| 1:1 | πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταις επ abεσχατου tsεσχατων των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν υιω |
| 1:2 | ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ου και aεποιησεν τους αιωνας tsbεποιησεν |
| 1:3 | ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου tsbδι tsbεαυτου καθαρισμον tsbποιησαμενος των αμαρτιων aποιησαμενος tsbημων εκαθισεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις |
| 1:4 | τοσουτω κρειττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα |
| 1:5 | τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον |
| 1:6 | οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου |
| 1:7 | και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα |
| 1:8 | προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνος aκαι tsbραβδος tsbευθυτητος η aραβδος aτης aευθυτητος ραβδος της βασιλειας σου |
| 1:9 | ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου |
| 1:10 | και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι |
| 1:11 | αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται |
| 1:12 | και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους aως aιματιον και αλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν |
| 1:13 | προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου |
| 1:14 | ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν |
| 2:1 | δια τουτο δει περισσοτερως tsbημας προσεχειν aημας τοις ακουσθεισιν μηποτε aπαραρυωμεν tsbπαραρρυωμεν |
| 2:2 | ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασα παραβασις και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν |
| 2:3 | πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη |
| 2:4 | συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν |
| 2:5 | ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμεν |
| 2:6 | διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον |
| 2:7 | ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον tsκαι tsκατεστησας tsαυτον tsεπι tsτα tsεργα tsτων tsχειρων tsσου |
| 2:8 | παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν tsbγαρ τω aγαρ υποταξαι a[αυτω] tsbαυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα |
| 2:9 | τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου |
| 2:10 | επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελειωσαι |
| 2:11 | ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν |
| 2:12 | λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε |
| 2:13 | και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος |
| 2:14 | επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν tsbσαρκος tsbκαι αιματος aκαι aσαρκος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου abτουτ abεστιν tsτουτεστιν τον διαβολον |
| 2:15 | και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζην ενοχοι ησαν δουλειας |
| 2:16 | ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεται |
| 2:17 | οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου |
| 2:18 | εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοισ πειραζομενοις βοηθησαι |
| 3:1 | οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων tsχριστον ιησουν bχριστον |
| 3:2 | πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και abμωυσης tsμωσης εν a[ολω] tsbολω τω οικω αυτου |
| 3:3 | πλειονος γαρ tsbδοξης ουτος aδοξης παρα abμωυσην tsμωσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον |
| 3:4 | πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε tsbτα παντα κατασκευασας θεος |
| 3:5 | και abμωυσης tsμωσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων |
| 3:6 | χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις a tsbεανπερ την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος tsbμεχρι tsbτελους tsbβεβαιαν κατασχωμεν |
| 3:7 | διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε |
| 3:8 | μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω |
| 3:9 | ου επειρασαν tsbμε οι πατερες υμων aεν tsbεδοκιμασαν aδοκιμασια tsbμε και ειδον τα εργα μου aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα ετη |
| 3:10 | διο προσωχθισα τη γενεα aταυτη tsbεκεινη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου |
| 3:11 | ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου |
| 3:12 | βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος |
| 3:13 | αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη atsτις εξ υμων bτις απατη της αμαρτιας |
| 3:14 | μετοχοι γαρ tsbγεγοναμεν του χριστου aγεγοναμεν εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν |
| 3:15 | εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω |
| 3:16 | τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια abμωυσεως tsμωσεως |
| 3:17 | τισιν δε προσωχθισεν aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω |
| 3:18 | τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν |
| 3:19 | και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν |
| 4:1 | φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι |
| 4:2 | και γαρ εσμεν ευηγγελισμενοι καθαπερ κακεινοι αλλ ουκ ωφελησεν ο λογος της ακοης εκεινους μη aσυγκεκερασμενους bσυγκεκραμενους tsσυγκεκραμενος τη πιστει τοις ακουσασιν |
| 4:3 | εισερχομεθα γαρ εις a[την] tsbτην καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων |
| 4:4 | ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου |
| 4:5 | και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου |
| 4:6 | επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν |
| 4:7 | παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν abδαυιδ tsδαβιδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως aπροειρηται tsbειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων |
| 4:8 | ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας |
| 4:9 | αρα απολειπεται σαββατισμος τω λαω του θεου |
| 4:10 | ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος |
| 4:11 | σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας |
| 4:12 | ζων γαρ ο λογος του θεου και ενεργης και τομωτερος υπερ πασαν μαχαιραν διστομον και διικνουμενος αχρι μερισμου ψυχης tsbτε και πνευματος αρμων τε και μυελων και κριτικος ενθυμησεων και εννοιων καρδιας |
| 4:13 | και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος |
| 4:14 | εχοντες ουν αρχιερεα μεγαν διεληλυθοτα τους ουρανους ιησουν τον υιον του θεου κρατωμεν της ομολογιας |
| 4:15 | ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων asπεπειρασμενον btπεπειραμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας |
| 4:16 | προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν aελεος tsbελεον και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν |
| 5:1 | πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιων |
| 5:2 | μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν |
| 5:3 | και aδι tsbδια aαυτην tsbταυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι aαυτου tsbεαυτου προσφερειν aπερι tsbυπερ αμαρτιων |
| 5:4 | και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα tsο καλουμενος υπο του θεου aκαθωσπερ tsbκαθαπερ και tsο ααρων |
| 5:5 | ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε |
| 5:6 | καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ |
| 5:7 | ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας |
| 5:8 | καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην |
| 5:9 | και τελειωθεις εγενετο aπασιν τοις υπακουουσιν αυτω tsbπασιν αιτιος σωτηριας αιωνιου |
| 5:10 | προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκ |
| 5:11 | περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις |
| 5:12 | και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος a[και] tsbκαι ου στερεας τροφης |
| 5:13 | πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν |
| 5:14 | τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου |
| 6:1 | διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον |
| 6:2 | βαπτισμων διδαχης επιθεσεως τε χειρων αναστασεως τε νεκρων και κριματος αιωνιου |
| 6:3 | και τουτο bποιησωμεν atsποιησομεν εανπερ επιτρεπη ο θεος |
| 6:4 | αδυνατον γαρ τους απαξ φωτισθεντας γευσαμενους τε της δωρεας της επουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος αγιου |
| 6:5 | και καλον γευσαμενους θεου ρημα δυναμεις τε μελλοντος αιωνος |
| 6:6 | και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας |
| 6:7 | γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης tsbπολλακις ερχομενον aπολλακις υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου |
| 6:8 | εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν |
| 6:9 | πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα abκρεισσονα tsκρειττονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν |
| 6:10 | ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και tsbτου tsbκοπου της αγαπης ης sενδειξασθε abtενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες |
| 6:11 | επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους |
| 6:12 | ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας |
| 6:13 | τω γαρ αβρααμ επαγγειλαμενος ο θεος επει κατ ουδενος ειχεν μειζονος ομοσαι ωμοσεν καθ εαυτου |
| 6:14 | λεγων aει tsbη μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω σε |
| 6:15 | και ουτως μακροθυμησας επετυχεν της επαγγελιας |
| 6:16 | ανθρωποι tsbμεν γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος |
| 6:17 | εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω |
| 6:18 | ινα δια δυο πραγματων αμεταθετων εν οις αδυνατον ψευσασθαι a[τον] θεον ισχυραν παρακλησιν εχωμεν οι καταφυγοντες κρατησαι της προκειμενης ελπιδος |
| 6:19 | ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος |
| 6:20 | οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα |
| 7:1 | ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον |
| 7:2 | ω και δεκατην απο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης |
| 7:3 | απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες |
| 7:4 | θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω a[και] tsbκαι δεκατην αβρααμ εδωκεν εκ των ακροθινιων ο πατριαρχης |
| 7:5 | και οι μεν εκ των υιων λευι την ιερατειαν λαμβανοντες εντολην εχουσιν αποδεκατουν τον λαον κατα τον νομον abτουτ abεστιν tsτουτεστιν τους αδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ |
| 7:6 | ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν tsbτον αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν |
| 7:7 | χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονος ευλογειται |
| 7:8 | και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζη |
| 7:9 | και ως επος ειπειν aδι tsbδια αβρααμ και λευι ο δεκατας λαμβανων δεδεκατωται |
| 7:10 | ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω tsbο μελχισεδεκ |
| 7:11 | ει μεν ουν τελειωσις δια της λευιτικης ιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ aαυτης tsbαυτη aνενομοθετηται tsbνενομοθετητο τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι |
| 7:12 | μετατιθεμενης γαρ της ιερωσυνης εξ αναγκης και νομου μεταθεσις γινεται |
| 7:13 | εφ ον γαρ λεγεται ταυτα φυλης ετερας μετεσχηκεν αφ ης ουδεις προσεσχηκεν τω θυσιαστηριω |
| 7:14 | προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλην tsbουδεν περι aιερεων tsbιερωσυνης aουδεν abμωυσης tsμωσης ελαλησεν |
| 7:15 | και περισσοτερον ετι καταδηλον εστιν ει κατα την ομοιοτητα μελχισεδεκ ανισταται ιερευς ετερος |
| 7:16 | ος ου κατα νομον εντολης aσαρκινης tsbσαρκικης γεγονεν αλλα κατα δυναμιν ζωης ακαταλυτου |
| 7:17 | aμαρτυρειται tsbμαρτυρει γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ |
| 7:18 | αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες |
| 7:19 | ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεν τω θεω |
| 7:20 | και καθ οσον ου χωρις ορκωμοσιας οι μεν γαρ χωρις ορκωμοσιας εισιν ιερεις γεγονοτες |
| 7:21 | ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα tsbκατα tsbτην tsbταξιν tsbμελχισεδεκ |
| 7:22 | κατα aτοσουτο a[και] tsbτοσουτον κρειττονος διαθηκης γεγονεν εγγυος ιησους |
| 7:23 | και οι μεν πλειονες εισιν γεγονοτες ιερεις δια το θανατω κωλυεσθαι παραμενειν |
| 7:24 | ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην |
| 7:25 | οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων |
| 7:26 | τοιουτος γαρ ημιν aκαι επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακος αμιαντος κεχωρισμενος απο των αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος |
| 7:27 | ος ουκ εχει καθ ημεραν αναγκην ωσπερ οι αρχιερεις προτερον υπερ των ιδιων αμαρτιων θυσιας αναφερειν επειτα των του λαου τουτο γαρ εποιησεν εφαπαξ εαυτον ανενεγκας |
