| 1:1 | τον μεν πρωτον λογον εποιησαμην περι παντων ω θεοφιλε ων ηρξατο ο ιησους ποιειν τε και διδασκειν |
| 1:2 | αχρι ης ημερας εντειλαμενος τοις αποστολοις δια πνευματος αγιου ους εξελεξατο aανελημφθη tsbανεληφθη |
| 1:3 | οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου |
| 1:4 | και συναλιζομενος sμετ sαυτων παρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου |
| 1:5 | οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε tsbβαπτισθησεσθε εν πνευματι aβαπτισθησεσθε αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας |
| 1:6 | οι μεν ουν συνελθοντες aηρωτων tsbεπηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ |
| 1:7 | ειπεν δε προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια |
| 1:8 | αλλα aλημψεσθε tsbληψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε aμου tsbμοι μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και a[εν] tsbεν παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γης |
| 1:9 | και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων |
| 1:10 | και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν aεσθησεσι tsbεσθητι aλευκαις tsbλευκη |
| 1:11 | οι και aειπαν tsbειπον ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε a tsbεμβλεποντες εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο aαναλημφθεις tsbαναληφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον |
| 1:12 | τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον |
| 1:13 | και οτε εισηλθον tsbανεβησαν εις το υπερωον aανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και tsbιακωβος tsbκαι ιωαννης aκαι aιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και aμαθθαιος tsbματθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου |
| 1:14 | ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη tsbκαι tsbτη tsbδεησει συν γυναιξιν και aμαριαμ tsbμαρια τη μητρι του ιησου και tsbσυν τοις αδελφοις αυτου |
| 1:15 | και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των aαδελφων tsbμαθητων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο aωσει tsbως εκατον aεικοσι tsbεικοσιν |
| 1:16 | ανδρες αδελφοι εδει πληρωθηναι την γραφην tsbταυτην ην προειπεν το πνευμα το αγιον δια στοματος abδαυιδ tsδαβιδ περι ιουδα του γενομενου οδηγου τοις συλλαβουσιν tsbτον ιησουν |
| 1:17 | οτι κατηριθμημενος ην aεν tsbσυν ημιν και ελαχεν τον κληρον της διακονιας ταυτης |
| 1:18 | ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ tsτου μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου |
| 1:19 | και γνωστον εγενετο aπασι tsbπασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια διαλεκτω αυτων aακελδαμαχ tsbακελδαμα abτουτ abεστιν tsτουτεστιν χωριον αιματος |
| 1:20 | γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου aλαβετω tsbλαβοι ετερος |
| 1:21 | δει ουν των συνελθοντων ημιν ανδρων εν παντι χρονω tsbεν ω εισηλθεν και εξηλθεν εφ ημας ο κυριος ιησους |
| 1:22 | αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ης aανελημφθη tsbανεληφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου tsbγενεσθαι συν ημιν aγενεσθαι ενα τουτων |
| 1:23 | και εστησαν δυο ιωσηφ τον καλουμενον aβαρσαββαν tsbβαρσαβαν ος επεκληθη ιουστος και aμαθθιαν tsbματθιαν |
| 1:24 | και προσευξαμενοι aειπαν tsbειπον συ κυριε καρδιογνωστα παντων αναδειξον abον abεξελεξω εκ τουτων των δυο abtενα tsον sενα tsεξελεξω |
| 1:25 | λαβειν τον aτοπον tsbκληρον της διακονιας ταυτης και αποστολης aαφ tsbεξ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον |
| 1:26 | και εδωκαν κληρους aαυτοις tsbαυτων και επεσεν ο κληρος επι aμαθθιαν tsbματθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων |
| 2:1 | και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν aπαντες tsbαπαντες aομου tsbομοθυμαδον επι το αυτο |
| 2:2 | και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχος ωσπερ φερομενης πνοης βιαιας και επληρωσεν ολον τον οικον ου ησαν καθημενοι |
| 2:3 | και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος aκαι εκαθισεν tsbτε εφ ενα εκαστον αυτων |
| 2:4 | και επλησθησαν aπαντες tsbαπαντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου tsbαυτοις αποφθεγγεσθαι aαυτοις |
| 2:5 | ησαν δε aεις tsbεν ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον |
| 2:6 | γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι ηκουον εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων |
| 2:7 | εξισταντο δε tsπαντες και εθαυμαζον λεγοντες aουχ tsbπρος tsbαλληλους tsbουκ ιδου aαπαντες tsbπαντες ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι |
| 2:8 | και πως ημεις ακουομεν εκαστος τη ιδια διαλεκτω ημων εν η εγεννηθημεν |
| 2:9 | παρθοι και μηδοι και ελαμιται και οι κατοικουντες την μεσοποταμιαν ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την ασιαν |
| 2:10 | φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτον και τα μερη της λιβυης της κατα κυρηνην και οι επιδημουντες ρωμαιοι ιουδαιοι τε και προσηλυτοι |
| 2:11 | κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου |
| 2:12 | εξισταντο δε παντες και διηπορουν αλλος προς αλλον λεγοντες τι aθελει tsbαν tsbθελοι τουτο ειναι |
| 2:13 | ετεροι δε aδιαχλευαζοντες tsbχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν |
| 2:14 | σταθεις δε aο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ aπαντες tsbαπαντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου |
| 2:15 | ου γαρ ως υμεις υπολαμβανετε ουτοι μεθυουσιν εστιν γαρ ωρα τριτη της ημερας |
| 2:16 | αλλα τουτο εστιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ |
| 2:17 | και εσται εν ταις εσχαταις ημεραις λεγει ο θεος εκχεω απο του πνευματος μου επι πασαν σαρκα και προφητευσουσιν οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων και οι νεανισκοι υμων ορασεις οψονται και οι πρεσβυτεροι υμων aενυπνιοις tsbενυπνια ενυπνιασθησονται |
| 2:18 | bκαιγε atsκαι atsγε επι τους δουλους μου και επι τας δουλας μου εν ταις ημεραις εκειναις εκχεω απο του πνευματος μου και προφητευσουσιν |
| 2:19 | και δωσω τερατα εν τω ουρανω ανω και σημεια επι της γης κατω αιμα και πυρ και ατμιδα καπνου |
| 2:20 | ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν tsbη ελθειν tsbτην ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη |
| 2:21 | και εσται πας ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται |
| 2:22 | ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα aαποδεδειγμενον απο του θεου tsbαποδεδειγμενον εις υμας aδυναμεσι tsbδυναμεσιν και aτερασι tsbτερασιν και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως tsbκαι αυτοι οιδατε |
| 2:23 | τουτον τη ωρισμενη βουλη και προγνωσει του θεου εκδοτον tsbλαβοντες δια aχειρος tsbχειρων ανομων προσπηξαντες aανειλατε tsbανειλετε |
| 2:24 | ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου |
| 2:25 | abδαυιδ tsδαβιδ γαρ λεγει εις αυτον aπροορωμην tsbπροωρωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω |
| 2:26 | δια τουτο aηυφρανθη tsbευφρανθη η καρδια μου και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι |
| 2:27 | οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις aαδην tsbαδου ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν |
| 2:28 | εγνωρισας μοι οδους ζωης πληρωσεις με ευφροσυνης μετα του προσωπου σου |
| 2:29 | ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου abδαυιδ tsδαβιδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης |
| 2:30 | προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου tsbτο tsbκατα tsbσαρκα tsbαναστησειν tsbτον tsbχριστον καθισαι επι aτον tsbτου aθρονον tsbθρονου αυτου |
| 2:31 | προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι aουτε aεγκατελειφθη tsbου tsbκατελειφθη tsbη tsbψυχη tsbαυτου εις aαδην tsbαδου aουτε tsbουδε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν |
| 2:32 | τουτον τον ιησουν ανεστησεν ο θεος ου παντες ημεις εσμεν μαρτυρες |
| 2:33 | τη δεξια ουν του θεου υψωθεις την τε επαγγελιαν του tsbαγιου πνευματος aτου aαγιου λαβων παρα του πατρος εξεχεεν τουτο ο tsbνυν υμεις a[και] βλεπετε και ακουετε |
| 2:34 | ου γαρ abδαυιδ tsδαβιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν a[ο] tsbο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
| 2:35 | εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου |
| 2:36 | ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον aαυτον και χριστον aεποιησεν tsbαυτον ο θεος tsbεποιησεν τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε |
| 2:37 | ακουσαντες δε κατενυγησαν aτην tsbτη aκαρδιαν tsbκαρδια ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι aποιησωμεν tsbποιησομεν ανδρες αδελφοι |
| 2:38 | πετρος δε tsbεφη προς αυτους μετανοησατε a[φησιν] και βαπτισθητω εκαστος υμων επι τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν aτων αμαρτιων aυμων και aλημψεσθε tsbληψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος |
| 2:39 | υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων |
| 2:40 | ετεροις τε λογοις πλειοσιν aδιεμαρτυρατο tsbδιεμαρτυρετο και παρεκαλει aαυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης |
| 2:41 | οι μεν ουν tsbασμενως αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν aεν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι |
| 2:42 | ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια tsbκαι τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις |
| 2:43 | aεγινετο tsbεγενετο δε παση ψυχη φοβος πολλα τε τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο |
| 2:44 | παντες δε οι πιστευοντες ησαν επι το αυτο και ειχον απαντα κοινα |
| 2:45 | και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν |
| 2:46 | καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας |
| 2:47 | αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν tsbτη tsbεκκλησια tsb |
| 3:1 | επι το αυτο a |
| 3:1 | tsbδε πετρος aδε και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την abενατην tsεννατην |
| 3:2 | και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον |
| 3:3 | ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην atλαβειν |
| 3:4 | ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας |
| 3:5 | ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν |
| 3:6 | ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου a[εγειρε tsbεγειραι aκαι] tsbκαι περιπατει |
| 3:7 | και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν aαυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν tsbαυτου αι βασεις aαυτου και τα aσφυδρα tsbσφυρα |
| 3:8 | και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον |
| 3:9 | και ειδεν tsbαυτον πας ο λαος aαυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον |
| 3:10 | επεγινωσκον aδε tsbτε αυτον οτι aαυτος tsbουτος ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω |
| 3:11 | κρατουντος δε aαυτου tsbτου tsbιαθεντος tsbχωλου τον πετρον και aτον ιωαννην συνεδραμεν tsbπρος tsbαυτους πας ο λαος aπρος aαυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι |
| 3:12 | ιδων δε aο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον |
| 3:13 | ο θεος αβρααμ και a[ο aθεοσ] ισαακ και a[ο aθεοσ] ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις abμεν παρεδωκατε και ηρνησασθε tsbαυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν |
| 3:14 | υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν |
| 3:15 | τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν |
| 3:16 | και επι τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων |
| 3:17 | και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντες υμων |
| 3:18 | ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων tsbαυτου παθειν τον χριστον aαυτου επληρωσεν ουτως |
| 3:19 | μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας a |
| 3:20 | οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου tsb |
| 3:20 | και αποστειλη τον abπροκεχειρισμενον tsπροκεκηρυγμενον υμιν tsιησουν χριστον abιησουν |
| 3:21 | ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος tsbπαντων abτων αγιων tsbαυτου tsbπροφητων απ αιωνος aαυτου aπροφητων |
| 3:22 | aμωυσης tsbμωσης μεν tsbγαρ tsbπρος tsbτους tsbπατερας ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος bημων atsυμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας |
| 3:23 | εσται δε πασα ψυχη ητις abεαν tsαν μη ακουση του προφητου εκεινου aεξολεθρευθησεται tsbεξολοθρευθησεται εκ του λαου |
| 3:24 | και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και abκατηγγειλαν tsπροκατηγγειλαν τας ημερας ταυτας |
| 3:25 | υμεις εστε aοι υιοι των προφητων και της διαθηκης ης διεθετο ο θεος προς τους πατερας aυμων tsbημων λεγων προς αβρααμ και abεν τω σπερματι σου a tsbενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι της γης |
| 3:26 | υμιν πρωτον aαναστησας ο θεος tsbαναστησας τον παιδα αυτου tsbιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων |
| 4:1 | λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι ιερεις και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι |
| 4:2 | διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν bτων atsτην atsεκ νεκρων |
| 4:3 | και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη |
| 4:4 | πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη a[ο] tsbο αριθμος των ανδρων a[ωσ] tsbωσει χιλιαδες πεντε |
| 4:5 | εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και aτους πρεσβυτερους και aτους γραμματεις aεν tsbεις ιερουσαλημ |
| 4:6 | και aαννας tsbανναν aο tsbτον aαρχιερευς tsbαρχιερεα και aκαιαφας tsbκαιαφαν και aιωαννης tsbιωαννην και aαλεξανδρος tsbαλεξανδρον και οσοι ησαν εκ γενους αρχιερατικου |
| 4:7 | και στησαντες αυτους εν atsτω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις |
| 4:8 | τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι tsbτου tsbισραηλ |
| 4:9 | ει ημεις σημερον ανακρινομεθα επι ευεργεσια ανθρωπου ασθενους εν τινι ουτος aσεσωται tsbσεσωσται |
| 4:10 | γνωστον εστω πασιν υμιν και παντι τω λαω ισραηλ οτι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου ον υμεις εσταυρωσατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων εν τουτω ουτος παρεστηκεν ενωπιον υμων υγιης |
| 4:11 | ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των aοικοδομων tsbοικοδομουντων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας |
| 4:12 | και ουκ εστιν εν αλλω ουδενι η σωτηρια aουδε tsbουτε γαρ ονομα εστιν ετερον b[υπο atsυπο τον bουρανον] atsουρανον το δεδομενον εν ανθρωποις εν ω δει σωθηναι ημας |
| 4:13 | θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν |
| 4:14 | τον aτε tsbδε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν |
| 4:15 | κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν abσυνεβαλλον tsσυνεβαλον προς αλληλους |
| 4:16 | λεγοντες τι aποιησωμεν tsbποιησομεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα aαρνεισθαι tsbαρνησασθαι |
| 4:17 | αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον tsbαπειλη bαπειλησομεθα atsαπειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων |
| 4:18 | και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν tsbαυτοις το καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι του ιησου |
| 4:19 | ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες aειπον προς αυτους tsbειπον ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε |
| 4:20 | ου δυναμεθα γαρ ημεις α aειδαμεν tsbειδομεν και ηκουσαμεν μη λαλειν |
| 4:21 | οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως bκολασονται atsκολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι |
| 4:22 | ετων γαρ ην πλειονων aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα ο ανθρωπος εφ ον aγεγονει tsbεγεγονει το σημειον τουτο της ιασεως |
| 4:23 | απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι aειπαν tsbειπον |
| 4:24 | οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και aειπαν tsbειπον δεσποτα συ tsbο tsbθεος ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις |
