμεν της χαρας υμων τη γαρ πιστει εστηκατε |
| 2:1 | εκρινα aγαρ tsbδε εμαυτω τουτο το μη παλιν tsελθειν εν λυπη προς υμας abελθειν |
| 2:2 | ει γαρ εγω λυπω υμας και τις tsbεστιν ο ευφραινων με ει μη ο λυπουμενος εξ εμου |
| 2:3 | και εγραψα tsbυμιν τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην aσχω tsbεχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν |
| 2:4 | εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερως εις υμας |
| 2:5 | ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν abαλλα tsαλλ απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας |
| 2:6 | ικανον τω τοιουτω η επιτιμια αυτη η υπο των πλειονων |
| 2:7 | ωστε τουναντιον μαλλον υμας χαρισασθαι και παρακαλεσαι aμη aπως tsbμηπως τη περισσοτερα λυπη καταποθη ο τοιουτος |
| 2:8 | διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην |
| 2:9 | εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εις παντα υπηκοοι εστε |
| 2:10 | ω δε τι χαριζεσθε aκαγω tsbκαι tsbεγω και γαρ εγω aο aκεχαρισμαι ει τι tsbκεχαρισμαι tsbω κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου |
| 2:11 | ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν |
| 2:12 | ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω |
| 2:13 | ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν |
| 2:14 | τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω |
| 2:15 | οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις |
| 2:16 | οις μεν οσμη aεκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη aεκ ζωης εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος |
| 2:17 | ου γαρ εσμεν ως οι bλοιποι atsπολλοι καπηλευοντες τον λογον του θεου αλλ ως εξ ειλικρινειας αλλ ως εκ θεου aκατεναντι tsbκατενωπιον tsbτου θεου εν χριστω λαλουμεν |
| 3:1 | αρχομεθα παλιν εαυτους συνιστανειν asη btει μη χρηζομεν ως τινες συστατικων επιστολων προς υμας η εξ υμων tsbσυστατικων |
| 3:2 | η επιστολη ημων υμεις εστε εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων |
| 3:3 | φανερουμενοι οτι εστε επιστολη χριστου διακονηθεισα υφ ημων εγγεγραμμενη ου μελανι αλλα πνευματι θεου ζωντος ουκ εν πλαξιν λιθιναις αλλ εν πλαξιν abκαρδιαις tsκαρδιας σαρκιναις |
| 3:4 | πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον |
| 3:5 | ουχ οτι tsbικανοι tsbεσμεν αφ εαυτων aικανοι aεσμεν λογισασθαι τι ως εξ εαυτων αλλ η ικανοτης ημων εκ του θεου |
| 3:6 | ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα aαποκτεννει bαποκτενει tsαποκτεινει το δε πνευμα ζωοποιει |
| 3:7 | ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη tsbεν λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον abμωυσεως tsμωσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην |
| 3:8 | πως ουχι μαλλον η διακονια του πνευματος εσται εν δοξη |
| 3:9 | ει γαρ aτη tsbη διακονια της κατακρισεως δοξα πολλω μαλλον περισσευει η διακονια της δικαιοσυνης tsbεν δοξη |
| 3:10 | και γαρ abου tsουδε δεδοξασται το δεδοξασμενον εν τουτω τω μερει aεινεκεν tsbενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης |
| 3:11 | ει γαρ το καταργουμενον δια δοξης πολλω μαλλον το μενον εν δοξη |
| 3:12 | εχοντες ουν τοιαυτην ελπιδα πολλη παρρησια χρωμεθα |
| 3:13 | και ου καθαπερ abμωυσης tsμωσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον aαυτου tsbεαυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου |
| 3:14 | aαλλα tsbαλλ επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον aημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον aοτι tsbο tsbτι εν χριστω καταργειται |
| 3:15 | αλλ εως σημερον ηνικα aαν tsbαναγινωσκεται aαναγινωσκηται abμωυσης tsμωσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται |
| 3:16 | ηνικα aδε tsbδ aεαν tsbαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα |
| 3:17 | ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου tsbεκει ελευθερια |
| 3:18 | ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος |
| 4:1 | δια τουτο εχοντες την διακονιαν ταυτην καθως ηλεηθημεν ουκ aεγκακουμεν tsbεκκακουμεν |
| 4:2 | abαλλα tsαλλ απειπαμεθα τα κρυπτα της αισχυνης μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολουντες τον λογον του θεου αλλα τη φανερωσει της αληθειας aσυνιστανοντες tsbσυνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του θεου |
| 4:3 | ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον |
| 4:4 | εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη αυγασαι tsbαυτοις τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου |
| 4:5 | ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα tsbχριστον ιησουν aχριστον κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν |
| 4:6 | οτι ο θεος ο ειπων εκ σκοτους φως aλαμψει tsbλαμψαι ος ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του θεου εν προσωπω a[ιησου] tsbιησου χριστου |
| 4:7 | εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων |
| 4:8 | εν παντι θλιβομενοι αλλ ου στενοχωρουμενοι απορουμενοι αλλ ουκ εξαπορουμενοι |
| 4:9 | διωκομενοι αλλ ουκ εγκαταλειπομενοι καταβαλλομενοι αλλ ουκ απολλυμενοι |
| 4:10 | παντοτε την νεκρωσιν του tsbκυριου ιησου εν τω σωματι περιφεροντες ινα και η ζωη του ιησου εν τω σωματι ημων φανερωθη |
| 4:11 | αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων |
| 4:12 | ωστε ο tsbμεν θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν |
| 4:13 | εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν |
| 4:14 | ειδοτες οτι ο εγειρας τον κυριον ιησουν και ημας aσυν tsbδια ιησου εγερει και παραστησει συν υμιν |
| 4:15 | τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων την ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου |
| 4:16 | διο ουκ aεγκακουμεν tsbεκκακουμεν αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθειρεται αλλ ο aεσω aημων tsbεσωθεν ανακαινουται ημερα και ημερα |
| 4:17 | το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων καθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν |
| 4:18 | μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια |
| 5:1 | οιδαμεν γαρ οτι εαν η επιγειος ημων οικια του σκηνους καταλυθη οικοδομην εκ θεου εχομεν οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις |
| 5:2 | και γαρ εν τουτω στεναζομεν το οικητηριον ημων το εξ ουρανου επενδυσασθαι επιποθουντες |
| 5:3 | aει aγε tsbειγε και aεκδυσαμενοι tsbενδυσαμενοι ου γυμνοι ευρεθησομεθα |
| 5:4 | και γαρ οι οντες εν τω σκηνει στεναζομεν βαρουμενοι absεφ absω tεπειδη ου θελομεν εκδυσασθαι αλλ επενδυσασθαι ινα καταποθη το θνητον υπο της ζωης |
| 5:5 | ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο tsbκαι δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος |
| 5:6 | θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουντες εν τω σωματι εκδημουμεν απο του κυριου |
| 5:7 | δια πιστεως γαρ περιπατουμεν ου δια ειδους |
| 5:8 | θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι εκ του σωματος και ενδημησαι προς τον κυριον |
| 5:9 | διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι |
| 5:10 | τους γαρ παντας ημας φανερωθηναι δει εμπροσθεν του βηματος του χριστου ινα κομισηται εκαστος τα δια του σωματος προς α επραξεν ειτε αγαθον ειτε aφαυλον tsbκακον |
| 5:11 | ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσιν υμων πεφανερωσθαι |
| 5:12 | ου tsbγαρ παλιν εαυτους συνιστανομεν υμιν αλλα αφορμην διδοντες υμιν καυχηματος υπερ ημων ινα εχητε προς τους εν προσωπω καυχωμενους και aμη aεν tsbου καρδια |
| 5:13 | ειτε γαρ εξεστημεν θεω ειτε σωφρονουμεν υμιν |
| 5:14 | η γαρ αγαπη του χριστου συνεχει ημας κριναντας τουτο οτι b[ει] tsει εις υπερ παντων απεθανεν αρα οι παντες απεθανον |