| 7:28 | ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον |
| 8:1 | κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτον εχομεν αρχιερεα ος εκαθισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις |
| 8:2 | των αγιων λειτουργος και της σκηνης της αληθινης ην επηξεν ο κυριος tsbκαι ουκ ανθρωπος |
| 8:3 | πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε και θυσιας καθισταται οθεν αναγκαιον εχειν τι και τουτον ο προσενεγκη |
| 8:4 | ει μεν aουν tsbγαρ ην επι γης ουδ αν ην ιερευς οντων των tsbιερεων tsbτων προσφεροντων κατα tsbτον νομον τα δωρα |
| 8:5 | οιτινες υποδειγματι και σκια λατρευουσιν των επουρανιων καθως κεχρηματισται abμωυσης tsμωσης μελλων επιτελειν την σκηνην ορα γαρ φησιν abποιησεις tsποιησης παντα κατα τον τυπον τον δειχθεντα σοι εν τω ορει |
| 8:6 | a tsbνυνι δε διαφορωτερας abτετυχεν tsτετευχεν λειτουργιας οσω και κρειττονος εστιν διαθηκης μεσιτης ητις επι κρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται |
| 8:7 | ει γαρ η πρωτη εκεινη ην αμεμπτος ουκ αν δευτερας εζητειτο τοπος |
| 8:8 | μεμφομενος γαρ aαυτους tsbαυτοις λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσω επι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδα διαθηκην καινην |
| 8:9 | ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημερα επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος |
| 8:10 | οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον |
| 8:11 | και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον abπολιτην tsπλησιον αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου tsbαυτων εως μεγαλου αυτων |
| 8:12 | οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτων και των αμαρτιων αυτων tsbκαι tsbτων tsbανομιων tsbαυτων ου μη μνησθω ετι |
| 8:13 | εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου |
| 9:1 | aειχε tsbειχεν μεν ουν a[και] tsbκαι η πρωτη tσκηνη δικαιωματα λατρειας το τε αγιον κοσμικον |
| 9:2 | σκηνη γαρ κατεσκευασθη η πρωτη εν η η τε λυχνια και η τραπεζα και η προθεσις των αρτων ητις λεγεται αγια |
| 9:3 | μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων |
| 9:4 | χρυσουν εχουσα θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκης περικεκαλυμμενην παντοθεν χρυσιω εν η σταμνος χρυση εχουσα το μαννα και η ραβδος ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης |
| 9:5 | υπερανω δε αυτης aχερουβιν tsbχερουβιμ δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος |
| 9:6 | τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην abδια abπαντος tsδιαπαντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες |
| 9:7 | εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων |
| 9:8 | τουτο δηλουντος του πνευματος του αγιου μηπω πεφανερωσθαι την των αγιων οδον ετι της πρωτης σκηνης εχουσης στασιν |
| 9:9 | ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ aην tsbον δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα |
| 9:10 | μονον επι βρωμασιν και πομασιν και διαφοροις βαπτισμοις aδικαιωματα tsbκαι tsbδικαιωμασιν σαρκος μεχρι καιρου διορθωσεως επικειμενα |
| 9:11 | χριστος δε παραγενομενος αρχιερευς των aγενομενων tsbμελλοντων αγαθων δια της μειζονος και τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητου abτουτ abεστιν tsτουτεστιν ου ταυτης της κτισεως |
| 9:12 | ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος |
| 9:13 | ει γαρ το αιμα tsbταυρων tsbκαι τραγων aκαι aταυρων και σποδος δαμαλεως ραντιζουσα τους κεκοινωμενους αγιαζει προς την της σαρκος καθαροτητα |
| 9:14 | ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν aημων tsbυμων απο νεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι |
| 9:15 | και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπως θανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας |
| 9:16 | οπου γαρ διαθηκη θανατον αναγκη φερεσθαι του διαθεμενου |
| 9:17 | διαθηκη γαρ επι νεκροις βεβαια επει μηποτε ισχυει οτε ζη ο διαθεμενος |
| 9:18 | οθεν aουδε tsbουδ η πρωτη χωρις αιματος εγκεκαινισται |
| 9:19 | λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα aτον νομον υπο μωυσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχων a[και aτων aτραγων] tsbκαι tsbτραγων μετα υδατος και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον aεραντισεν tsbερραντισεν |