| 4:25 | ο aτου aπατρος aημων δια aπνευματος aαγιου στοματος abδαυιδ tsδαβιδ tsτου παιδος σου ειπων bινα bτι atsινατι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα |
| 4:26 | παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου |
| 4:27 | συνηχθησαν γαρ επ αληθειας aεν aτη aπολει aταυτη επι τον αγιον παιδα σου ιησουν ον εχρισας ηρωδης τε και ποντιος πιλατος συν εθνεσιν και λαοις ισραηλ |
| 4:28 | ποιησαι οσα η χειρ σου και η βουλη a[σου] tsbσου προωρισεν γενεσθαι |
| 4:29 | και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου |
| 4:30 | εν τω την χειρα a[σου] tsbσου εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου |
| 4:31 | και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες aτου tsbπνευματος αγιου aπνευματος και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας |
| 4:32 | του δε πληθους των πιστευσαντων ην tsbη καρδια και tsbη ψυχη μια και sουδ abtουδε εις τι των υπαρχοντων bαυτων atsαυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις απαντα κοινα |
| 4:33 | και tsbμεγαλη δυναμει aμεγαλη απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι της αναστασεως του κυριου ιησου χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους |
| 4:34 | ουδε γαρ ενδεης τις aην tsbυπηρχεν εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων |
| 4:35 | και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων aδιεδιδετο tsbδιεδιδοτο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν |
| 4:36 | aιωσηφ tsbιωσης δε ο επικληθεις βαρναβας abαπο tsυπο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει |
| 4:37 | υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν aπρος tsbπαρα τους ποδας των αποστολων |
| 5:1 | ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν aσαπφιρη tsbσαπφειρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα |
| 5:2 | και ενοσφισατο απο της τιμης aσυνειδυιης tsbσυνειδυιας και της γυναικος tsbαυτου και ενεγκας μερος τι παρα τους ποδας των αποστολων εθηκεν |
| 5:3 | ειπεν δε aο πετρος ανανια abδια abτι tsδιατι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι bσε απο της τιμης του χωριου |
| 5:4 | ουχι μενον σοι εμενεν και πραθεν εν τη ση εξουσια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια σου το πραγμα τουτο ουκ εψευσω ανθρωποις αλλα τω θεω |
| 5:5 | ακουων δε abο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας tsbταυτα |
| 5:6 | ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν |
| 5:7 | εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν |
| 5:8 | απεκριθη δε aπρος tsbαυτη aαυτην tsbο πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου |
| 5:9 | ο δε πετρος tsbειπεν προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε |
| 5:10 | επεσεν δε παραχρημα aπρος tsbπαρα τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης |
| 5:11 | και εγενετο φοβος μεγας εφ ολην την εκκλησιαν και επι παντας τους ακουοντας ταυτα |
| 5:12 | δια δε των χειρων των αποστολων absεγινετο tεγενετο σημεια και τερατα aπολλα εν τω λαω tsbπολλα και ησαν ομοθυμαδον απαντες εν τη στοα σολομωντος |
| 5:13 | των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος |
| 5:14 | μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων |
| 5:15 | ωστε aκαι aεις tsbκατα τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι aκλιναριων tsbκλινων και aκραβαττων tsbκραββατων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια επισκιαση τινι αυτων |
| 5:16 | συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων tsbεις ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες |
| 5:17 | αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου |
| 5:18 | και επεβαλον τας χειρας tsbαυτων επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια |
| 5:19 | αγγελος δε κυριου δια tsbτης νυκτος aανοιξας tsbηνοιξεν τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν |
| 5:20 | πορευεσθε και σταθεντες λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα της ζωης ταυτης |
| 5:21 | ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους |
| 5:22 | οι δε tsbυπηρεται παραγενομενοι aυπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν |
| 5:23 | λεγοντες οτι το tsbμεν δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας tsεξω εστωτας aεπι tsbπρο των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν |
| 5:24 | ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε tsbιερευς tsbκαι tsbο στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο |
| 5:25 | παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις tsλεγων οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον |
| 5:26 | τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις aηγεν tsbηγαγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον tsbινα μη λιθασθωσιν |
| 5:27 | αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς |
| 5:28 | λεγων a[ου] tsbου παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδασκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουσαλημ της διδαχης υμων και βουλεσθε επαγαγειν εφ ημας το αιμα του ανθρωπου τουτου |
| 5:29 | αποκριθεις δε tsο πετρος και οι αποστολοι aειπαν tsbειπον πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις |
| 5:30 | ο θεος των πατερων ημων ηγειρεν ιησουν ον υμεις διεχειρισασθε κρεμασαντες επι ξυλου |
| 5:31 | τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου a[του] δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων |
| 5:32 | και ημεις εσμεν tsbαυτου μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα tsbδε το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω |
| 5:33 | οι δε bακουοντες atsακουσαντες διεπριοντο και aεβουλοντο tsbεβουλευοντο ανελειν αυτους |
| 5:34 | αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ tsbτι τους aανθρωπους tsbαποστολους ποιησαι |
| 5:35 | ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν |
| 5:36 | προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω aπροσεκλιθη bπροσεκληθη tsπροσεκολληθη tsbαριθμος ανδρων aαριθμος aως tsbωσει τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν |
| 5:37 | μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον tsbικανον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν |
| 5:38 | και τα νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και aαφετε tsbεασατε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη atsαυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται |
| 5:39 | ει δε εκ θεου εστιν ου aδυνησεσθε tsbδυνασθε καταλυσαι aαυτους tsbαυτο μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε |
| 5:40 | επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν tsbαυτους |
| 5:41 | οι μεν ουν επορευοντο χαιροντες απο προσωπου του συνεδριου οτι aκατηξιωθησαν υπερ του ονοματος bτου bιησου tsαυτου tsbκατηξιωθησαν ατιμασθηναι |
| 5:42 | πασαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι tsbιησουν τον χριστον aιησουν |
| 6:1 | εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων |
| 6:2 | προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων aειπαν tsbειπον ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις |
| 6:3 | επισκεψασθε aδε tsbουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος tsbαγιου και σοφιας ους bκαταστησωμεν atsκαταστησομεν επι της χρειας ταυτης |
| 6:4 | ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν |
| 6:5 | και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα abπληρης tsπληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα |
| 6:6 | ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας |
| 6:7 | και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τη πιστει |
| 6:8 | στεφανος δε πληρης aχαριτος tsbπιστεως και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω |
| 6:9 | ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανω |
| 6:10 | και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει |
| 6:11 | τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις aμωυσην tsbμωσην και τον θεον |
| 6:12 | συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον |
| 6:13 | εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται tsbρηματα tsbβλασφημα λαλων aρηματα κατα του τοπου του αγιου a[τουτου] tsτουτου και του νομου |
| 6:14 | ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν bμωσης atsμωυσης |
| 6:15 | και ατενισαντες εις αυτον aπαντες tsbαπαντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου |
| 7:1 | ειπεν δε ο αρχιερευς ει tsbαρα ταυτα ουτως εχει |
| 7:2 | ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν |
| 7:3 | και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και a[εκ] tsbεκ της συγγενειας σου και δευρο εις aτην γην ην αν σοι δειξω |
| 7:4 | τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε |
| 7:5 | και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο tsαυτω δουναι abαυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου |
| 7:6 | ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια |
| 7:7 | και το εθνος ω εαν aδουλευσουσιν tsbδουλευσωσιν κρινω εγω tsbειπεν ο θεος aειπεν και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω |
| 7:8 | και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και tsbο ισαακ τον ιακωβ και tsbο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας |
| 7:9 | και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου |
| 7:10 | και aεξειλατο tsbεξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και a[εφ] ολον τον οικον αυτου |
| 7:11 | ηλθεν δε λιμος εφ ολην την aαιγυπτον tsbγην tsbαιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ aηυρισκον tsbευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων |
| 7:12 | ακουσας δε ιακωβ οντα aσιτια tsbσιτα aεις tsbεν aαιγυπτον tsbαιγυπτω εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον |
| 7:13 | και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος a[του] tsbτου ιωσηφ |
| 7:14 | αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο aιακωβ τον πατερα αυτου tsbιακωβ και πασαν την συγγενειαν b[αυτου] tsαυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε |
| 7:15 | aκαι κατεβη tsbδε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων |
| 7:16 | και μετετεθησαν εις sσιχεμ abtσυχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι aω tsbο ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων aεμμωρ sεμορ btεμμορ aεν tsbτου sσιχεμ abtσυχεμ |
| 7:17 | καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης aωμολογησεν tsbωμοσεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω |
| 7:18 | aαχρι tsbαχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος a[επ aαιγυπτον] ος ουκ ηδει τον ιωσηφ |
| 7:19 | ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας a[ημων] tsbημων του ποιειν tsbεκθετα τα βρεφη aεκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι |
| 7:20 | εν ω καιρω εγεννηθη aμωυσης tsbμωσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος tsαυτου |
| 7:21 | aεκτεθεντος tsbεκτεθεντα δε aαυτου aανειλατο αυτον tsbανειλετο tsαυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον |
| 7:22 | και επαιδευθη aμωυσης a[εν] tsbμωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και tsεν εργοις aαυτου |
| 7:23 | ως δε επληρουτο αυτω aτεσσερακονταετης tsbτεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ |
| 7:24 | και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον |
| 7:25 | ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους a[αυτου] tsbαυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν tsbαυτοις σωτηριαν aαυτοις οι δε ου συνηκαν |
| 7:26 | τη sδε abtτε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και aσυνηλλασσεν tsbσυνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε tsbυμεις bινα bτι atsινατι αδικειτε αλληλους |
| 7:27 | ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ aημων tsbημας |
| 7:28 | μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες aεχθες tsbχθες τον αιγυπτιον |
| 7:29 | εφυγεν δε aμωυσης tsbμωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο |
| 7:30 | και πληρωθεντων ετων aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος tsbκυριου εν φλογι πυρος βατου |
| 7:31 | ο δε aμωυσης tsbμωσης ιδων abεθαυμαζεν tsεθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου tsbπρος tsbαυτον |
| 7:32 | εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και tsbο tsbθεος ισαακ και tsbο tsbθεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος aμωυσης tsbμωσης ουκ ετολμα κατανοησαι |
| 7:33 | ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος aεφ tsbεν ω εστηκας γη αγια εστιν |
| 7:34 | ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο aαποστειλω tsbαποστελω σε εις αιγυπτον |
| 7:35 | τουτον τον bμωσην atsμωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος a[και] αρχοντα και λυτρωτην aαπεσταλκεν tsbαπεστειλεν aσυν tsbεν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω |
| 7:36 | ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη abαιγυπτω tsαιγυπτου και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα |
| 7:37 | ουτος εστιν ο bμωσης atsμωυσης ο aειπας tsbειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει tsbκυριος ο θεος bημων tsυμων εκ των αδελφων υμων ως εμε tsαυτου tsακουσεσθε |
| 7:38 | ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο bλογον atsλογια ζωντα δουναι ημιν |
| 7:39 | ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων aαλλα tsbαλλ απωσαντο και εστραφησαν aεν bτη atsταις bκαρδια atsκαρδιαις αυτων εις αιγυπτον |
| 7:40 | ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ aμωυσης tsbμωσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι aεγενετο tsbγεγονεν αυτω |
| 7:41 | και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων |
| 7:42 | εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ |
| 7:43 | και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου a[υμων] tsbυμων aραιφαν tsbρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος |
| 7:44 | η σκηνη του μαρτυριου ην tεν τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω aμωυση tsbμωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει |
| 7:45 | ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων abδαυιδ tsδαβιδ |
| 7:46 | ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω aοικω tsbθεω ιακωβ |
| 7:47 | σολομων δε aοικοδομησεν tsbωκοδομησεν αυτω οικον |
| 7:48 | αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις tsbναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει |
| 7:49 | ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου |
| 7:50 | ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα |
| 7:51 | σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι aκαρδιαις tsbτη tsbκαρδια και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις |
| 7:52 | τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις aεγενεσθε tsbγεγενησθε |
| 7:53 | οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε |
| 7:54 | ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον |
| 7:55 | υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου |
| 7:56 | και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους aδιηνοιγμενους tsbανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου |
| 7:57 | κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον |
| 7:58 | και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια atsαυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου |
| 7:59 | και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου |
| 7:60 | θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις aταυτην την αμαρτιαν tsbταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη |
| 8:1 | σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες abδε tsτε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων |
| 8:2 | συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και aεποιησαν tsbεποιησαντο κοπετον μεγαν επ αυτω |
| 8:3 | σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην |
| 8:4 | οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον |
| 8:5 | φιλιππος δε κατελθων εις a[την] πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον |
| 8:6 | προσειχον aδε tsbτε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει |
| 8:7 | aπολλοι tsbπολλων γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα tsμεγαλη φωνη abμεγαλη aεξηρχοντο tsbεξηρχετο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν |
| 8:8 | tsbκαι εγενετο aδε aπολλη χαρα tsbμεγαλη εν τη πολει εκεινη |
| 8:9 | ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και aεξιστανων tsbεξιστων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν |
| 8:10 | ω προσειχον atsπαντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η aκαλουμενη μεγαλη |
| 8:11 | προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους |
| 8:12 | οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω tsbτα περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος tsτου ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες |
| 8:13 | ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε atσημεια atκαι δυναμεις bsκαι bsσημεια bsγινομενα atμεγαλας atγινομενας εξιστατο |
| 8:14 | ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους tsbτον πετρον και ιωαννην |
| 8:15 | οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον |
| 8:16 | aουδεπω tsbουπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του bχριστου atsκυριου ιησου |
| 8:17 | τοτε aεπετιθεσαν tsbεπετιθουν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον |
| 8:18 | aιδων tsbθεασαμενος δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα tsbτο tsbαγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα |
| 8:19 | λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω absεαν tαν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον |
| 8:20 | πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι |
| 8:21 | ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια aεναντι tsbενωπιον του θεου |
| 8:22 | μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του aκυριου tsbθεου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου |
| 8:23 | εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα |
| 8:24 | αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε |
| 8:25 | οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου aυπεστρεφον tsbυπεστρεψαν εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ πολλας τε κωμας των aσαμαριτων tsbσαμαρειτων aευηγγελιζοντο tsbευηγγελισαντο |
| 8:26 | αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος |
| 8:27 | και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης tsbτης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ |
| 8:28 | ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου abtκαι ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν |
| 8:29 | ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω |
| 8:30 | προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος aησαιαν τον προφητην tsbησαιαν και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις |
| 8:31 | ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις aοδηγησει tsbοδηγηση με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω |
| 8:32 | η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του aκειραντος tsbκειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου |
| 8:33 | εν τη ταπεινωσει a[αυτου] tsbαυτου η κρισις αυτου ηρθη την tsbδε γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου |
| 8:34 | αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος |
| 8:35 | ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν |
| 8:36 | ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι |
| 8:37 | tsειπεν tsδε tsο tsφιλιππος tsει tsπιστευεις tsεξ tsολης tsτης tsκαρδιας tsεξεστιν tsαποκριθεις tsδε tsειπεν tsπιστευω tsτον tsυιον tsτου tsθεου tsειναι tsτον tsιησουν tsχριστον |
| 8:38 | και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον |
| 8:39 | οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων |
| 8:40 | φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν |
| 9:1 | ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει |
| 9:2 | ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ |
| 9:3 | εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω tsbκαι εξαιφνης aτε tsbπεριηστραψεν αυτον aπεριηστραψεν φως aεκ tsbαπο του ουρανου |
| 9:4 | και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις |
| 9:5 | ειπεν δε τις ει κυριε ο δε tsbκυριος tsbειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις tsσκληρον tsσοι tsπρος tsκεντρα tsλακτιζειν |
| 9:6 | abαλλα tsτρεμων tsτε tsκαι tsθαμβων tsειπεν tsκυριε tsτι tsμε tsθελεις tsποιησαι tsκαι tsο tsκυριος tsπρος tsαυτον αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι aο τι σε δει ποιειν |
| 9:7 | οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν abενεοι tsεννεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες |
| 9:8 | ηγερθη δε tsbο σαυλος απο της γης ανεωγμενων bτε atsδε των οφθαλμων αυτου aουδεν tsbουδενα εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον |
| 9:9 | και ην ημερας τρεις μη βλεπων και ουκ εφαγεν ουδε επιεν |
| 9:10 | ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον tsbο tsbκυριος εν οραματι aο aκυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε |
| 9:11 | ο δε κυριος προς αυτον αναστας πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται |
| 9:12 | και ειδεν tsbεν tsbοραματι ανδρα a[εν aοραματι] tsbονοματι ανανιαν aονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω a[τασ] aχειρας tsbχειρα οπως αναβλεψη |
| 9:13 | απεκριθη δε tsο ανανιας κυριε aηκουσα tsbακηκοα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα tsbεποιησεν τοις αγιοις σου aεποιησεν εν ιερουσαλημ |
| 9:14 | και ωδε εχει εξουσιαν παρα των αρχιερεων δησαι παντας τους επικαλουμενους το ονομα σου |
| 9:15 | ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης tsbμοι εστιν aμοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον εθνων aτε και βασιλεων υιων τε ισραηλ |
| 9:16 | εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν |
| 9:17 | απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με atsιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου |
| 9:18 | και ευθεως aαπεπεσαν aαυτου tsbαπεπεσον απο των οφθαλμων aως tsbαυτου tsbωσει λεπιδες ανεβλεψεν τε b[παραχρημα] tsπαραχρημα και αναστας εβαπτισθη |
| 9:19 | και λαβων τροφην ενισχυσεν εγενετο δε tsbο tsbσαυλος μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας |
| 9:20 | και ευθεως εν ταις συναγωγαις εκηρυσσεν τον aιησουν tsbχριστον οτι ουτος εστιν ο υιος του θεου |
| 9:21 | εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας aεις tsbεν ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο bεληλυθεν atsεληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις |
| 9:22 | σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και aσυνεχυννεν tsbσυνεχυνεν a[τουσ] tsbτους ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος |
| 9:23 | ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον |
| 9:24 | εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων aπαρετηρουντο aδε aκαι tsbπαρετηρουν tsbτε τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν |
| 9:25 | λαβοντες δε tsbαυτον οι μαθηται aαυτου νυκτος tsbκαθηκαν δια του τειχους aκαθηκαν aαυτον χαλασαντες εν σπυριδι |
| 9:26 | παραγενομενος δε tsbο tsbσαυλος bεν atsεις ιερουσαλημ aεπειραζεν tsbεπειρατο κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης |
| 9:27 | βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του ιησου |
| 9:28 | και ην μετ αυτων εισπορευομενος b[και tsκαι bεκπορευομενοσ] tsεκπορευομενος bεις tsεν tsbιερουσαλημ και aεκπορευομενος aεις aιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου tsbιησου |
| 9:29 | ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν tsbαυτον ανελειν aαυτον |
| 9:30 | επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον |
| 9:31 | aη tsbαι μεν ουν aεκκλησια tsbεκκλησιαι καθ ολης της ιουδαιας και γαλιλαιας και σαμαρειας aειχεν tsbειχον ειρηνην aοικοδομουμενη tsbοικοδομουμεναι και aπορευομενη tsbπορευομεναι τω φοβω του κυριου και τη παρακλησει του αγιου πνευματος aεπληθυνετο tsbεπληθυνοντο |
| 9:32 | εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας aλυδδα tsbλυδδαν |
| 9:33 | ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα tsbαινεαν ονοματι aαινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι aκραβαττου tsbκραββατω ος ην παραλελυμενος |
| 9:34 | και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους tsbο χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη |
| 9:35 | και aειδαν tsbειδον αυτον παντες οι κατοικουντες aλυδδα tsbλυδδαν και τον bασσαρωνα asσαρωνα tσαρωναν οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον |
| 9:36 | εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι bταβηθα atsταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης tsbαγαθων εργων aαγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει |
| 9:37 | εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε tsbαυτην εθηκαν a[αυτην] εν υπερωω |
| 9:38 | εγγυς δε ουσης aλυδδας tsbλυδδης τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν atsδυο atsανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη aοκνησης tsbοκνησαι διελθειν εως aημων tsbαυτων |
| 9:39 | αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας |
| 9:40 | εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος aκαι θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν bταβηθα atsταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν |
| 9:41 | δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν |
| 9:42 | γνωστον δε εγενετο καθ ολης της ιοππης και tsbπολλοι επιστευσαν aπολλοι επι τον κυριον |
| 9:43 | εγενετο δε ημερας ικανας μειναι tsbαυτον εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει |
| 10:1 | ανηρ δε τις tsbην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης |
| 10:2 | ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων tsbτε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου abδια abπαντος tsδιαπαντος |
| 10:3 | ειδεν εν οραματι φανερως ωσει aπερι ωραν aενατην bενατην tsεννατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε |
| 10:4 | ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον aεμπροσθεν tsbενωπιον του θεου |
| 10:5 | και νυν πεμψον aανδρας εις ιοππην tsbανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα aτινα bτον atsος bεπικαλουμενον atsεπικαλειται bπετρον atsπετρος |
| 10:6 | ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν tsουτος tsλαλησει tsσοι tsτι tsσε tsδει tsποιειν |
| 10:7 | ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων aαυτω tsbτω tsbκορνηλιω φωνησας δυο των οικετων tsbαυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω |
| 10:8 | και εξηγησαμενος tsbαυτοις απαντα aαυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην |
| 10:9 | τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην |
| 10:10 | εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε aαυτων tsbεκεινων aεγενετο tsbεπεπεσεν επ αυτον εκστασις |
| 10:11 | και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον tsbεπ tsbαυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις tsbδεδεμενον tsbκαι καθιεμενον επι της γης |
| 10:12 | εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα aκαι aερπετα της γης και tsbτα tsbθηρια tsbκαι tsbτα tsbερπετα tsbκαι tsbτα πετεινα του ουρανου |
| 10:13 | και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε |
| 10:14 | ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον aκαι tsbη ακαθαρτον |
| 10:15 | και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου |
| 10:16 | τουτο δε εγενετο επι τρις και aευθυς tsbπαλιν aανελημφθη tsbανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον |
| 10:17 | ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν tsbκαι ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι aυπο tsbαπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν aτου σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα |
| 10:18 | και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται |
| 10:19 | του δε πετρου abδιενθυμουμενου tsενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν a[αυτω] tsbαυτω το πνευμα ιδου ανδρες atsτρεις aζητουντες tsbζητουσιν σε |
| 10:20 | αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος aοτι tsbδιοτι εγω απεσταλκα αυτους |
| 10:21 | καταβας δε πετρος προς τους ανδρας tsτους tsαπεσταλμενους tsαπο tsτου tsκορνηλιου tsπρος tsαυτον ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε |
| 10:22 | οι δε aειπαν tsbειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου |
| 10:23 | εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον aαναστας tsbο tsbπετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο tsτης ιοππης συνηλθον αυτω |
| 10:24 | tsbκαι τη aδε επαυριον aεισηλθεν tsbεισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους |
| 10:25 | ως δε εγενετο abτου εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν |
| 10:26 | ο δε πετρος tsbαυτον ηγειρεν aαυτον λεγων αναστηθι aκαι aεγω tsbκαγω αυτος ανθρωπος ειμι |
| 10:27 | και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους |
| 10:28 | εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω aκαμοι tsbκαι tsbεμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον |
| 10:29 | διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με |
| 10:30 | και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην tsbνηστευων tsbκαι την abενατην tsεννατην tsbωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα |
| 10:31 | και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου |
| 10:32 | πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν tsbος tsbπαραγενομενος tsbλαλησει tsbσοι |
| 10:33 | εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του aκυριου tsbθεου |
| 10:34 | ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν aπροσωπολημπτης tsbπροσωποληπτης ο θεος |
| 10:35 | αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν |
| 10:36 | τον λογον a[ον] tsbον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος |
| 10:37 | υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας aαρξαμενος tsbαρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης |
| 10:38 | ιησουν τον απο asναζαρεθ btναζαρετ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου |
| 10:39 | και ημεις tsbεσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και a[εν] tsbεν ιερουσαλημ ον abκαι aανειλαν tsbανειλον κρεμασαντες επι ξυλου |
| 10:40 | τουτον ο θεος ηγειρεν a[εν] τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι |
| 10:41 | ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων |
| 10:42 | και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι aουτος tsbαυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων |
| 10:43 | τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον |
| 10:44 | ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον |
| 10:45 | και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι aσυνηλθαν tsbσυνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται |
| 10:46 | ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη tsbο πετρος |
| 10:47 | μητι το υδωρ tsbκωλυσαι δυναται aκωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον aως tsbκαθως και ημεις |
| 10:48 | προσεταξεν aδε tsbτε αυτους tsbβαπτισθηναι εν τω ονοματι aιησου aχριστου aβαπτισθηναι tsbτου tsbκυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας |
| 11:1 | ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου |
| 11:2 | tsbκαι οτε aδε ανεβη πετρος εις aιερουσαλημ tsbιεροσολυμα διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης |
| 11:3 | λεγοντες οτι aεισηλθες προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας tsbεισηλθες και συνεφαγες αυτοις |