| 5:15 | και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι |
| 5:16 | ωστε ημεις απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα ει tsbδε και εγνωκαμεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκομεν |
| 5:17 | ωστε ει τις εν χριστω καινη κτισις τα αρχαια παρηλθεν ιδου γεγονεν καινα tsbτα tsbπαντα |
| 5:18 | τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω δια tsbιησου χριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης |
| 5:19 | ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τον λογον της καταλλαγης |
| 5:20 | υπερ χριστου ουν πρεσβευομεν ως του θεου παρακαλουντος δι ημων δεομεθα υπερ χριστου καταλλαγητε τω θεω |
| 5:21 | τον tsbγαρ μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ινα ημεις abγενωμεθα tsγινωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω |
| 6:1 | συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας |
| 6:2 | λεγει γαρ καιρω δεκτω επηκουσα σου και εν ημερα σωτηριας εβοηθησα σοι ιδου νυν καιρος ευπροσδεκτος ιδου νυν ημερα σωτηριας |
| 6:3 | μηδεμιαν εν μηδενι διδοντες προσκοπην ινα μη μωμηθη η διακονια |
| 6:4 | αλλ εν παντι aσυνισταντες tsbσυνιστωντες εαυτους ως θεου διακονοι εν υπομονη πολλη εν θλιψεσιν εν αναγκαις εν στενοχωριαις |
| 6:5 | εν πληγαις εν φυλακαις εν ακαταστασιαις εν κοποις εν αγρυπνιαις εν νηστειαις |
| 6:6 | εν αγνοτητι εν γνωσει εν μακροθυμια εν χρηστοτητι εν πνευματι αγιω εν αγαπη ανυποκριτω |
| 6:7 | εν λογω αληθειας εν δυναμει θεου δια των οπλων της δικαιοσυνης των δεξιων και αριστερων |
| 6:8 | δια δοξης και ατιμιας δια δυσφημιας και ευφημιας ως πλανοι και αληθεις |
| 6:9 | ως αγνοουμενοι και επιγινωσκομενοι ως αποθνησκοντες και ιδου ζωμεν ως παιδευομενοι και μη θανατουμενοι |
| 6:10 | ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες |
| 6:11 | το στομα ημων ανεωγεν προς υμας κορινθιοι η καρδια ημων πεπλατυνται |
| 6:12 | ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων |
| 6:13 | την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις |
| 6:14 | μη γινεσθε ετεροζυγουντες απιστοις τις γαρ μετοχη δικαιοσυνη και ανομια aη τις tsbδε κοινωνια φωτι προς σκοτος |
| 6:15 | τις δε συμφωνησις aχριστου tsbχριστω προς sβελιαλ abtβελιαρ η τις μερις πιστω μετα απιστου |
| 6:16 | τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων aημεις tsbυμεις γαρ ναος θεου aεσμεν tsbεστε ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται aμου tsbμοι λαος |
| 6:17 | διο aεξελθατε tsbεξελθετε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας |
| 6:18 | και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ |
| 7:1 | ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου |
| 7:2 | χωρησατε ημας ουδενα ηδικησαμεν ουδενα εφθειραμεν ουδενα επλεονεκτησαμεν |
| 7:3 | tsbου προς κατακρισιν aου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην |
| 7:4 | πολλη μοι παρρησια προς υμας πολλη μοι καυχησις υπερ υμων πεπληρωμαι τη παρακλησει υπερπερισσευομαι τη χαρα επι παση τη θλιψει ημων |
| 7:5 | και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι |
| 7:6 | αλλ ο παρακαλων τους ταπεινους παρεκαλεσεν ημας ο θεος εν τη παρουσια τιτου |
| 7:7 | ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι |
| 7:8 | οτι ει και ελυπησα υμας εν τη επιστολη ου μεταμελομαι ει και μετεμελομην βλεπω a[γαρ] tsbγαρ οτι η επιστολη εκεινη ει και προς ωραν ελυπησεν υμας |
| 7:9 | νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων |
| 7:10 | η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον aεργαζεται tsbκατεργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται |
| 7:11 | ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι tsbυμας ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον abαλλα tsαλλ εκδικησιν atsεν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι tsbεν τω πραγματι |