| 9:20 | λεγων τουτο το αιμα της διαθηκης ης ενετειλατο προς υμας ο θεος |
| 9:21 | και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργιας τω αιματι ομοιως aεραντισεν tsbερραντισεν |
| 9:22 | και σχεδον εν αιματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον και χωρις αιματεκχυσιας ου γινεται αφεσις |
| 9:23 | αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαις παρα ταυτας |
| 9:24 | ου γαρ εις χειροποιητα tsbαγια εισηλθεν aαγια tsbο χριστος αντιτυπα των αληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων |
| 9:25 | ουδ ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριω |
| 9:26 | επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου aνυνι tsbνυν δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν a[τησ] αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται |
| 9:27 | και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισις |
| 9:28 | ουτως abκαι ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοις εις σωτηριαν |
| 10:1 | σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε bδυνανται atsδυναται τους προσερχομενους τελειωσαι |
| 10:2 | επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ aκεκαθαρισμενους tsbκεκαθαρμενους |
| 10:3 | αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον |
| 10:4 | αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας |
| 10:5 | διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι |
| 10:6 | ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας |
| 10:7 | τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου |
| 10:8 | ανωτερον λεγων οτι aθυσιας tsbθυσιαν και aπροσφορας tsbπροσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα tsbτον νομον προσφερονται |
| 10:9 | τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι tsbο tsbθεος το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση |
| 10:10 | εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν btοι δια της προσφορας του σωματος tsτου ιησου χριστου εφαπαξ |
| 10:11 | και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας |
| 10:12 | aουτος tsbαυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου |
| 10:13 | το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου |
| 10:14 | μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους |
| 10:15 | μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το aειρηκεναι tsbπροειρηκεναι |
| 10:16 | αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι aτην tsbτων aδιανοιαν tsbδιανοιων αυτων επιγραψω αυτους |
| 10:17 | και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη aμνησθησομαι tsbμνησθω ετι |
| 10:18 | οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας |
| 10:19 | εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου |
| 10:20 | ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος abτουτ abεστιν tsτουτεστιν της σαρκος αυτου |
| 10:21 | και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου |
| 10:22 | προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως aρεραντισμενοι tsbερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και aλελουσμενοι tsbλελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω |
| 10:23 | κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος |
| 10:24 | και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων |
| 10:25 | μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν την ημεραν |
| 10:26 | εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια |
| 10:27 | φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους |
| 10:28 | αθετησας τις νομον abμωυσεως tsμωσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει |
| 10:29 | ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας |
| 10:30 | οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω tsbλεγει tsbκυριος και παλιν tsbκυριος κρινει aκυριος τον λαον αυτου |
| 10:31 | φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος |
| 10:32 | αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων |
| 10:33 | τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες |
| 10:34 | και γαρ τοις aδεσμιοις tsbδεσμοις tsbμου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν aεαυτους tsεν tsbεαυτοις κρειττονα υπαρξιν tsbεν tsbουρανοις και μενουσαν |
| 10:35 | μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει tsbμισθαποδοσιαν μεγαλην aμισθαποδοσιαν |
| 10:36 | υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν |
| 10:37 | ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου aχρονισει tsbχρονιει |
| 10:38 | ο δε δικαιος aμου εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω |
| 10:39 | ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης |
| 11:1 | εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασις πραγματων ελεγχος ου βλεπομενων |
| 11:2 | εν ταυτη γαρ εμαρτυρηθησαν οι πρεσβυτεροι |
| 11:3 | πιστει νοουμεν κατηρτισθαι τους αιωνας ρηματι θεου εις το μη εκ φαινομενων aτο tsbτα aβλεπομενον tsbβλεπομενα γεγονεναι |
| 11:4 | πιστει πλειονα θυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεν τω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναι δικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου του θεου και δι αυτης αποθανων ετι asλαλει btλαλειται |
| 11:5 | πιστει ενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχ aηυρισκετο tsbευρισκετο διοτι μετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρ της μεταθεσεως tsbαυτου μεμαρτυρηται aευαρεστηκεναι tsbευηρεστηκεναι τω θεω |
| 11:6 | χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον τω θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης γινεται |
| 11:7 | πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθεις κατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινεν τον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος |
| 11:8 | πιστει καλουμενος αβρααμ υπηκουσεν εξελθειν εις tsbτον τοπον ον ημελλεν λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθεν μη επισταμενος που ερχεται |
| 11:9 | πιστει παρωκησεν εις b[την] tsτην γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν εν σκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συγκληρονομων της επαγγελιας της αυτης |
| 11:10 | εξεδεχετο γαρ την τους θεμελιους εχουσαν πολιν ης τεχνιτης και δημιουργος ο θεος |
| 11:11 | πιστει και αυτη σαρρα aστειρα δυναμιν εις καταβολην σπερματος ελαβεν και παρα καιρον ηλικιας tsbετεκεν επει πιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον |
| 11:12 | διο και αφ ενος εγεννηθησαν και ταυτα νενεκρωμενου καθως τα αστρα του ουρανου τω πληθει και abως abη tsωσει αμμος η παρα το χειλος της θαλασσης η αναριθμητος |
| 11:13 | κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντες μη λαβοντες τας επαγγελιας αλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες και tsπεισθεντες tsκαι ασπασαμενοι και ομολογησαντες οτι ξενοι και παρεπιδημοι εισιν επι της γης |
| 11:14 | οι γαρ τοιαυτα λεγοντες εμφανιζουσιν οτι πατριδα επιζητουσιν |
| 11:15 | και ει μεν εκεινης εμνημονευον αφ ης aεξεβησαν tsbεξηλθον ειχον αν καιρον ανακαμψαι |
| 11:16 | abνυν tsνυνι δε κρειττονος ορεγονται abτουτ abεστιν tsτουτεστιν επουρανιου διο ουκ επαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν |
| 11:17 | πιστει προσενηνοχεν αβρααμ τον ισαακ πειραζομενος και τον μονογενη προσεφερεν ο τας επαγγελιας αναδεξαμενος |
| 11:18 | προς ον ελαληθη οτι εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα |
| 11:19 | λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγειρειν δυνατος ο θεος οθεν αυτον και εν παραβολη εκομισατο |
| 11:20 | πιστει aκαι περι μελλοντων ευλογησεν ισαακ τον ιακωβ και τον ησαυ |
| 11:21 | πιστει ιακωβ αποθνησκων εκαστον των υιων ιωσηφ ευλογησεν και προσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδου αυτου |
| 11:22 | πιστει ιωσηφ τελευτων περι της εξοδου των υιων ισραηλ εμνημονευσεν και περι των οστεων αυτου ενετειλατο |
| 11:23 | πιστει abμωυσης tsμωσης γεννηθεις εκρυβη τριμηνον υπο των πατερων αυτου διοτι ειδον αστειον το παιδιον και ουκ εφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως |
| 11:24 | πιστει abμωυσης tsμωσης μεγας γενομενος ηρνησατο λεγεσθαι υιος θυγατρος φαραω |
| 11:25 | μαλλον ελομενος συγκακουχεισθαι τω λαω του θεου η προσκαιρον εχειν αμαρτιας απολαυσιν |