| 11:4 | αρξαμενος δε tsbο πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων |
| 11:5 | εγω ημην εν πολει ιοππη προσευχομενος και ειδον εν εκστασει οραμα καταβαινον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενην εκ του ουρανου και ηλθεν aαχρι tsbαχρις εμου |
| 11:6 | εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου |
| 11:7 | ηκουσα δε aκαι φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε |
| 11:8 | ειπον δε μηδαμως κυριε οτι tsbπαν κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου |
| 11:9 | απεκριθη δε tsbμοι φωνη εκ δευτερου εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου |
| 11:10 | τουτο δε εγενετο επι τρις και tsbπαλιν ανεσπασθη aπαλιν απαντα εις τον ουρανον |
| 11:11 | και ιδου εξαυτης τρεις ανδρες επεστησαν επι την οικιαν εν η aημεν tsbημην απεσταλμενοι απο καισαρειας προς με |
| 11:12 | ειπεν δε tsbμοι το πνευμα aμοι συνελθειν αυτοις μηδεν aδιακριναντα tsbδιακρινομενον ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος |
| 11:13 | απηγγειλεν aδε tsbτε ημιν πως ειδεν a[τον] tsbτον αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα tsbαυτω αποστειλον εις ιοππην tsbανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον |
| 11:14 | ος λαλησει ρηματα προς σε εν οις σωθηση συ και πας ο οικος σου |
| 11:15 | εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη |
| 11:16 | εμνησθην δε του ρηματος aτου κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω |
| 11:17 | ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω tsbδε τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον |
| 11:18 | ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και aεδοξασαν tsbεδοξαζον τον θεον λεγοντες aαρα tsbαραγε και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν tsbεδωκεν εις ζωην aεδωκεν |
| 11:19 | οι μεν ουν διασπαρεντες απο της θλιψεως της γενομενης επι στεφανω διηλθον εως φοινικης και κυπρου και αντιοχειας μηδενι λαλουντες τον λογον ει μη μονον ιουδαιοις |
| 11:20 | ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες aελθοντες tsbεισελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν aκαι προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν |
| 11:21 | και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος aο πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον |
| 11:22 | ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της aουσης εν aιερουσαλημ tsbιεροσολυμοις περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν a[διελθειν] tsbδιελθειν εως αντιοχειας |
| 11:23 | ος παραγενομενος και ιδων την χαριν a[την] του θεου εχαρη και παρεκαλει παντας τη προθεσει της καρδιας προσμενειν τω κυριω |
| 11:24 | οτι ην ανηρ αγαθος και πληρης πνευματος αγιου και πιστεως και προσετεθη οχλος ικανος τω κυριω |
| 11:25 | εξηλθεν δε εις ταρσον tsbο tsbβαρναβας αναζητησαι σαυλον |
| 11:26 | και ευρων tsαυτον ηγαγεν tsbαυτον εις αντιοχειαν εγενετο δε aαυτοις aκαι tsbαυτους ενιαυτον ολον συναχθηναι atsεν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε aπρωτως tsbπρωτον εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους |
| 11:27 | εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν |
| 11:28 | αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος εσημανεν δια του πνευματος λιμον aμεγαλην tsbμεγαν μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην aητις tsbοστις tsbκαι εγενετο επι κλαυδιου tsbκαισαρος |
| 11:29 | των δε μαθητων καθως abευπορειτο tsηυπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις |
| 11:30 | ο και εποιησαν αποστειλαντες προς τους πρεσβυτερους δια χειρος βαρναβα και σαυλου |
| 12:1 | κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας |
| 12:2 | ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου aμαχαιρη tsbμαχαιρα |
| 12:3 | tsbκαι ιδων aδε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε a[αι] bαι ημεραι των αζυμων |
| 12:4 | ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω |
| 12:5 | ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην aεκτενως tsbεκτενης γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον aπερι tsbυπερ αυτου |
| 12:6 | οτε δε aημελλεν aπροαγαγειν tsbεμελλεν αυτον tsbπροαγειν ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην |
| 12:7 | και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και aεξεπεσαν tsbεξεπεσον αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων |
| 12:8 | ειπεν aδε tsbτε ο αγγελος προς αυτον aζωσαι tsbπεριζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι |
| 12:9 | και εξελθων ηκολουθει tsbαυτω και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν |
| 12:10 | διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν aηλθαν tsbηλθον επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη aηνοιγη tsbηνοιχθη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου |
| 12:11 | και ο πετρος tsbγενομενος εν εαυτω aγενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν a[ο] κυριος τον αγγελον αυτου και aεξειλατο tsbεξειλετο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων |
| 12:12 | συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν aτης μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι |
| 12:13 | κρουσαντος δε aαυτου tsbτου tsbπετρου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη |
| 12:14 | και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος |
| 12:15 | οι δε προς αυτην aειπαν tsbειπον μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι abδε tsδ ελεγον ο αγγελος tsbαυτου εστιν aαυτου |
| 12:16 | ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε aειδαν tsbειδον αυτον και εξεστησαν |
| 12:17 | κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο a[αυτοισ] tsbαυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν aτε tsbδε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον |
| 12:18 | γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο |
| 12:19 | ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις tsbτην καισαρειαν διετριβεν |
| 12:20 | ην δε tsbο tsbηρωδης θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης |
| 12:21 | τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην a[και] tsbκαι καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους |
| 12:22 | ο δε δημος επεφωνει atsθεου φωνη bθεου και ουκ ανθρωπου |
| 12:23 | παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν atsτην δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν |
| 12:24 | ο δε λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο |
| 12:25 | βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν abεις tsεξ ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες tsbκαι ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον |
| 13:1 | ησαν δε tsbτινες εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του aτετρααρχου tsbτετραρχου συντροφος και σαυλος |
| 13:2 | λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον tsτε βαρναβαν και tsbτον σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους |
| 13:3 | τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χειρας αυτοις απελυσαν |
| 13:4 | aαυτοι tsbουτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του tsbπνευματος tsbτου αγιου aπνευματος κατηλθον εις tsbτην σελευκειαν εκειθεν bδε atsτε απεπλευσαν εις tsbτην κυπρον |
| 13:5 | και γενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην |
| 13:6 | διελθοντες δε aολην την νησον αχρι παφου ευρον aανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα aβαριησου tsbβαριησους |
| 13:7 | ος ην συν τω ανθυπατω σεργιω παυλω ανδρι συνετω ουτος προσκαλεσαμενος βαρναβαν και σαυλον επεζητησεν ακουσαι τον λογον του θεου |
| 13:8 | ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως |
| 13:9 | σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου tsbκαι ατενισας εις αυτον |
| 13:10 | ειπεν ω πληρης παντος δολου και πασης ραδιουργιας υιε διαβολου εχθρε πασης δικαιοσυνης ου παυση διαστρεφων τασ οδους a[του] κυριου τας ευθειας |
| 13:11 | και νυν ιδου χειρ tsτου κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα aτε tsbδε aεπεσεν tsbεπεπεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους |
| 13:12 | τοτε ιδων ο ανθυπατος το γεγονος επιστευσεν εκπλησσομενος επι τη διδαχη του κυριου |
| 13:13 | αναχθεντες δε απο της παφου οι περι tsbτον παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα |
| 13:14 | αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν aτην tsbτης aπισιδιαν tsbπισιδιας και a tsbεισελθοντες εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν |
| 13:15 | μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει aτις εστιν tsbλογος εν υμιν aλογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε |
| 13:16 | αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλιται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε |
| 13:17 | ο θεος του λαου τουτου atsισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη aαιγυπτου tsbαιγυπτω και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης |
| 13:18 | και ως aτεσσερακονταετη tsbτεσσαρακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω |
| 13:19 | και καθελων εθνη επτα εν γη χανααν abκατεκληρονομησεν tsκατεκληροδοτησεν tsbαυτοις την γην αυτων |
| 13:20 | tsbκαι tsbμετα tsbταυτα ως ετεσιν τετρακοσιοις και πεντηκοντα aκαι aμετα aταυτα εδωκεν κριτας εως σαμουηλ a[του] tsbτου προφητου |
| 13:21 | κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμιν ετη aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα |
| 13:22 | και μεταστησας αυτον ηγειρεν tsbαυτοις τον abδαυιδ aαυτοις tsδαβιδ εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον abδαυιδ tsδαβιδ τον του ιεσσαι ανδρα κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου |
| 13:23 | τουτου ο θεος απο του σπερματος κατ επαγγελιαν abηγαγεν tsηγειρεν τω ισραηλ bσωτηριαν atsσωτηρα atsιησουν |
| 13:24 | προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας atsπαντι τω atsλαω ισραηλ |
| 13:25 | ως δε επληρου b[ο] tsο ιωαννης τον δρομον ελεγεν aτι tsbτινα aεμε tsbμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων λυσαι |
| 13:26 | ανδρες αδελφοι υιοι γενους αβρααμ και οι εν υμιν φοβουμενοι τον θεον aημιν tsbυμιν ο λογος της σωτηριας ταυτης aεξαπεσταλη tsbαπεσταλη |
| 13:27 | οι γαρ κατοικουντες b[εν] atsεν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν |
| 13:28 | και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατον αναιρεθηναι αυτον |
| 13:29 | ως δε ετελεσαν abπαντα tsαπαντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον |
| 13:30 | ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων |
| 13:31 | ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες a[νυν] εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαον |
| 13:32 | και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην a |
| 13:33 | οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις a[αυτων] tsbαυτων ημιν αναστησας ιησουν tsb |
| 13:33 | ως και εν τω ψαλμω aγεγραπται τω δευτερω tsbγεγραπται υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε |
| 13:34 | οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια abδαυιδ tsδαβιδ τα πιστα |
| 13:35 | aδιοτι tsbδιο και εν ετερω λεγει ου δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν |
| 13:36 | abδαυιδ tsδαβιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν διαφθοραν |
| 13:37 | ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθοραν |
| 13:38 | γνωστον ουν εστω υμιν ανδρες αδελφοι οτι δια τουτου υμιν αφεσις αμαρτιων καταγγελλεται |
| 13:39 | a[και] tsbκαι απο παντων ων ουκ ηδυνηθητε εν tsbτω νομω abμωυσεως tsμωσεως δικαιωθηναι εν τουτω πας ο πιστευων δικαιουται |
| 13:40 | βλεπετε ουν μη επελθη tsbεφ tsbυμας το ειρημενον εν τοις προφηταις |
| 13:41 | ιδετε οι καταφρονηται και θαυμασατε και αφανισθητε οτι εργον tsbεγω εργαζομαι aεγω εν ταις ημεραις υμων bο atsεργον aο tsω ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται υμιν |
| 13:42 | εξιοντων δε aαυτων tsbεκ tsbτης tsbσυναγωγης tsbτων tsbιουδαιων παρεκαλουν tsbτα tsbεθνη εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα b[ταυτα] atsταυτα |
| 13:43 | λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες atsαυτοις επειθον αυτους aπροσμενειν tsbεπιμενειν τη χαριτι του θεου |
| 13:44 | τω bτε atsδε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του aκυριου tsbθεου |
| 13:45 | ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο tsbτου παυλου aλαλουμενοις tsbλεγομενοις tsbαντιλεγοντες tsbκαι βλασφημουντες |
| 13:46 | παρρησιασαμενοι aτε tsbδε ο παυλος και ο βαρναβας aειπαν tsbειπον υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη tsbδε απωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη |
| 13:47 | ουτως γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης |
| 13:48 | ακουοντα δε τα εθνη bεχαιρεν atsεχαιρον και εδοξαζον τον λογον του κυριου και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον |
| 13:49 | διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι ολης της χωρας |
| 13:50 | οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας tsbκαι τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και tsbτον βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων |
| 13:51 | οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων tsbαυτων επ αυτους ηλθον εις ικονιον |
| 13:52 | οι aτε tsbδε μαθηται επληρουντο χαρας και πνευματος αγιου |
| 14:1 | εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος |
| 14:2 | οι δε aαπειθησαντες tsbαπειθουντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων |
| 14:3 | ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι a[επι] τω λογω της χαριτος αυτου tsκαι διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων |
| 14:4 | εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις |
| 14:5 | ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους |
| 14:6 | συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον |
| 14:7 | κακει tsbησαν ευαγγελιζομενοι aησαν |
| 14:8 | και τις ανηρ aαδυνατος εν λυστροις tsbαδυνατος τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου tsbυπαρχων ος ουδεποτε aπεριεπατησεν sπεριεπεπατηκει btπεριπεπατηκει |
| 14:9 | ουτος abηκουσεν tsηκουεν του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι tsbπιστιν εχει aπιστιν του σωθηναι |
| 14:10 | ειπεν μεγαλη tsbτη φωνη αναστηθι επι τους ποδας σου bορθως atsορθος και aηλατο tsbηλλετο και περιεπατει |
| 14:11 | οι aτε tsbδε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν tsbο παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας |
| 14:12 | εκαλουν τε τον tsbμεν βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου |
| 14:13 | ο aτε tsbδε ιερευς του διος του οντος προ της πολεως tsbαυτων ταυρους και στεμματα επι τους πυλωνας ενεγκας συν τοις οχλοις ηθελεν θυειν |
| 14:14 | ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια αυτων aεξεπηδησαν tsbεισεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες |
| 14:15 | και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι tsbτον θεον tsbτον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις |
| 14:16 | ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων |
| 14:17 | aκαιτοι bκαιτοιγε tsκαι tsτοι tsγε ουκ αμαρτυρον aαυτον tsbεαυτον αφηκεν aαγαθουργων tsbαγαθοποιων ουρανοθεν abυμιν tsημιν υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας aυμων tsbημων |
| 14:18 | και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις |
| 14:19 | aεπηλθαν tsbεπηλθον δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως aνομιζοντες tsbνομισαντες αυτον aτεθνηκεναι tsbτεθναναι |
| 14:20 | κυκλωσαντων δε tsbαυτον των μαθητων aαυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην |
| 14:21 | ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και aεις ικονιον και aεις αντιοχειαν |