| 7:12 | αρα ει και εγραψα υμιν ουχ aενεκεν tsbεινεκεν του αδικησαντος ουδε aενεκεν tsbεινεκεν του αδικηθεντος αλλ aενεκεν tsbεινεκεν του φανερωθηναι την σπουδην sημων abtυμων την υπερ sυμων abtημων προς υμας ενωπιον του θεου |
| 7:13 | δια τουτο παρακεκλημεθα επι abδε τη παρακλησει aημων tsbυμων περισσοτερως tsδε μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων |
| 7:14 | οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η επι τιτου αληθεια εγενηθη |
| 7:15 | και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον |
| 7:16 | χαιρω sουν οτι εν παντι θαρρω εν υμιν |
| 8:1 | γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας |
| 8:2 | οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις aτο tsbτον aπλουτος tsbπλουτον της απλοτητος αυτων |
| 8:3 | οτι κατα δυναμιν μαρτυρω και aπαρα tsbυπερ δυναμιν αυθαιρετοι |
| 8:4 | μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους tsδεξασθαι tsημας |
| 8:5 | και ου καθως ηλπισαμεν aαλλα tsbαλλ εαυτους εδωκαν πρωτον τω κυριω και ημιν δια θεληματος θεου |
| 8:6 | εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην |
| 8:7 | αλλ ωσπερ εν παντι περισσευετε πιστει και λογω και γνωσει και παση σπουδη και τη εξ aημων tsbυμων εν aυμιν tsbημιν αγαπη ινα και εν ταυτη τη χαριτι περισσευητε |
| 8:8 | ου κατ επιταγην λεγω αλλα δια της ετερων σπουδης και το της υμετερας αγαπης γνησιον δοκιμαζων |
| 8:9 | γινωσκετε γαρ την χαριν του κυριου ημων ιησου χριστου οτι δι υμας επτωχευσεν πλουσιος ων ινα υμεις τη εκεινου πτωχεια πλουτησητε |
| 8:10 | και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι |
| 8:11 | νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν |
| 8:12 | ει γαρ η προθυμια προκειται καθο εαν εχη tsbτις ευπροσδεκτος ου καθο ουκ εχει |
| 8:13 | ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν tsbδε θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα |
| 8:14 | ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης |
| 8:15 | καθως γεγραπται ο το πολυ ουκ επλεονασεν και ο το ολιγον ουκ ηλαττονησεν |
| 8:16 | χαρις δε τω θεω τω aδοντι tsbδιδοντι την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου |
| 8:17 | οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας |
| 8:18 | συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων |
| 8:19 | ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων συν τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την a[αυτου] tsbαυτου του κυριου δοξαν και προθυμιαν abημων tsυμων |
| 8:20 | στελλομενοι τουτο μη τις ημας μωμησηται εν τη αδροτητι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων |
| 8:21 | aπρονοουμεν aγαρ tsbπρονοουμενοι καλα ου μονον ενωπιον κυριου αλλα και ενωπιον ανθρωπων |
| 8:22 | συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας |
| 8:23 | ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου |
| 8:24 | την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους aενδεικνυμενοι tsbενδειξασθε tsκαι εις προσωπον των εκκλησιων |
| 9:1 | περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν |
| 9:2 | οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και aτο tsbο tsbεξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας |
| 9:3 | επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε |
| 9:4 | aμη aπως tsbμηπως εαν ελθωσιν συν εμοι μακεδονες και ευρωσιν υμας απαρασκευαστους καταισχυνθωμεν ημεις ινα μη aλεγω tsbλεγωμεν υμεις εν τη υποστασει ταυτη tsbτης tsbκαυχησεως |
| 9:5 | αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την aπροεπηγγελμενην tsbπροκατηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη abως tsωσπερ πλεονεξιαν |
| 9:6 | τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει |
| 9:7 | εκαστος καθως aπροηρηται tsbπροαιρειται τη καρδια μη εκ λυπης η εξ αναγκης ιλαρον γαρ δοτην αγαπα ο θεος |