| 11:26 | μειζονα πλουτον ηγησαμενος των abαιγυπτου tsεν tsαιγυπτω θησαυρων τον ονειδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσιαν |
| 11:27 | πιστει κατελιπεν αιγυπτον μη φοβηθεις τον θυμον του βασιλεως τον γαρ αορατον ως ορων εκαρτερησεν |
| 11:28 | πιστει πεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν του αιματος ινα μη ο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγη αυτων |
| 11:29 | πιστει διεβησαν την ερυθραν θαλασσαν ως δια ξηρας aγης ης πειραν λαβοντες οι αιγυπτιοι κατεποθησαν |
| 11:30 | πιστει τα τειχη ιεριχω aεπεσαν tsbεπεσεν κυκλωθεντα επι επτα ημερας |
| 11:31 | πιστει ρααβ η πορνη ου συναπωλετο τοις απειθησασιν δεξαμενη τους κατασκοπους μετ ειρηνης |
| 11:32 | και τι ετι λεγω επιλειψει tsbγαρ με aγαρ διηγουμενον ο χρονος περι γεδεων βαρακ tsbτε tsbκαι σαμψων tsbκαι ιεφθαε abδαυιδ tsδαβιδ τε και σαμουηλ και των προφητων |
| 11:33 | οι δια πιστεως κατηγωνισαντο βασιλειας ειργασαντο δικαιοσυνην επετυχον επαγγελιων εφραξαν στοματα λεοντων |
| 11:34 | εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα aμαχαιρης tsbμαχαιρας aεδυναμωθησαν tsbενεδυναμωθησαν απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι εν πολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων |
| 11:35 | ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τους νεκρους αυτων αλλοι δε ετυμπανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κρειττονος αναστασεως τυχωσιν |
| 11:36 | ετεροι δε εμπαιγμων και μαστιγων πειραν ελαβον ετι δε δεσμων και φυλακης |
| 11:37 | ελιθασθησαν επρισθησαν tsbεπειρασθησαν εν φονω aμαχαιρης tsbμαχαιρας απεθανον περιηλθον εν μηλωταις εν αιγειοις δερμασιν υστερουμενοι θλιβομενοι κακουχουμενοι |
| 11:38 | ων ουκ ην αξιος ο κοσμος aεπι tsbεν ερημιαις πλανωμενοι και ορεσιν και σπηλαιοις και ταις οπαις της γης |
| 11:39 | και ουτοι παντες μαρτυρηθεντες δια της πιστεως ουκ εκομισαντο την επαγγελιαν |
| 11:40 | του θεου περι ημων κρειττον τι προβλεψαμενου ινα μη χωρις ημων τελειωθωσιν |
| 12:1 | τοιγαρουν και ημεις τοσουτον εχοντες περικειμενον ημιν νεφος μαρτυρων ογκον αποθεμενοι παντα και την ευπεριστατον αμαρτιαν δι υπομονης τρεχωμεν τον προκειμενον ημιν αγωνα |
| 12:2 | αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην ιησουν ος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυρον αισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονου του θεου abκεκαθικεν tsεκαθισεν |
| 12:3 | αναλογισασθε γαρ τον τοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλων εις aεαυτον tsbαυτον αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμων εκλυομενοι |
| 12:4 | ουπω μεχρις αιματος αντικατεστητε προς την αμαρτιαν ανταγωνιζομενοι |
| 12:5 | και εκλελησθε της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοις διαλεγεται υιε μου μη ολιγωρει παιδειας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος |
| 12:6 | ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχεται |
| 12:7 | abεις tsει παιδειαν υπομενετε ως υιοις υμιν προσφερεται ο θεος τις γαρ tsεστιν υιος bεστιν ον ου παιδευει πατηρ |
| 12:8 | ει δε χωρις εστε παιδειας ης μετοχοι γεγονασιν παντες αρα νοθοι tsbεστε και ουχ υιοι aεστε |
| 12:9 | ειτα τους μεν της σαρκος ημων πατερας ειχομεν παιδευτας και ενετρεπομεθα ου aπολυ a[δε] tsbπολλω μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι των πνευματων και ζησομεν |
| 12:10 | οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερον εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου |
| 12:11 | πασα δε παιδεια προς μεν το παρον ου δοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης |
| 12:12 | διο τας παρειμενας χειρας και τα παραλελυμενα γονατα ανορθωσατε |
| 12:13 | και τροχιας ορθας aποιειτε tsbποιησατε τοις ποσιν υμων ινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δε μαλλον |
| 12:14 | ειρηνην διωκετε μετα παντων και τον αγιασμον ου χωρις ουδεις οψεται τον κυριον |
| 12:15 | επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και aδι tsbδια aαυτης tsbταυτης μιανθωσιν πολλοι |
| 12:16 | μη τις πορνος η βεβηλος ως ησαυ ος αντι βρωσεως μιας aαπεδετο tsbαπεδοτο τα πρωτοτοκια aεαυτου tsbαυτου |
| 12:17 | ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυων εκζητησας αυτην |