| 14:22 | επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες εμμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου |
| 14:23 | χειροτονησαντες δε αυτοις tsbπρεσβυτερους κατ εκκλησιαν aπρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν |
| 14:24 | και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις aτην παμφυλιαν |
| 14:25 | και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν |
| 14:26 | κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν |
| 14:27 | παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν aανηγγελλον tsbανηγγειλαν οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως |
| 14:28 | διετριβον δε tsbεκει χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις |
| 15:1 | και τινες κατελθοντες απο της ιουδαιας εδιδασκον τους αδελφους οτι εαν μη aπεριτμηθητε tsbπεριτεμνησθε τω εθει aτω μωυσεως ου δυνασθε σωθηναι |
| 15:2 | γενομενης aδε tsbουν στασεως και abζητησεως tsσυζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου |
| 15:3 | οι μεν ουν προπεμφθεντες υπο της εκκλησιας διηρχοντο την aτε φοινικην και σαμαρειαν εκδιηγουμενοι την επιστροφην των εθνων και εποιουν χαραν μεγαλην πασιν τοις αδελφοις |
| 15:4 | παραγενομενοι δε εις ιερουσαλημ aπαρεδεχθησαν tsbαπεδεχθησαν aαπο tsbυπο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων |
| 15:5 | εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως |
| 15:6 | συνηχθησαν aτε tsbδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ιδειν περι του λογου τουτου |
| 15:7 | πολλης δε aζητησεως tsbσυζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων tsbο tsbθεος εν aυμιν tsbημιν εξελεξατο aο aθεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι |
| 15:8 | και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους tsbαυτοις το πνευμα το αγιον καθως και ημιν |
| 15:9 | και aουθεν tsbουδεν διεκρινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων |
| 15:10 | νυν ουν τι πειραζετε τον θεον επιθειναι ζυγον επι τον τραχηλον των μαθητων ον ουτε οι πατερες ημων ουτε ημεις ισχυσαμεν βαστασαι |
| 15:11 | αλλα δια της χαριτος abτου κυριου ιησου tsχριστου πιστευομεν σωθηναι καθ ον τροπον κακεινοι |
| 15:12 | εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων |
| 15:13 | μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου |
| 15:14 | συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων λαον tsbεπι τω ονοματι αυτου |
| 15:15 | και τουτω συμφωνουσιν οι λογοι των προφητων καθως γεγραπται |
| 15:16 | μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην abδαυιδ tsδαβιδ την πεπτωκυιαν και τα κατεσκαμμενα αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην |
| 15:17 | οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος tsbο ποιων ταυτα tsbπαντα |
| 15:18 | γνωστα απ αιωνος tsbεστιν tsbτω tsbθεω tsbπαντα tsbτα tsbεργα tsbαυτου |
| 15:19 | διο εγω κρινω μη παρενοχλειν τοις απο των εθνων επιστρεφουσιν επι τον θεον |
| 15:20 | αλλα επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι tsbαπο των αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας και του πνικτου και του αιματος |
| 15:21 | abμωυσης tsμωσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος |
| 15:22 | τοτε aεδοξε tsbεδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν atsτω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον aκαλουμενον tsbεπικαλουμενον abβαρσαββαν tsβαρσαβαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις |
| 15:23 | γραψαντες δια χειρος αυτων tsbταδε οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι tsbκαι tsbοι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν |
| 15:24 | επειδη ηκουσαμεν οτι τινες εξ ημων a[εξελθοντεσ] tsbεξελθοντες εταραξαν υμας λογοις ανασκευαζοντες τας ψυχας υμων tsbλεγοντες tsbπεριτεμνεσθαι tsbκαι tsbτηρειν tsbτον tsbνομον οις ου διεστειλαμεθα |
| 15:25 | εδοξεν ημιν γενομενοις ομοθυμαδον aεκλεξαμενοις tsbεκλεξαμενους ανδρας πεμψαι προς υμας συν τοις αγαπητοις ημων βαρναβα και παυλω |
| 15:26 | ανθρωποις aπαραδεδωκοσι tsbπαραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου |
| 15:27 | απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυτα |
| 15:28 | εδοξεν γαρ τω tsbαγιω πνευματι aτω aαγιω και ημιν μηδεν πλεον επιτιθεσθαι υμιν βαρος πλην aτουτων των επαναγκες tsbτουτων |
| 15:29 | απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και aπνικτων tsbπνικτου και πορνειας εξ ων διατηρουντες εαυτους ευ πραξετε ερρωσθε |
| 15:30 | οι μεν ουν απολυθεντες aκατηλθον tsbηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην |
| 15:31 | αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει |
| 15:32 | ιουδας sδε abtτε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν |
| 15:33 | ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους aαποστειλαντας aαυτους tsbαποστολους |
| 15:34 | tsεδοξεν tsδε tsτω tsσιλα tsεπιμειναι tsαυτου |
| 15:35 | παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου |
| 15:36 | μετα δε τινας ημερας ειπεν tsbπαυλος προς βαρναβαν aπαυλος επιστρεψαντες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους tsbημων κατα tsbπασαν πολιν aπασαν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν |
| 15:37 | βαρναβας δε aεβουλετο tsbεβουλευσατο συμπαραλαβειν aκαι τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον |
| 15:38 | παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη aσυμπαραλαμβανειν tsbσυμπαραλαβειν τουτον |
| 15:39 | εγενετο aδε tsbουν παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον |
| 15:40 | παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι του aκυριου tsbθεου υπο των αδελφων |
| 15:41 | διηρχετο δε την συριαν και a[την] κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας |
| 16:1 | κατηντησεν δε a[και] εις δερβην και aεις λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος tsbτινος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος |
| 16:2 | ος εμαρτυρειτο υπο των εν λυστροις και ικονιω αδελφων |
| 16:3 | τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες tsbτον tsbπατερα tsbαυτου οτι ελλην aο aπατηρ aαυτου υπηρχεν |
| 16:4 | ως δε διεπορευοντο τας πολεις aπαρεδιδοσαν tsbπαρεδιδουν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και tsbτων πρεσβυτερων των εν aιεροσολυμοις tsbιερουσαλημ |
| 16:5 | αι μεν ουν εκκλησιαι εστερεουντο τη πιστει και επερισσευον τω αριθμω καθ ημεραν |
| 16:6 | aδιηλθον tsbδιελθοντες δε την φρυγιαν και tsbτην γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια |
| 16:7 | ελθοντες aδε κατα την μυσιαν επειραζον aεις tsbκατα την βιθυνιαν aπορευθηναι tsbπορευεσθαι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα aιησου |
| 16:8 | παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα |
| 16:9 | και οραμα δια a[τησ] tsbτης νυκτος tsbωφθη τω παυλω aωφθη ανηρ aμακεδων τις ην tsbμακεδων εστως aκαι παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν |
| 16:10 | ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις tsbτην μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο aθεος tsbκυριος ευαγγελισασθαι αυτους |
| 16:11 | αναχθεντες aδε tsbουν απο tsbτης τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη aδε tsbτε επιουση εις aνεαν aπολιν tsbνεαπολιν |
| 16:12 | aκακειθεν tsbεκειθεν tsbτε εις φιλιππους ητις εστιν a tsbπρωτη tsbτης μεριδος της μακεδονιας πολις bκολωνεια atsκολωνια ημεν δε εν bαυτη atsταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας |
| 16:13 | τη τε ημερα των σαββατων εξηλθομεν εξω της aπυλης tsbπολεως παρα ποταμον ου aενομιζομεν tsbενομιζετο aπροσευχην tsbπροσευχη ειναι και καθισαντες ελαλουμεν ταις συνελθουσαις γυναιξιν |
| 16:14 | και τις γυνη ονοματι λυδια πορφυροπωλις πολεως θυατειρων σεβομενη τον θεον ηκουεν ης ο κυριος διηνοιξεν την καρδιαν προσεχειν τοις λαλουμενοις υπο του παυλου |
| 16:15 | ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου aμενετε tsbμεινατε και παρεβιασατο ημας |
| 16:16 | εγενετο δε πορευομενων ημων εις aτην προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα aπυθωνα tsbπυθωνος aυπαντησαι tsbαπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη |
| 16:17 | αυτη aκατακολουθουσα tsbκατακολουθησασα τω παυλω και ημιν εκραζεν λεγουσα ουτοι οι ανθρωποι δουλοι του θεου του υψιστου εισιν οιτινες καταγγελλουσιν aυμιν tsbημιν οδον σωτηριας |
| 16:18 | τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε tsbο παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν tsbτω ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα |
| 16:19 | ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας |
| 16:20 | και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις aειπαν tsbειπον ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες |
| 16:21 | και καταγγελλουσιν εθη α ουκ εξεστιν ημιν παραδεχεσθαι ουδε ποιειν ρωμαιοις ουσιν |
| 16:22 | και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι aπεριρηξαντες tsbπεριρρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν |
| 16:23 | πολλας τε επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους |
| 16:24 | ος παραγγελιαν τοιαυτην aλαβων tsbειληφως εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας tsbαυτων ησφαλισατο aαυτων εις το ξυλον |
| 16:25 | κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι |
| 16:26 | αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου aηνεωχθησαν tsbανεωχθησαν aδε tsbτε παραχρημα αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη |
| 16:27 | εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος a[την] μαχαιραν aημελλεν tsbεμελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους |
| 16:28 | εφωνησεν δε tsbφωνη μεγαλη aφωνη a[ο] tsbο παυλος λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε |
| 16:29 | αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και a[τω] tsbτω σιλα |
| 16:30 | και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω |
| 16:31 | οι δε aειπαν tsbειπον πιστευσον επι τον κυριον ιησουν tsbχριστον και σωθηση συ και ο οικος σου |
| 16:32 | και ελαλησαν αυτω τον λογον του κυριου aσυν tsbκαι πασιν τοις εν τη οικια αυτου |
| 16:33 | και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου παντες παραχρημα |
| 16:34 | αναγαγων τε αυτους εις τον οικον tsbαυτου παρεθηκεν τραπεζαν και bηγαλλιατο atsηγαλλιασατο tsbπανοικι aπανοικει πεπιστευκως τω θεω |
| 16:35 | ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους |
| 16:36 | απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους a[τουτουσ] tsbτουτους προς τον παυλον οτι aαπεσταλκαν tsbαπεσταλκασιν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη |
| 16:37 | ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας aεβαλαν tsbεβαλον εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι atsημας εξαγαγετωσαν |
| 16:38 | aαπηγγειλαν tsbανηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα tsbκαι εφοβηθησαν aδε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν |
| 16:39 | και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων aαπελθειν aαπο tsbεξελθειν της πολεως |
| 16:40 | εξελθοντες δε aαπο tsbεκ της φυλακης εισηλθον abπρος tsεις την λυδιαν και ιδοντες tsbτους tsbαδελφους παρεκαλεσαν aτους aαδελφους tsbαυτους και aεξηλθαν tsbεξηλθον |
| 17:1 | διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και aτην απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην tsbη συναγωγη των ιουδαιων |
| 17:2 | κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια abδιελεξατο tsδιελεγετο αυτοις απο των γραφων |
| 17:3 | διανοιγων και παρατιθεμενος οτι τον χριστον εδει παθειν και αναστηναι εκ νεκρων και οτι ουτος εστιν ο χριστος a[ο] ιησους ον εγω καταγγελλω υμιν |
| 17:4 | και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και τω σιλα των τε σεβομενων ελληνων tsbπολυ πληθοσ aπολυ γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι |
| 17:5 | bπροσλαβομενοι atsζηλωσαντες δε οι tsαπειθουντες ιουδαιοι bοι atsκαι bαπειθουντες atsπροσλαβομενοι των αγοραιων tsbτινας ανδρας aτινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν aκαι επισταντες tsbτε τη οικια ιασονος εζητουν αυτους aπροαγαγειν tsbαγαγειν εις τον δημον |
| 17:6 | μη ευροντες δε αυτους εσυρον tsbτον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν |
| 17:7 | ους υποδεδεκται ιασων και ουτοι παντες απεναντι των δογματων καισαρος abπρασσουσιν tsπραττουσιν βασιλεα tsbλεγοντες ετερον aλεγοντες ειναι ιησουν |
| 17:8 | εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα |
| 17:9 | και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους |
| 17:10 | οι δε αδελφοι ευθεως δια tsbτης νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην bαπηεσαν των ιουδαιων atsαπηεσαν |
| 17:11 | ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας tsbτο καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως |
| 17:12 | πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι |
| 17:13 | ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες aκαι aταρασσοντες τους οχλους |
| 17:14 | ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι aεως tsbως επι την θαλασσαν aυπεμειναν tsbυπεμενον aτε tsbδε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει |
| 17:15 | οι δε aκαθιστανοντες tsbκαθιστωντες τον παυλον ηγαγον tsbαυτον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και aτον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν |
| 17:16 | εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω aθεωρουντος tsbθεωρουντι κατειδωλον ουσαν την πολιν |
| 17:17 | διελεγετο μεν ουν εν τη συναγωγη τοις ιουδαιοις και τοις σεβομενοις και εν τη αγορα κατα πασαν ημεραν προς τους παρατυγχανοντας |
| 17:18 | τινες δε abκαι των επικουρειων και tsbτων abστοικων tsστωικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν tsαυτοις ευηγγελιζετο |
| 17:19 | επιλαβομενοι τε αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη η υπο σου λαλουμενη διδαχη |
| 17:20 | ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι aτινα aθελει tsbτι tsbαν tsbθελοι ταυτα ειναι |
| 17:21 | αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον aηυκαιρουν tsbευκαιρουν η λεγειν τι aη tsbκαι ακουειν aτι καινοτερον |
| 17:22 | σταθεις δε a[ο] tsbο παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω |
| 17:23 | διερχομενος γαρ και αναθεωρων τα σεβασματα υμων ευρον και βωμον εν ω επεγεγραπτο αγνωστω θεω aο tsbον ουν αγνοουντες ευσεβειτε aτουτο tsbτουτον εγω καταγγελλω υμιν |
| 17:24 | ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης tsbκυριος υπαρχων aκυριος ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει |
| 17:25 | ουδε υπο χειρων aανθρωπινων tsbανθρωπων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους aπασι tsbπασιν ζωην και πνοην asκαι asτα btκατα παντα |
| 17:26 | εποιησεν τε εξ ενος tsbαιματος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι aπαντος aπροσωπου tsbπαν tsbτο tsbπροσωπον της γης ορισας abπροστεταγμενους tsπροτεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων |
| 17:27 | ζητειν τον aθεον tsbκυριον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν aκαι aγε bκαιγε tsκαιτοιγε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα |
| 17:28 | εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν |
| 17:29 | γενος ουν υπαρχοντες του θεου ουκ οφειλομεν νομιζειν χρυσω η αργυρω η λιθω χαραγματι τεχνης και ενθυμησεως ανθρωπου το θειον ειναι ομοιον |
| 17:30 | τους μεν ουν χρονους της αγνοιας υπεριδων ο θεος τα νυν παραγγελλει τοις ανθρωποις aπαντας tsbπασιν πανταχου μετανοειν |
| 17:31 | aκαθοτι tsbδιοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων |
| 17:32 | ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε aειπαν tsbειπον ακουσομεθα σου tsbπαλιν περι τουτου tsb |
| 17:33 | και aπαλιν a |
| 17:33 | ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων |
| 17:34 | τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος ο αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις |
| 18:1 | μετα tsbδε ταυτα χωρισθεις tsbο tsbπαυλος εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον |
| 18:2 | και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το bτεταχεναι atsδιατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους aαπο tsbεκ της ρωμης προσηλθεν αυτοις |
| 18:3 | και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και aηργαζετο tsbειργαζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι aτη tsbτην aτεχνη tsbτεχνην |
| 18:4 | διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας |
| 18:5 | ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω aλογω tsbπνευματι ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις aειναι τον χριστον ιησουν |
| 18:6 | αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι |
| 18:7 | και μεταβας εκειθεν aεισηλθεν tsbηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι aτιτιου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη |
| 18:8 | κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο |
| 18:9 | ειπεν δε ο κυριος tsbδι tsbοραματος εν νυκτι aδι aοραματος τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης |
| 18:10 | διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος aεστι tsbεστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη |
| 18:11 | εκαθισεν aδε tsbτε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου |
| 18:12 | γαλλιωνος δε aανθυπατου aοντος tsbανθυπατευοντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα |
| 18:13 | λεγοντες οτι παρα τον νομον tsbουτος αναπειθει aουτος τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον |
| 18:14 | μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν tsbουν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν aανεσχομην tsbηνεσχομην υμων |
| 18:15 | ει δε aζητηματα tsbζητημα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης tsbγαρ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι |
| 18:16 | και απηλασεν αυτους απο του βηματος |
| 18:17 | επιλαβομενοι δε παντες tsbοι tsbελληνες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι bεμελλεν atsεμελεν |
| 18:18 | ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος tsbτην tsbκεφαλην εν κεγχρεαις aτην aκεφαλην ειχεν γαρ ευχην |
| 18:19 | aκατηντησαν tsbκατηντησεν δε εις εφεσον bκαι bεκεινους atsκακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην aδιελεξατο tsbδιελεχθη τοις ιουδαιοις |
| 18:20 | ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι tsbπαρ tsbαυτοις ουκ επενευσεν |
| 18:21 | aαλλα tsbαλλ aαποταξαμενος tsbαπεταξατο aκαι tsbαυτοις ειπων tsbδει tsbμε tsbπαντως tsbτην tsbεορτην tsbτην tsbερχομενην tsbποιησαι tsbεις tsbιεροσολυμα παλιν tsbδε ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος tsbκαι ανηχθη απο της εφεσου |
| 18:22 | και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν |
| 18:23 | και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν επιστηριζων παντας τους μαθητας |
| 18:24 | ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις |
| 18:25 | ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του aιησου tsbκυριου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου |
| 18:26 | ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου tsbακυλας tsbκαι πρισκιλλα aκαι aακυλας προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την tsbτου tsbθεου οδον a[του aθεου] |
| 18:27 | βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος |
| 18:28 | ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν |
| 19:1 | εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη a tsbελθειν εις εφεσον και aευρειν tsbευρων τινας μαθητας |
| 19:2 | ειπεν aτε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε tsbειπον προς αυτον αλλ aουδ tsbουδε ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν |
| 19:3 | ειπεν τε tsbπρος tsbαυτους εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε aειπαν tsbειπον εις το ιωαννου βαπτισμα |
| 19:4 | ειπεν δε παυλος ιωαννης tsbμεν εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν abτουτ abεστιν tsτουτεστιν εις τον tsbχριστον ιησουν |
| 19:5 | ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου |
| 19:6 | και επιθεντος αυτοις του παυλου a[τασ] tsbτας χειρας aηλθε tsbηλθεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και aεπροφητευον tsbπροεφητευον |
| 19:7 | ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει aδωδεκα tsbδεκαδυο |
| 19:8 | εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων a[τα] tsbτα περι της βασιλειας του θεου |
| 19:9 | ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου tsbτινος |
| 19:10 | τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου tsbιησου ιουδαιους τε και ελληνας |
| 19:11 | δυναμεις τε ου τας τυχουσας tsbεποιει ο θεος aεποιει δια των χειρων παυλου |
| 19:12 | ωστε και επι τους ασθενουντας aαποφερεσθαι tsbεπιφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα aεκπορευεσθαι tsbεξερχεσθαι tsbαπ tsbαυτων |
| 19:13 | επεχειρησαν δε τινες aκαι tsbαπο των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησου λεγοντες aορκιζω tsbορκιζομεν υμας τον ιησουν ον tsbο παυλος κηρυσσει |
| 19:14 | ησαν δε aτινος tsbτινες tsbυιοι σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα aυιοι tsbοι τουτο ποιουντες |
| 19:15 | αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν aαυτοις τον a[μεν] ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε |
| 19:16 | και aεφαλομενος tsbεφαλλομενος tsbεπ tsbαυτους ο ανθρωπος aεπ aαυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρον tsbκαι bκατακυριευσαν atsκατακυριευσας aαμφοτερων tsbαυτων ισχυσεν κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου |
| 19:17 | τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου |
| 19:18 | πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων |
| 19:19 | ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε |
| 19:20 | ουτως κατα κρατος tsbο tsbλογος του κυριου aο aλογος ηυξανεν και ισχυεν |
| 19:21 | ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν |
| 19:22 | αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν |
| 19:23 | εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι της οδου |
| 19:24 | δημητριος γαρ τις ονοματι αργυροκοπος ποιων ναους αργυρους αρτεμιδος παρειχετο τοις τεχνιταις tsbεργασιαν ουκ ολιγην aεργασιαν |
| 19:25 | ους συναθροισας και τους περι τα τοιαυτα εργατας ειπεν ανδρες επιστασθε οτι εκ ταυτης της εργασιας η ευπορια aημιν tsbημων εστιν |
| 19:26 | και θεωρειτε και ακουετε οτι ου μονον εφεσου αλλα σχεδον πασης της ασιας ο παυλος ουτος πεισας μετεστησεν ικανον οχλον λεγων οτι ουκ εισιν θεοι οι δια χειρων γινομενοι |
| 19:27 | ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας atsαρτεμιδος ιερον bαρτεμιδος εις abουθεν tsουδεν λογισθηναι μελλειν asτε btδε και καθαιρεισθαι aτης tsbτην aμεγαλειοτητος tsbμεγαλειοτητα αυτης ην ολη η ασια και η οικουμενη σεβεται |
| 19:28 | ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων |
| 19:29 | και επλησθη η πολις tsbολη abτης συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους tsτου παυλου |
| 19:30 | aπαυλου tsbτου δε tsbπαυλου βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται |
| 19:31 | τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον |
| 19:32 | αλλοι μεν ουν αλλο τι εκραζον ην γαρ η εκκλησια συγκεχυμενη και οι πλειους ουκ ηδεισαν τινος aενεκα tsbενεκεν συνεληλυθεισαν |
| 19:33 | εκ δε του οχλου aσυνεβιβασαν tsbπροεβιβασαν αλεξανδρον aπροβαλοντων sπροβαλλοντων btπροβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω |
| 19:34 | abεπιγνοντες tsεπιγνοντων δε οτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων ως επι ωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων |
| 19:35 | καταστειλας δε ο γραμματευς τον οχλον φησιν ανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν aανθρωπων tsbανθρωπος ος ου γινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν της μεγαλης tsbθεας αρτεμιδος και του διοπετους |
| 19:36 | αναντιρρητων ουν οντων τουτων δεον εστιν υμας κατεσταλμενους υπαρχειν και μηδεν προπετες abπρασσειν tsπραττειν |
| 19:37 | ηγαγετε γαρ τους ανδρας τουτους ουτε ιεροσυλους ουτε βλασφημουντας την abθεον tsθεαν tsbυμων aημων |
| 19:38 | ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνιται aεχουσι bεχουσιν προς τινα λογον tsεχουσιν αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις |
| 19:39 | ει δε τι aπεραιτερω tsbπερι tsbετερων επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται |
| 19:40 | και γαρ κινδυνευομεν εγκαλεισθαι στασεως περι της σημερον μηδενος αιτιου υπαρχοντος περι ου a[ου] bου δυνησομεθα bδουναι atsαποδουναι λογον aπερι της συστροφης ταυτης |
| 19:41 | και ταυτα ειπων απελυσεν την εκκλησιαν |
| 20:1 | μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον aμεταπεμψαμενος tsbπροσκαλεσαμενος ο παυλος τους μαθητας και aπαρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν aπορευεσθαι tsbπορευθηναι εις tsbτην μακεδονιαν |
| 20:2 | διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα |
| 20:3 | ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης tsbαυτω επιβουλης aαυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο aγνωμης tsbγνωμη του υποστρεφειν δια μακεδονιας |
| 20:4 | συνειπετο δε αυτω tsbαχρι tsbτης tsbασιας σωπατρος aπυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος |
| 20:5 | ουτοι aδε bπροσελθοντες atsπροελθοντες εμενον ημας εν τρωαδι |
| 20:6 | ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα abαχρι tsαχρις ημερων πεντε aοπου tsbου διετριψαμεν ημερας επτα |
| 20:7 | εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων aημων tsbτων tsbμαθητων tsτου κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου |
| 20:8 | ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου abημεν tsησαν συνηγμενοι |
| 20:9 | aκαθεζομενος tsbκαθημενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος |
| 20:10 | καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν |
| 20:11 | αναβας δε και κλασας aτον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας aαχρι tsbαχρις αυγης ουτως εξηλθεν |
| 20:12 | ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως |
| 20:13 | ημεις δε bπροσελθοντες atsπροελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν aεπι tsbεις την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ tsbην διατεταγμενος aην μελλων αυτος πεζευειν |
| 20:14 | ως δε aσυνεβαλλεν tsbσυνεβαλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην |
| 20:15 | κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν aαντικρυς tsbαντικρυ χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον tsbκαι tsbμειναντες tsbεν tsbτρωγυλλιω τη aδε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον |
| 20:16 | aκεκρικει tsbεκρινεν γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον aειη tsbην αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα |
| 20:17 | απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας |
| 20:18 | ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην |
| 20:19 | δουλευων τω κυριω μετα πασης ταπεινοφροσυνης και tsbπολλων δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι εν ταις επιβουλαις των ιουδαιων |
| 20:20 | ως ουδεν υπεστειλαμην των συμφεροντων του μη αναγγειλαι υμιν και διδαξαι υμας δημοσια και κατ οικους |
| 20:21 | διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις tsbτον θεον μετανοιαν και πιστιν tsbτην εις τον κυριον ημων ιησουν tsχριστον |
| 20:22 | και νυν ιδου tsbεγω δεδεμενος aεγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα μοι μη ειδως |
| 20:23 | πλην οτι το πνευμα το αγιον κατα πολιν διαμαρτυρεται aμοι λεγον οτι δεσμα tsbμε και θλιψεις aμε μενουσιν |
| 20:24 | αλλ ουδενος aλογου tsbλογον ποιουμαι tsbουδε tsbεχω την ψυχην tsbμου τιμιαν εμαυτω ως τελειωσαι τον δρομον μου tsbμετα tsbχαρας και την διακονιαν ην ελαβον παρα του κυριου ιησου διαμαρτυρασθαι το ευαγγελιον της χαριτος του θεου |
| 20:25 | και νυν ιδου εγω οιδα οτι ουκετι οψεσθε το προσωπον μου υμεις παντες εν οις διηλθον κηρυσσων την βασιλειαν tsbτου tsbθεου |
| 20:26 | abδιοτι tsδιο μαρτυρομαι υμιν εν τη σημερον ημερα οτι καθαρος aειμι tsbεγω απο του αιματος παντων |
| 20:27 | ου γαρ υπεστειλαμην του μη αναγγειλαι tsbυμιν πασαν την βουλην του θεου aυμιν |
| 20:28 | προσεχετε tsbουν εαυτοις και παντι τω ποιμνιω εν ω υμας το πνευμα το αγιον εθετο επισκοπους ποιμαινειν την εκκλησιαν του bκυριου bκαι θεου ην περιεποιησατο δια του tsbιδιου αιματος aτου aιδιου |
| 20:29 | εγω tsbγαρ οιδα tsbτουτο οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου |
| 20:30 | και εξ υμων αυτων αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω αυτων |
| 20:31 | διο γρηγορειτε μνημονευοντες οτι τριετιαν νυκτα και ημεραν ουκ επαυσαμην μετα δακρυων νουθετων ενα εκαστον |
| 20:32 | και absτα absνυν tτανυν παρατιθεμαι υμας tsbαδελφοι τω θεω και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω aοικοδομησαι tsbεποικοδομησαι και δουναι aτην tsbυμιν κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν |
| 20:33 | αργυριου η χρυσιου η ιματισμου ουδενος επεθυμησα |
| 20:34 | αυτοι tsδε γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυται |
| 20:35 | παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτι αυτος ειπεν μακαριον εστιν tsδιδοναι μαλλον abδιδοναι η λαμβανειν |
| 20:36 | και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο |
| 20:37 | ικανος δε tsbεγενετο κλαυθμος aεγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον |
| 20:38 | οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον |
| 21:1 | ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την aκω tsbκων τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα |
| 21:2 | και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν |
| 21:3 | bαναφανεντες atsαναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και aκατηλθομεν tsbκατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ tsbην το πλοιον aην αποφορτιζομενον τον γομον |
| 21:4 | tsbκαι ανευροντες aδε atτους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη aεπιβαινειν tsbαναβαινειν εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ |
| 21:5 | οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν aγυναιξι tsbγυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον aπροσευξαμενοι tsbπροσηυξαμεθα |
| 21:6 | aαπησπασαμεθα tsbκαι tsbασπασαμενοι αλληλους aκαι aανεβημεν tsbεπεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια |
| 21:7 | ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις |
| 21:8 | τη δε επαυριον εξελθοντες tsbοι tsbπερι tsbτον tsbπαυλον asηλθομεν btηλθον εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου tsτου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω |
| 21:9 | τουτω δε ησαν θυγατερες tsbπαρθενοι τεσσαρες aπαρθενοι προφητευουσαι |
| 21:10 | επιμενοντων δε tsbημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος |
| 21:11 | και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας aεαυτου tsbτε tsbαυτου tsτας tsχειρας tsκαι τους ποδας abκαι abτας abχειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων |
| 21:12 | ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ |
| 21:13 | aτοτε απεκριθη bτε tsδε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου |
| 21:14 | μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες tsbτο tsbθελημα του κυριου aτο aθελημα aγινεσθω tsbγενεσθω |
| 21:15 | μετα δε τας ημερας ταυτας abεπισκευασαμενοι tsαποσκευασαμενοι ανεβαινομεν εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ |
| 21:16 | συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη |
| 21:17 | γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως aαπεδεξαντο tsbεδεξαντο ημας οι αδελφοι |
| 21:18 | τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι |
| 21:19 | και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου |
| 21:20 | οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον tsbκυριον bειποντες aθεον atsειπον atsτε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν aεν aτοις aιουδαιοις tsbιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν |
| 21:21 | κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο abμωυσεως tsμωσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν |
| 21:22 | τι ουν εστιν παντως tsbδει tsbπληθος tsbσυνελθειν ακουσονται tsbγαρ οτι εληλυθας |
| 21:23 | τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων |
| 21:24 | τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα aξυρησονται tsbξυρησωνται την κεφαλην και aγνωσονται tsbγνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος aφυλασσων τον νομον tsbφυλασσων |
| 21:25 | περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες tsbμηδεν bτοιουτο tsτοιουτον tsbτηρειν tsbαυτους tsbει tsbμη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και tsbτο αιμα και πνικτον και πορνειαν |
| 21:26 | τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα |
| 21:27 | ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον tsbτας tsbχειρας επ αυτον aτας aχειρας |
| 21:28 | κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας aπανταχη tsbπανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον |
| 21:29 | ησαν γαρ bεωρακοτες atsπροεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος |
| 21:30 | εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι |
| 21:31 | ζητουντων aτε tsbδε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη aσυγχυννεται tsbσυγκεχυται ιερουσαλημ |
| 21:32 | ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και aεκατονταρχας tsbεκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον |
| 21:33 | atsτοτε εγγισας bδε ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι aαλυσεσι tsbαλυσεσιν aδυσι tsbδυσιν και επυνθανετο τις tsbαν ειη και τι εστιν πεποιηκως |
| 21:34 | αλλοι δε αλλο τι aεπεφωνουν tsbεβοων εν τω οχλω μη aδυναμενου tsbδυναμενος δε aαυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην |
| 21:35 | οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου |
| 21:36 | ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου aκραζοντες tsbκραζον αιρε αυτον |
| 21:37 | μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν atsτι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις |
| 21:38 | ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων |
| 21:39 | ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον |
| 21:40 | επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης bπροσεφωνει atsπροσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων |
| 22:1 | ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας abνυνι tsνυν απολογιας |
| 22:2 | ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν |
| 22:3 | εγω tsbμεν ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον |
| 22:4 | ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας |
| 22:5 | ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν |
| 22:6 | εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε |
| 22:7 | abεπεσα tsεπεσον τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις |
| 22:8 | εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς με εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις |
| 22:9 | οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο tsbκαι tsbεμφοβοι tsbεγενοντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι |
| 22:10 | ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι |
| 22:11 | ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον |
| 22:12 | ανανιας δε τις ανηρ aευλαβης tsbευσεβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων |
| 22:13 | ελθων προς με και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον |
| 22:14 | ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου |
| 22:15 | οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας |
| 22:16 | και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα aαυτου tsbτου tsbκυριου |
| 22:17 | εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει |
| 22:18 | και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου tsbτην μαρτυριαν περι εμου |
| 22:19 | καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε |
| 22:20 | και οτε aεξεχυννετο tsbεξεχειτο το αιμα στεφανου του μαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκων tsbτη tsbαναιρεσει tsbαυτου b[και] atsκαι φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον |
| 22:21 | και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε |
| 22:22 | ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ abκαθηκεν tsκαθηκον αυτον ζην |
| 22:23 | bκραζοντων atsκραυγαζοντων aτε tsbδε αυτων και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα |
| 22:24 | εκελευσεν tsbαυτον ο χιλιαρχος aεισαγεσθαι aαυτον tsbαγεσθαι εις την παρεμβολην aειπας tsbειπων μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω |
| 22:25 | ως δε asπροετειναν btπροετεινεν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν |
| 22:26 | ακουσας δε ο aεκατονταρχης tsbεκατονταρχος προσελθων tsbαπηγγειλεν τω χιλιαρχω aαπηγγειλεν λεγων tsbορα τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν |
| 22:27 | προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι tsbει συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι |
| 22:28 | απεκριθη aδε tsbτε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι |
| 22:29 | ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι tsbην αυτον aην δεδεκως |
| 22:30 | τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται aυπο tsbπαρα των ιουδαιων ελυσεν αυτον tsbαπο tsbτων tsbδεσμων και εκελευσεν aσυνελθειν tsbελθειν τους αρχιερεις και aπαν tsbολον το συνεδριον tsbαυτων και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους |
| 23:1 | ατενισας δε ο παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας |
| 23:2 | ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα |
| 23:3 | τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι |
| 23:4 | οι δε παρεστωτες aειπαν tsbειπον τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις |
| 23:5 | εφη τε ο παυλος ουκ ηδειν αδελφοι οτι εστιν αρχιερευς γεγραπται γαρ aοτι αρχοντα του λαου σου ουκ ερεις κακως |
| 23:6 | γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων aεκραζεν tsbεκραξεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος aφαρισαιων tsbφαρισαιου περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων a[εγω] tsbεγω κρινομαι |
| 23:7 | τουτο δε αυτου aειποντος tsbλαλησαντος εγενετο στασις των φαρισαιων b[και atsκαι tsbτων bσαδδουκαιων] atsσαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος |
| 23:8 | σαδδουκαιοι μεν γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν aμητε tsbμηδε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα |
| 23:9 | εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες aτινες aτων aγραμματεων tsbοι tsbγραμματεις του μερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος tsbμη tsbθεομαχωμεν |
| 23:10 | πολλης δε aγινομενης tsbγενομενης στασεως aφοβηθεις tsbευλαβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα bκαταβηναι bκαι atsκαταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε εις την παρεμβολην |
| 23:11 | τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει tsbπαυλε ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ aουτω tsbουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι |
| 23:12 | γενομενης δε ημερας ποιησαντες tsbτινες tsbτων tsbιουδαιων συστροφην aοι aιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον |
| 23:13 | ησαν δε πλειους aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν aποιησαμενοι tsbπεποιηκοτες |
| 23:14 | οιτινες προσελθοντες τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις aειπαν tsbειπον αναθεματι ανεθεματισαμεν εαυτους μηδενος γευσασθαι εως ου αποκτεινωμεν τον παυλον |
| 23:15 | νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως tsbαυριον tsbαυτον καταγαγη aαυτον aεις tsbπρος υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον |
| 23:16 | ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου asτην btτο asενεδραν btενεδρον παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω |
| 23:17 | προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον απαγαγε προς τον χιλιαρχον εχει γαρ tsbτι απαγγειλαι aτι αυτω |
| 23:18 | ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον aνεανισκον tsbνεανιαν αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι |
| 23:19 | επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι |
| 23:20 | ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον aτον aπαυλον aκαταγαγης εις το συνεδριον tsbκαταγαγης tsbτον tsbπαυλον ως aμελλον bμελλοντα tsμελλοντες τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου |
| 23:21 | συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν tsbετοιμοι εισιν aετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν |
| 23:22 | ο μεν ουν χιλιαρχος aαπελυσε tsbαπελυσεν τον aνεανισκον tsbνεανιαν παραγγειλας μηδενι εκλαλησαι οτι ταυτα ενεφανισας προς με |
| 23:23 | και προσκαλεσαμενος δυο a[τινασ] tsbτινας των εκατονταρχων ειπεν ετοιμασατε στρατιωτας διακοσιους οπως πορευθωσιν εως καισαρειας και ιππεις εβδομηκοντα και δεξιολαβους διακοσιους απο τριτης ωρας της νυκτος |
| 23:24 | κτηνη τε παραστησαι ινα επιβιβασαντες τον παυλον aδιασωσωσι tsbδιασωσωσιν προς φηλικα τον ηγεμονα |
| 23:25 | γραψας επιστολην aεχουσαν tsbπεριεχουσαν τον τυπον τουτον |
| 23:26 | κλαυδιος λυσιας τω κρατιστω ηγεμονι φηλικι χαιρειν |
| 23:27 | τον ανδρα τουτον aσυλλημφθεντα tsbσυλληφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι aεξειλαμην tsbεξειλομην tsbαυτον μαθων οτι ρωμαιος εστιν |
| 23:28 | βουλομενος aτε tsbδε aεπιγνωναι tsbγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω κατηγαγον tsbαυτον εις το συνεδριον αυτων |
| 23:29 | ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν atsδε αξιον θανατου η δεσμων tsbεγκλημα εχοντα aεγκλημα |
| 23:30 | μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα tsbμελλειν εσεσθαι tsbυπο tsbτων tsbιουδαιων εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν a[τα] tsbτα προς αυτον επι σου tsbερρωσο |
| 23:31 | οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια tsbτης νυκτος εις την αντιπατριδα |
| 23:32 | τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις aαπερχεσθαι tsbπορευεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην |
| 23:33 | οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω |
| 23:34 | αναγνους δε tsbο tsbηγεμων και επερωτησας εκ ποιας aεπαρχειας tsbεπαρχιας εστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας |
| 23:35 | διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται aκελευσας tsbεκελευσεν tsbτε tsbαυτον εν τω πραιτωριω atsτου ηρωδου φυλασσεσθαι aαυτον |
| 24:1 | μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα tsbτων πρεσβυτερων aτινων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου |
| 24:2 | κληθεντος δε αυτου ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων tsb |
| 24:3 | πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και aδιορθωματων tsbκατορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας a |
| 24:3 | παντη τε και πανταχου αποδεχομεθα κρατιστε φηλιξ μετα πασης ευχαριστιας |
| 24:4 | ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη ση επιεικεια |
| 24:5 | ευροντες γαρ τον ανδρα τουτον λοιμον και κινουντα aστασεις tsbστασιν πασιν τοις ιουδαιοις τοις κατα την οικουμενην πρωτοστατην τε της των ναζωραιων αιρεσεως |
| 24:6 | ος και το ιερον επειρασεν βεβηλωσαι ον και εκρατησαμεν tsκαι tsκατα tsτον tsημετερον tsνομον tsηθελησαμεν tsκρινειν |
| 24:7 | tsπαρελθων tsδε tsλυσιας tsο tsχιλιαρχος tsμετα tsπολλης tsβιας tsεκ tsτων tsχειρων tsημων tsαπηγαγεν |
| 24:8 | tsκελευσας tsτους tsκατηγορους tsαυτου tsερχεσθαι tsεπι tsσε παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου |
| 24:9 | abσυνεπεθεντο tsσυνεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν |
| 24:10 | απεκριθη aτε tsbδε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνει τουτω επισταμενος aευθυμως tsbευθυμοτερον τα περι εμαυτου απολογουμαι |
| 24:11 | δυναμενου σου aεπιγνωναι tsbγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι tsη aδωδεκα tsbδεκαδυο αφ ης ανεβην προσκυνησων aεις tsbεν ιερουσαλημ |
| 24:12 | και ουτε εν τω ιερω ευρον με προς τινα διαλεγομενον η aεπιστασιν tsbεπισυστασιν ποιουντα οχλου ουτε εν ταις συναγωγαις ουτε κατα την πολιν |
| 24:13 | aουδε tsbουτε παραστησαι btμε δυνανται aσοι περι ων aνυνι tsbνυν κατηγορουσιν μου |
| 24:14 | ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων aπασι tsbπασιν τοις κατα τον νομον και aτοις aεν τοις προφηταις γεγραμμενοις |
| 24:15 | ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι tsbνεκρων δικαιων τε και αδικων |
| 24:16 | εν τουτω aκαι tsbδε αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν bεχων atsεχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους abδια abπαντος tsδιαπαντος |
| 24:17 | δι ετων δε πλειονων tsbπαρεγενομην ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου aπαρεγενομην και προσφορας |
| 24:18 | εν aαις tsbοις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες atδε απο της ασιας ιουδαιοι |
| 24:19 | ους asεδει btδει επι σου παρειναι και κατηγορειν ει τι εχοιεν προς aεμε tsbμε |
| 24:20 | η αυτοι ουτοι ειπατωσαν tsει τι ευρον tsbεν tsbεμοι αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου |
| 24:21 | η περι μιας ταυτης φωνης ης aεκεκραξα tsbεκραξα tsbεστως εν αυτοις aεστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον aεφ tsbυφ υμων |
| 24:22 | aανεβαλετο tsbακουσας δε aαυτους tsbταυτα ο φηλιξ tsbανεβαλετο tsbαυτους ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου aειπας tsbειπων οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας |
| 24:23 | διαταξαμενος tsbτε τω εκατονταρχη τηρεισθαι aαυτον tsbτον tsbπαυλον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν tsbη tsbπροσερχεσθαι αυτω |
| 24:24 | μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη aιδια γυναικι tsαυτου ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον aιησουν πιστεως |
| 24:25 | διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος tsbεσεσθαι εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σε |
| 24:26 | αμα tsδε και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται αυτω υπο του παυλου tsbοπως tsbλυση tsbαυτον διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω |
| 24:27 | διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελων τε aχαριτα tsbχαριτας καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ aκατελιπε tsbκατελιπεν τον παυλον δεδεμενον |
| 25:1 | φηστος ουν επιβας τη aεπαρχεια tsbεπαρχια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας |
| 25:2 | ενεφανισαν aτε tsbδε αυτω aοι tsbο aαρχιερεις tsbαρχιερευς και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον |
| 25:3 | αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον |
| 25:4 | ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον aεις tsbεν aκαισαρειαν tsbκαισαρεια εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι |
| 25:5 | οι ουν tsbδυνατοι εν υμιν φησιν aδυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν sατοπον εν τω ανδρι aατοπον tsbτουτω κατηγορειτωσαν αυτου |
| 25:6 | διατριψας δε εν αυτοις ημερας aου πλειους aοκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι |
| 25:7 | παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν aαυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα abαιτιωματα tsαιτιαματα tsbφεροντες aκαταφεροντες tsbκατα tsbτου tsbπαυλου α ουκ ισχυον αποδειξαι |
| 25:8 | aτου aπαυλου απολογουμενου tsbαυτου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον |
| 25:9 | ο φηστος δε aθελων τοις ιουδαιοις tsbθελων χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων aκριθηναι tsbκρινεσθαι επ εμου |