| 9:8 | aδυνατει tsbδυνατος δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον |
| 9:9 | καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα |
| 9:10 | ο δε επιχορηγων aσπορον tsbσπερμα τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν aχορηγησει tsbχορηγησαι και aπληθυνει tsbπληθυναι τον σπορον υμων και aαυξησει tsbαυξησαι τα abγενηματα tsγεννηματα της δικαιοσυνης υμων |
| 9:11 | εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω |
| 9:12 | οτι η διακονια της λειτουργιας ταυτης ου μονον εστιν προσαναπληρουσα τα υστερηματα των αγιων αλλα και περισσευουσα δια πολλων ευχαριστιων τω θεω |
| 9:13 | δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας |
| 9:14 | και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν |
| 9:15 | χαρις tsbδε τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα |
| 10:1 | αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της aπραυτητος tsbπραοτητος και επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας |
| 10:2 | δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαι τολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα περιπατουντας |
| 10:3 | εν σαρκι γαρ περιπατουντες ου κατα σαρκα στρατευομεθα |
| 10:4 | τα γαρ οπλα της στρατειας ημων ου σαρκικα αλλα δυνατα τω θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων |
| 10:5 | λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του χριστου |
| 10:6 | και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην οταν πληρωθη υμων η υπακοη |
| 10:7 | τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω χριστου ειναι τουτο λογιζεσθω παλιν aεφ tsbαφ εαυτου οτι καθως αυτος χριστου ουτως και ημεις tsbχριστου |
| 10:8 | εαν a[τε] tsbτε γαρ tsbκαι περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιας ημων ης εδωκεν ο κυριος tsbημιν εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμων ουκ αισχυνθησομαι |
| 10:9 | ινα μη δοξω ως αν εκφοβειν υμας δια των επιστολων |
| 10:10 | οτι αι tsbμεν επιστολαι aμεν φησιν βαρειαι και ισχυραι η δε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογος εξουθενημενος |
| 10:11 | τουτο λογιζεσθω ο τοιουτος οτι οιοι εσμεν τω λογω δι επιστολων αποντες τοιουτοι και παροντες τω εργω |
| 10:12 | ου γαρ τολμωμεν εγκριναι η συγκριναι εαυτους τισιν των εαυτους συνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντες και συγκρινοντες εαυτους εαυτοις ου aσυνιασιν tsbσυνιουσιν |
| 10:13 | ημεις δε aουκ tsbουχι εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων |
| 10:14 | ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομεν εαυτους αχρι γαρ και υμων εφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του χριστου |
| 10:15 | ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων εις περισσειαν |
| 10:16 | εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανονι εις τα ετοιμα καυχησασθαι |
| 10:17 | ο δε καυχωμενος εν κυριω καυχασθω |
| 10:18 | ου γαρ ο εαυτον aσυνιστανων tsbσυνιστων εκεινος εστιν δοκιμος aαλλα tsbαλλ ον ο κυριος συνιστησιν |
| 11:1 | οφελον ανειχεσθε μου μικρον aτι tsbτη aαφροσυνης tsbαφροσυνη αλλα και ανεχεσθε μου |
| 11:2 | ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω χριστω |
| 11:3 | φοβουμαι δε aμη aπως tsbμηπως ως ο οφις tsbευαν εξηπατησεν aευαν εν τη πανουργια αυτου tsbουτως φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος a[και aτης aαγνοτητοσ] της εις τον χριστον |
| 11:4 | ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθε καλως aανεχεσθε tsbηνειχεσθε |
| 11:5 | λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των aυπερλιαν tsbυπερ tsbλιαν αποστολων |
| 11:6 | ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι aφανερωσαντες tsbφανερωθεντες εν πασιν εις υμας |