| 12:18 | ου γαρ προσεληλυθατε ψηλαφωμενω tsbορει και κεκαυμενω πυρι και γνοφω και aζοφω tsbσκοτω και θυελλη |
| 12:19 | και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντες παρητησαντο μη προστεθηναι αυτοις λογον |
| 12:20 | ουκ εφερον γαρ το διαστελλομενον καν θηριον θιγη του ορους λιθοβοληθησεται tsη tsβολιδι tsκατατοξευθησεται |
| 12:21 | και aουτω tsbουτως φοβερον ην το φανταζομενον abμωυσης tsμωσης ειπεν εκφοβος ειμι και εντρομος |
| 12:22 | αλλα προσεληλυθατε σιων ορει και πολει θεου ζωντος ιερουσαλημ επουρανιω και μυριασιν αγγελων |
| 12:23 | πανηγυρει και εκκλησια πρωτοτοκων tsbεν tsbουρανοις απογεγραμμενων aεν aουρανοις και κριτη θεω παντων και aπνευμασι tsbπνευμασιν δικαιων τετελειωμενων |
| 12:24 | και διαθηκης νεας μεσιτη ιησου και αιματι ραντισμου abκρειττον tsκρειττονα λαλουντι παρα sτο abtτον αβελ |
| 12:25 | βλεπετε μη παραιτησησθε τον λαλουντα ει γαρ εκεινοι ουκ aεξεφυγον tsbεφυγον tsbτον επι tsτης γης παραιτησαμενοι aτον χρηματιζοντα aπολυ tsbπολλω μαλλον ημεις οι τον απ ουρανων αποστρεφομενοι |
| 12:26 | ου η φωνη την γην εσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελται λεγων ετι απαξ εγω aσεισω tsbσειω ου μονον την γην αλλα και τον ουρανον |
| 12:27 | το δε ετι απαξ δηλοι a[την] των σαλευομενων tsbτην μεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μεινη τα μη σαλευομενα |
| 12:28 | διο βασιλειαν ασαλευτον παραλαμβανοντες εχωμεν χαριν δι ης bλατρευομεν atsλατρευωμεν ευαρεστως τω θεω μετα tsbαιδους tsbκαι ευλαβειας aκαι aδεους |
| 12:29 | και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκον |
| 13:1 | η φιλαδελφια μενετω |
| 13:2 | της φιλοξενιας μη επιλανθανεσθε δια ταυτης γαρ ελαθον τινες ξενισαντες αγγελους |
| 13:3 | μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι |
| 13:4 | τιμιος ο γαμος εν πασιν και η κοιτη αμιαντος πορνους aγαρ tsbδε και μοιχους κρινει ο θεος |
| 13:5 | αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε bεγκαταλειπω atsεγκαταλιπω |
| 13:6 | ωστε θαρρουντας ημας λεγειν κυριος εμοι βοηθος a[και] tsbκαι ου φοβηθησομαι τι ποιησει μοι ανθρωπος |
| 13:7 | μνημονευετε των ηγουμενων υμων οιτινες ελαλησαν υμιν τον λογον του θεου ων αναθεωρουντες την εκβασιν της αναστροφης μιμεισθε την πιστιν |
| 13:8 | ιησους χριστος aεχθες tsbχθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας |
| 13:9 | διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη abπαραφερεσθε tsπεριφερεσθε καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν ου βρωμασιν εν οις ουκ ωφεληθησαν οι aπεριπατουντες tsbπεριπατησαντες |
| 13:10 | εχομεν θυσιαστηριον εξ ου φαγειν ουκ εχουσιν εξουσιαν οι τη σκηνη λατρευοντες |
| 13:11 | ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης |
| 13:12 | διο και ιησους ινα αγιαση δια του ιδιου αιματος τον λαον εξω της πυλης επαθεν |
| 13:13 | τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες |
| 13:14 | ου γαρ εχομεν ωδε μενουσαν πολιν αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν |
| 13:15 | δι αυτου a[ουν] tsbουν αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως abδια abπαντος tsδιαπαντος τω θεω abτουτ abεστιν tsτουτεστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου |
| 13:16 | της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος |
| 13:17 | πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο |
| 13:18 | προσευχεσθε περι ημων aπειθομεθα tsbπεποιθαμεν γαρ οτι καλην συνειδησιν εχομεν εν πασιν καλως θελοντες αναστρεφεσθαι |
| 13:19 | περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν |
| 13:20 | ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν |
| 13:21 | καταρτισαι υμας εν παντι tsbεργω αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν aημιν tsbυμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας a[των tsbτων aαιωνων] tsbαιωνων αμην |
| 13:22 | παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν |
| 13:23 | γινωσκετε τον αδελφον aημων τιμοθεον απολελυμενον μεθ ου εαν ταχιον ερχηται οψομαι υμας |
| 13:24 | ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας |
| 13:25 | η χαρις μετα παντων υμων tsbαμην t[προς tεβραιους tεγραφη tαπο tτης tιταλιας tδια tτιμοθεου] |