| 25:10 | ειπεν δε ο παυλος επι του βηματος καισαρος εστως ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν ηδικησα ως και συ καλλιον επιγινωσκεις |
| 25:11 | ει μεν aουν tsbγαρ αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι |
| 25:12 | τοτε ο φηστος συλλαλησας μετα του συμβουλιου απεκριθη καισαρα επικεκλησαι επι καισαρα πορευση |
| 25:13 | ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν abασπασαμενοι tsασπασομενοι τον φηστον |
| 25:14 | ως δε πλειους ημερας bδιετριβεν atsδιετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος |
| 25:15 | περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου aκαταδικην tsbδικην |
| 25:16 | προς ους απεκριθην οτι ουκ εστιν εθος ρωμαιοις χαριζεσθαι τινα ανθρωπον tsbεις tsbαπωλειαν πριν η ο κατηγορουμενος κατα προσωπον εχοι τους κατηγορους τοπον τε απολογιας λαβοι περι του εγκληματος |
| 25:17 | συνελθοντων ουν a[αυτων] tsbαυτων ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα |
| 25:18 | περι ου σταθεντες οι κατηγοροι ουδεμιαν αιτιαν aεφερον tsbεπεφερον ων tsbυπενοουν εγω aυπενοουν aπονηρων |
| 25:19 | ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην |
| 25:20 | απορουμενος δε εγω tsεις την περι aτουτων tsbτουτου ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ κακει κρινεσθαι περι τουτων |
| 25:21 | του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου aαναπεμψω tsbπεμψω αυτον προς καισαρα |
| 25:22 | αγριππας δε προς τον φηστον tsbεφη εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι tsbο tsbδε αυριον φησιν ακουση αυτου |
| 25:23 | τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε tsbτοις χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην tsbουσιν της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος |
| 25:24 | και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου aαπαν tsbπαν το πληθος των ιουδαιων ενετυχον μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε aβοωντες tsbεπιβοωντες μη δειν tsbζην αυτον aζην μηκετι |
| 25:25 | εγω δε aκατελαβομην tsbκαταλαβομενος μηδεν αξιον tsbθανατου αυτον aθανατου πεπραχεναι tsbκαι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν tsbαυτον |
| 25:26 | περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι aγραψω tsbγραψαι |
| 25:27 | αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι |
| 26:1 | αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι aπερι tsbυπερ σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος tsbαπελογειτο εκτεινας την χειρα aαπελογειτο |
| 26:2 | περι παντων ων εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ αγριππα ηγημαι εμαυτον μακαριον tsμελλων tsαπολογεισθαι επι σου abμελλων bαπολογεισθαι σημερον aαπολογεισθαι |
| 26:3 | μαλιστα γνωστην οντα σε sειδως παντων των κατα ιουδαιους bηθων atsεθων τε και ζητηματων διο δεομαι tsbσου μακροθυμως ακουσαι μου |
| 26:4 | την μεν ουν βιωσιν μου a[την] tsbτην εκ νεοτητος την απ αρχης γενομενην εν τω εθνει μου εν aτε ιεροσολυμοις aισασι tsbισασιν παντες a[οι] tsbοι ιουδαιοι |
| 26:5 | προγινωσκοντες με ανωθεν εαν aθελωσι tsbθελωσιν μαρτυρειν οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της ημετερας θρησκειας εζησα φαρισαιος |
| 26:6 | και νυν επ ελπιδι της aεις tsbπρος τους πατερας aημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος |
| 26:7 | εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι tsbβασιλευ tsbαγριππα υπο tsτων ιουδαιων aβασιλευ |
| 26:8 | τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει |
| 26:9 | εγω μεν ουν εδοξα εμαυτω προς το ονομα ιησου του ναζωραιου δειν πολλα εναντια πραξαι |
| 26:10 | ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους aτε των αγιων εγω aεν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον |
| 26:11 | και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις |
| 26:12 | εν οις tsbκαι πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της tsbπαρα των αρχιερεων |
| 26:13 | ημερας μεσης κατα την οδον ειδον βασιλευ ουρανοθεν υπερ την λαμπροτητα του ηλιου περιλαμψαν με φως και τους συν εμοι πορευομενους |
| 26:14 | παντων aτε tsbδε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην aλεγουσαν tsbλαλουσαν προς με tsbκαι tsbλεγουσαν τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν |
| 26:15 | εγω δε aειπα tsbειπον τις ει κυριε ο δε aκυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις |
| 26:16 | αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες a[με] ων τε οφθησομαι σοι |
| 26:17 | εξαιρουμενος σε εκ του λαου και aεκ των εθνων εις ους abεγω tsνυν tsbσε αποστελλω aσε |
| 26:18 | ανοιξαι οφθαλμους αυτων sκαι abtτου atsεπιστρεψαι bυποστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε |
| 26:19 | οθεν βασιλευ αγριππα ουκ εγενομην απειθης τη ουρανιω οπτασια |
| 26:20 | αλλα τοις εν δαμασκω πρωτον aτε και ιεροσολυμοις tsbεις πασαν τε την χωραν της ιουδαιας και τοις εθνεσιν asαπηγγελλον btαπαγγελλων μετανοειν και επιστρεφειν επι τον θεον αξια της μετανοιας εργα πρασσοντας |
| 26:21 | ενεκα τουτων atsμε tsbοι ιουδαιοι bμε συλλαβομενοι a[οντα] εν τω ιερω επειρωντο διαχειρισασθαι |
| 26:22 | επικουριας ουν τυχων της aαπο tsbπαρα του θεου αχρι της ημερας ταυτης εστηκα abμαρτυρομενος tsμαρτυρουμενος μικρω τε και μεγαλω ουδεν εκτος λεγων ων τε οι προφηται ελαλησαν μελλοντων γινεσθαι και abμωυσης tsμωσης |
| 26:23 | ει παθητος ο χριστος ει πρωτος εξ αναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τω aτε λαω και τοις εθνεσιν |
| 26:24 | ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη aφησιν tsbεφη μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει |
| 26:25 | ο δε aπαυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε abαλλα tsαλλ αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι |
| 26:26 | επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον και παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον a[τι] tsbτι τουτων ου πειθομαι aουθεν tsbουδεν ου γαρ atsεστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο |
| 26:27 | πιστευεις βασιλευ αγριππα τοις προφηταις οιδα οτι πιστευεις |
| 26:28 | ο δε αγριππας προς τον παυλον tsbεφη εν ολιγω με πειθεις χριστιανον aποιησαι tsbγενεσθαι |
| 26:29 | ο δε παυλος tsbειπεν ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν aμεγαλω tsbπολλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος aκαι aεγω tsbκαγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων |
| 26:30 | tsbκαι tsbταυτα tsbειποντος tsbαυτου ανεστη aτε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις |
| 26:31 | και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους λεγοντες οτι ουδεν θανατου tsbαξιον η δεσμων aαξιον a[τι] πρασσει ο ανθρωπος ουτος |
| 26:32 | αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα |
| 27:1 | ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης |
| 27:2 | επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω aμελλοντι tsbμελλοντες πλειν aεις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως |
| 27:3 | τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν προς absτους φιλους aπορευθεντι tsbπορευθεντα επιμελειας τυχειν |
| 27:4 | κακειθεν αναχθεντες υπεπλευσαμεν την κυπρον δια το τους ανεμους ειναι εναντιους |
| 27:5 | το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρα της λυκιας |
| 27:6 | κακει ευρων ο aεκατονταρχης tsbεκατονταρχος πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο |
| 27:7 | εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην |
| 27:8 | μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς tsbην πολις aην λασαια |
| 27:9 | ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος |
| 27:10 | λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του abφορτιου tsφορτου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν |
| 27:11 | ο δε abεκατονταρχης tsεκατονταρχος τω κυβερνητη και τω ναυκληρω tsbεπειθετο μαλλον aεπειθετο η τοις aυπο tsbυπο tsbτου παυλου λεγομενοις |
| 27:12 | ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι aπλειονες tsbπλειους εθεντο βουλην αναχθηναι aεκειθεν tsbκακειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον |
| 27:13 | υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην |
| 27:14 | μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος aευρακυλων tsbευροκλυδων |
| 27:15 | συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα |
| 27:16 | νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον aκαυδα tsbκλαυδην tsbμολις ισχυσαμεν aμολις περικρατεις γενεσθαι της σκαφης |
| 27:17 | ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την bσυρτην atsσυρτιν εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο |
| 27:18 | σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο |
| 27:19 | και τη τριτη αυτοχειρες την σκευην του πλοιου aερριψαν tsbερριψαμεν |
| 27:20 | μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο tsbπασα ελπις aπασα του σωζεσθαι ημας |
| 27:21 | πολλης aτε tsbδε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν |
| 27:22 | και absτα absνυν tτανυν παραινω υμας ευθυμειν αποβολη γαρ ψυχης ουδεμια εσται εξ υμων πλην του πλοιου |
| 27:23 | παρεστη γαρ μοι abταυτη τη νυκτι tsταυτη tsbαγγελος του θεου ου ειμι a[εγω] ω και λατρευω aαγγελος |
| 27:24 | λεγων μη φοβου παυλε καισαρι σε δει παραστηναι και ιδου κεχαρισται σοι ο θεος παντας τους πλεοντας μετα σου |
| 27:25 | διο ευθυμειτε ανδρες πιστευω γαρ τω θεω οτι ουτως εσται καθ ον τροπον λελαληται μοι |
| 27:26 | εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν |
| 27:27 | ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωραν |
| 27:28 | και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε |
| 27:29 | φοβουμενοι τε aμηπου tsbμηπως aκατα tsbεις τραχεις τοπους absεκπεσωμεν tεκπεσωσιν εκ πρυμνης ριψαντες αγκυρας τεσσαρας ηυχοντο ημεραν γενεσθαι |
| 27:30 | των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ aπρωρης tsbπρωρας tsbμελλοντων αγκυρας aμελλοντων εκτεινειν |
| 27:31 | ειπεν ο παυλος τω εκατονταρχη και τοις στρατιωταις εαν μη ουτοι μεινωσιν εν τω πλοιω υμεις σωθηναι ου δυνασθε |
| 27:32 | τοτε aαπεκοψαν οι στρατιωται tsbαπεκοψαν τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν |
| 27:33 | αχρι δε ου bημελλεν tsεμελλεν ημερα aημελλεν γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε aμηθεν tsbμηδεν προσλαβομενοι |
| 27:34 | διο παρακαλω υμας aμεταλαβειν tsbπροσλαβειν τροφης τουτο γαρ προς της υμετερας σωτηριας υπαρχει ουδενος γαρ υμων θριξ aαπο tsbεκ της κεφαλης aαπολειται tsbπεσειται |
| 27:35 | aειπας tsbειπων δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν |
| 27:36 | ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης |
| 27:37 | aημεθα tsbημεν δε tsbεν tsbτω tsbπλοιω αι πασαι ψυχαι aεν aτω aπλοιω διακοσιαι abεβδομηκοντα abεξ tsεβδομηκονταεξ |
| 27:38 | κορεσθεντες δε bτης τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν |
| 27:39 | οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον aεβουλευοντο tsbεβουλευσαντο ει bδυνατον atsδυναιντο εξωσαι το πλοιον |
| 27:40 | και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον aαρτεμωνα tsbαρτεμονα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον |
| 27:41 | περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον aεπεκειλαν tsbεπωκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας a[των tsbτων aκυματων] tsbκυματων |
| 27:42 | των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν abμη abτις tsμητις εκκολυμβησας abδιαφυγη tsδιαφυγοι |
| 27:43 | ο δε aεκατονταρχης tsbεκατονταρχος βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν aαποριψαντας tsbαπορριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι |
| 27:44 | και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην |
| 28:1 | και διασωθεντες τοτε aεπεγνωμεν tsbεπεγνωσαν οτι μελιτη η νησος καλειται |
| 28:2 | οι aτε tsbδε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν aαψαντες tsbαναψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος |
| 28:3 | συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων aτι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα aαπο tsbεκ της θερμης bδιεξελθουσα atsεξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου |
| 28:4 | ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου tsbελεγον προς αλληλους aελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν |
| 28:5 | ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον |
| 28:6 | οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον aμεταβαλομενοι tsbμεταβαλλομενοι ελεγον tsbθεον αυτον ειναι aθεον |
| 28:7 | εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας τρεις ημερας φιλοφρονως εξενισεν |
| 28:8 | εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και aδυσεντεριω tsbδυσεντερια συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον |
| 28:9 | τουτου aδε tsbουν γενομενου και οι λοιποι οι tsbεχοντες tsbασθενειας εν τη νησω aεχοντες aασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο |
| 28:10 | οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς aτας tsbτην aχρειας tsbχρειαν |
| 28:11 | μετα δε τρεις μηνας bηχθημεν atsανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις |
| 28:12 | και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις |
| 28:13 | οθεν aπεριελοντες tsbπεριελθοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους |
| 28:14 | ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν aπαρ tsbεπ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην aηλθαμεν tsbηλθομεν |
| 28:15 | κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων aηλθαν tsbεξηλθον εις απαντησιν ημιν aαχρι tsbαχρις αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω aελαβε tsbελαβεν θαρσος |
| 28:16 | οτε δε aεισηλθομεν tsbηλθομεν εις ρωμην tsbο tsbεκατονταρχος tsbπαρεδωκεν tsbτους tsbδεσμιους tsbτω bστρατοπεδαρχω tsστρατοπεδαρχη tsbτω tsbδε tsbπαυλω επετραπη aτω aπαυλω μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη |
| 28:17 | εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι aαυτον tsbτον tsbπαυλον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους aεγω ανδρες αδελφοι tsbεγω ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις aεθεσι tsbεθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων |
| 28:18 | οιτινες ανακριναντες με εβουλοντο απολυσαι δια το μηδεμιαν αιτιαν θανατου υπαρχειν εν εμοι |
| 28:19 | αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι aκατηγορειν tsbκατηγορησαι |
| 28:20 | δια ταυτην ουν την αιτιαν παρεκαλεσα υμας ιδειν και προσλαλησαι ενεκεν γαρ της ελπιδος του ισραηλ την αλυσιν ταυτην περικειμαι |
| 28:21 | οι δε προς αυτον aειπαν tsbειπον ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον |
| 28:22 | αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον tsbεστιν ημιν aεστιν οτι πανταχου αντιλεγεται |
| 28:23 | ταξαμενοι δε αυτω ημεραν aηλθον tsbηκον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους tsbτα περι του ιησου απο τε του νομου aμωυσεως tsbμωσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας |
| 28:24 | και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν |
| 28:25 | ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας aυμων tsbημων |
| 28:26 | aλεγων tsbλεγον πορευθητι προς τον λαον τουτον και abειπον tsειπε ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε |
| 28:27 | επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και abιασομαι tsιασωμαι αυτους |
| 28:28 | γνωστον ουν εστω υμιν οτι τοις εθνεσιν απεσταλη aτουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται |
| 28:29 | tsbκαι tsbταυτα tsbαυτου tsbειποντος tsbαπηλθον tsbοι tsbιουδαιοι tsbπολλην tsbεχοντες tsbεν tsbεαυτοις tsbσυζητησιν |
| 28:30 | aενεμεινεν tsbεμεινεν δε tsbο tsbπαυλος διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον |
| 28:31 | κηρυσσων την βασιλειαν του θεου και διδασκων τα περι του κυριου ιησου χριστου μετα πασης παρρησιας ακωλυτως |