| 11:7 | η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν |
| 11:8 | αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν |
| 11:9 | και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα aουθενος tsbουδενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντι αβαρη tsbυμιν εμαυτον aυμιν ετηρησα και τηρησω |
| 11:10 | εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου absφραγησεται tσφραγισεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας |
| 11:11 | abδια abτι tsδιατι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν |
| 11:12 | ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις |
| 11:13 | οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου |
| 11:14 | και ου aθαυμα tsbθαυμαστον αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος |
| 11:15 | ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων |
| 11:16 | παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε aμη aγε tsbμηγε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα abκαγω μικρον τι tsκαγω καυχησωμαι |
| 11:17 | ο λαλω ου tsbλαλω κατα κυριον aλαλω αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τη υποστασει της καυχησεως |
| 11:18 | επει πολλοι καυχωνται κατα tsbτην σαρκα καγω καυχησομαι |
| 11:19 | ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες |
| 11:20 | ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις tsbυμας εις προσωπον aυμας δερει |
| 11:21 | κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημεις aησθενηκαμεν tsbησθενησαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγω τολμω καγω |
| 11:22 | εβραιοι εισιν καγω ισραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω |
| 11:23 | διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποις περισσοτερως εν tsbπληγαις tsbυπερβαλλοντως tsbεν φυλακαις περισσοτερως aεν aπληγαις aυπερβαλλοντως εν θανατοις πολλακις |
| 11:24 | υπο ιουδαιων πεντακις aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα παρα μιαν ελαβον |
| 11:25 | τρις bεραβδισθην atsερραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησα νυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα |
| 11:26 | οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστων κινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις |
| 11:27 | tsbεν κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψει εν νηστειαις πολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι |
| 11:28 | χωρις των παρεκτος η aεπιστασις tsbεπισυστασις aμοι tsbμου η καθ ημεραν η μεριμνα πασων των εκκλησιων |
| 11:29 | τις ασθενει και ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι |
| 11:30 | ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μου καυχησομαι |
| 11:31 | ο θεος και πατηρ του κυριου tsημων ιησου tsbχριστου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι |
| 11:32 | εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρει την tsbδαμασκηνων πολιν aδαμασκηνων πιασαι με tsbθελων |
| 11:33 | και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου |
| 12:1 | καυχασθαι aδει tsbδη ου aσυμφερον tsbσυμφερει aμεν tsbμοι ελευσομαι aδε tsbγαρ εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου |
| 12:2 | οιδα ανθρωπον εν χριστω προ ετων δεκατεσσαρων ειτε εν σωματι ουκ οιδα ειτε εκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν αρπαγεντα τον τοιουτον εως τριτου ουρανου |
| 12:3 | και οιδα τον τοιουτον ανθρωπον ειτε εν σωματι ειτε aχωρις tsbεκτος του σωματος ουκ οιδα ο θεος οιδεν |
| 12:4 | οτι ηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι |
| 12:5 | υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαις tsbμου |
| 12:6 | εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει a[τι] tsbτι εξ εμου |
| 12:7 | και τη υπερβολη των αποκαλυψεων aδιο ινα μη υπεραιρωμαι εδοθη μοι σκολοψ τη σαρκι αγγελος aσατανα tsbσαταν ινα με κολαφιζη ινα μη υπεραιρωμαι |
| 12:8 | υπερ τουτου τρις τον κυριον παρεκαλεσα ινα αποστη απ εμου |
| 12:9 | και ειρηκεν μοι αρκει σοι η χαρις μου η γαρ δυναμις tsbμου εν ασθενεια aτελειται tsbτελειουται ηδιστα ουν μαλλον καυχησομαι εν ταις ασθενειαις μου ινα επισκηνωση επ εμε η δυναμις του χριστου |
| 12:10 | διο ευδοκω εν ασθενειαις εν υβρεσιν εν αναγκαις εν διωγμοις aκαι tsbεν στενοχωριαις υπερ χριστου οταν γαρ ασθενω τοτε δυνατος ειμι |
| 12:11 | γεγονα αφρων tsbκαυχωμενος υμεις με ηναγκασατε εγω γαρ ωφειλον υφ υμων συνιστασθαι ουδεν γαρ υστερησα των υπερ λιαν αποστολων ει και ουδεν ειμι |
| 12:12 | τα μεν σημεια του αποστολου κατειργασθη εν υμιν εν παση υπομονη tsbεν σημειοις aτε και τερασιν και δυναμεσιν |
| 12:13 | τι γαρ εστιν ο aησσωθητε tsbηττηθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην |
| 12:14 | ιδου τριτον aτουτο ετοιμως εχω ελθειν προς υμας και ου καταναρκησω tsbυμων ου γαρ ζητω τα υμων abαλλα tsαλλ υμας ου γαρ οφειλει τα τεκνα τοις γονευσιν θησαυριζειν aαλλα tsbαλλ οι γονεις τοις τεκνοις |
| 12:15 | εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ει tsbκαι περισσοτερως υμας a tsbαγαπων aησσον tsbηττον αγαπωμαι |
| 12:16 | εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας aαλλα tsbαλλ υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον |
| 12:17 | μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας |
| 12:18 | παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον aμητι tsbμη tsbτι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν |
| 12:19 | aπαλαι tsbπαλιν δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα aκατεναντι tsbκατενωπιον tsbτου θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης |
| 12:20 | φοβουμαι γαρ aμη aπως tsbμηπως ελθων ουχ οιους θελω ευρω υμας καγω ευρεθω υμιν οιον ου θελετε aμη aπως aερις aζηλος tsbμηπως tsbερεις tsbζηλοι θυμοι εριθειαι καταλαλιαι ψιθυρισμοι φυσιωσεις ακαταστασιαι |
| 12:21 | μη παλιν aελθοντος aμου aταπεινωση tsbελθοντα με bταπεινωσει tsταπεινωση ο θεος μου προς υμας και πενθησω πολλους των προημαρτηκοτων και μη μετανοησαντων επι τη ακαθαρσια και πορνεια και ασελγεια η επραξαν |
| 13:1 | τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων σταθησεται παν ρημα |
| 13:2 | προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν tsbγραφω τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι |
| 13:3 | επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν |
| 13:4 | και γαρ tsbει εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ sκαι ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα aζησομεν tsbζησομεθα συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας |
| 13:5 | εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους δοκιμαζετε η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι ιησους χριστος εν υμιν tsbεστιν ει aμητι tsbμη tsbτι αδοκιμοι εστε |
| 13:6 | ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι |
| 13:7 | aευχομεθα tsbευχομαι δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν |
| 13:8 | ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας aαλλα tsbαλλ υπερ της αληθειας |
| 13:9 | χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο tsbδε και ευχομεθα την υμων καταρτισιν |
| 13:10 | δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην tsbεδωκεν tsbμοι ο κυριοσ aεδωκεν aμοι εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν |
| 13:11 | λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων |
| 13:12 | ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι |
| 13:13 | ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες |
| 13:14 | η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων tsbαμην t[προς tκορινθιους tδευτερα tεγραφη tαπο tφιλιππων tτης tμακεδονιας tδια tτιτου tκαι tλουκα] |