| 1:1 | επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων |
| 1:2 | καθως παρεδοσαν ημιν οι απ αρχης αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου |
| 1:3 | aεδοξε tsbεδοξεν καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε |
| 1:4 | ινα επιγνως περι ων κατηχηθης λογων την ασφαλειαν |
| 1:5 | εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου tsbτου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και tsbη γυνη aαυτω tsbαυτου εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ |
| 1:6 | ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι aεναντιον tsbενωπιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι |
| 1:7 | και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι aην η ελισαβετ tsbην στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν |
| 1:8 | εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου |
| 1:9 | κατα το εθος της ιερατειας aελαχε tsbελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου |
| 1:10 | και παν το πληθος abην του λαου tsην προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματος |
| 1:11 | ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος |
| 1:12 | και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον |
| 1:13 | ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην |
| 1:14 | και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη aγενεσει tsbγεννησει αυτου χαρησονται |
| 1:15 | εσται γαρ μεγας ενωπιον ab[του] tsτου κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου |
| 1:16 | και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων |
| 1:17 | και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον |
| 1:18 | και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης |
| 1:19 | και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα |
| 1:20 | και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων |
| 1:21 | και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν tsbαυτον εν τω ναω aαυτον |
| 1:22 | εξελθων δε ουκ aεδυνατο tsbηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος |
| 1:23 | και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου |
| 1:24 | μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα |
| 1:25 | οτι ουτως μοι πεποιηκεν tsbο κυριος εν ημεραις αις επειδεν αφελειν tsbτο ονειδος μου εν ανθρωποις |
| 1:26 | εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ aαπο tsbυπο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα asναζαρεθ btναζαρετ |
| 1:27 | προς παρθενον aεμνηστευμενην tsbμεμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου abδαυιδ tsδαβιδ και το ονομα της παρθενου μαριαμ |
| 1:28 | και εισελθων tsbο tsbαγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου tsbευλογημενη tsbσυ tsbεν tsbγυναιξιν |
| 1:29 | η δε tsbιδουσα tsbδιεταραχθη επι τω λογω aδιεταραχθη tsbαυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος |
| 1:30 | και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω |
| 1:31 | και ιδου aσυλλημψη tsbσυλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν |
| 1:32 | ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον abδαυιδ tsδαβιδ του πατρος αυτου |
| 1:33 | και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος |
| 1:34 | ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω |
| 1:35 | και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον sεκ sσου αγιον κληθησεται υιος θεου |
| 1:36 | και ιδου ελισαβετ η aσυγγενις tsbσυγγενης σου και αυτη aσυνειληφεν tsbσυνειληφυια υιον εν abγηρει tsγηρα αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα |
| 1:37 | οτι ουκ αδυνατησει παρα aτου tsbτω aθεου tsbθεω παν ρημα |
| 1:38 | ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος |
| 1:39 | αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα |
| 1:40 | και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ |
| 1:41 | και εγενετο ως ηκουσεν tsbη tsbελισαβετ τον ασπασμον της μαριας aη aελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ |
| 1:42 | και ανεφωνησεν aκραυγη tsbφωνη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενος ο καρπος της κοιλιας σου |
| 1:43 | και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προς aεμε tsbμε |
| 1:44 | ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν atsεν atsαγαλλιασει το βρεφος bεν bαγαλλιασει εν τη κοιλια μου |
| 1:45 | και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου |
| 1:46 | και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον |
| 1:47 | και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου |
| 1:48 | οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι |
| 1:49 | οτι εποιησεν μοι aμεγαλα tsbμεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου |
| 1:50 | και το ελεος αυτου εις γενεας aκαι aγενεας tsbγενεων τοις φοβουμενοις αυτον |
| 1:51 | εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων |
| 1:52 | καθειλεν δυναστας απο θρονων και υψωσεν ταπεινους |
| 1:53 | πεινωντας ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντας εξαπεστειλεν κενους |
| 1:54 | αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους |
| 1:55 | καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα |
| 1:56 | εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη aως tsbωσει μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης |
| 1:57 | τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον |
| 1:58 | και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη |
| 1:59 | και εγενετο εν τη tsbογδοη ημερα aτη aογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν |
| 1:60 | και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης |
| 1:61 | και aειπαν tsbειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν aεκ tsbεν aτης tsbτη aσυγγενειας tsbσυγγενεια σου ος καλειται τω ονοματι τουτω |
| 1:62 | ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι aαυτο tsbαυτον |
| 1:63 | και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν tsbτο ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες |
| 1:64 | ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον |
| 1:65 | και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα |
| 1:66 | και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και aγαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου |
| 1:67 | και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και aεπροφητευσεν tsbπροεφητευσεν λεγων |
| 1:68 | ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου |
| 1:69 | και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν tsbτω οικω abδαυιδ tsδαβιδ tsbτου παιδος αυτου |
| 1:70 | καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων tsbτων απ αιωνος προφητων αυτου |
| 1:71 | σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειρος παντων των μισουντων ημας |
| 1:72 | ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου |
| 1:73 | ορκον ον ωμοσεν προς αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν |
| 1:74 | αφοβως εκ χειρος tsbτων εχθρων tsbημων ρυσθεντας λατρευειν αυτω |
| 1:75 | εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου aπασαις aταις aημεραις tsbπασας tsbτας tsbημερας tsbτης tsbζωης ημων |
| 1:76 | και συ aδε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ aενωπιον tsbπρο tsbπροσωπου κυριου ετοιμασαι οδους αυτου |
| 1:77 | του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων |
| 1:78 | δια σπλαγχνα ελεους θεου ημων εν οις aεπισκεψεται tsbεπεσκεψατο ημας ανατολη εξ υψους |
| 1:79 | επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης |
| 1:80 | το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ |
| 2:1 | εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην |
| 2:2 | αυτη tsbη απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντος της συριας κυρηνιου |
| 2:3 | και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την aεαυτου tsbιδιαν πολιν |
| 2:4 | ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως asναζαρεθ btναζαρετ εις την ιουδαιαν εις πολιν abδαυιδ tsδαβιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας abδαυιδ tsδαβιδ |
| 2:5 | απογραψασθαι συν μαριαμ τη aεμνηστευμενη tsbμεμνηστευμενη αυτω tsbγυναικι ουση εγκυω |
| 2:6 | εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην |
| 2:7 | και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν tsbτη φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι |
| 2:8 | και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων |
| 2:9 | και tsbιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν |
| 2:10 | και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω |
| 2:11 | οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει abδαυιδ tsδαβιδ |
| 2:12 | και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφος εσπαργανωμενον aκαι κειμενον εν tsτη φατνη |
| 2:13 | και εξαιφνης εγενετο συν τω αγγελω πληθος στρατιας ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων |
| 2:14 | δοξα εν υψιστοις θεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις aευδοκιας tsbευδοκια |
| 2:15 | και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι tsbκαι tsbοι tsbανθρωποι οι ποιμενες aελαλουν tsbειπον προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν |
| 2:16 | και aηλθαν tsbηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφος κειμενον εν τη φατνη |
| 2:17 | ιδοντες δε aεγνωρισαν tsbδιεγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου |
| 2:18 | και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους |
| 2:19 | η δε μαριαμ παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης |
| 2:20 | και abυπεστρεψαν tsεπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους |
| 2:21 | και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν abαυτον tsτο tsπαιδιον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του aσυλλημφθηναι tsbσυλληφθηναι αυτον εν τη κοιλια |
| 2:22 | και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου sαυτης abtαυτων κατα τον νομον aμωυσεως tsbμωσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω |
| 2:23 | καθως γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται |
| 2:24 | και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν aτω νομω κυριου ζευγος τρυγονων η δυο aνοσσους tsbνεοσσους περιστερων |
| 2:25 | και ιδου tsbην ανθρωπος aην εν ιερουσαλημ ω ονομα sσιμεων abtσυμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα tsαγιον ην abαγιον επ αυτον |
| 2:26 | και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν a[η] aαν tsbη ιδη τον χριστον κυριου |
| 2:27 | και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου |
| 2:28 | και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας tsbαυτου και ευλογησεν τον θεον και ειπεν |
| 2:29 | νυν απολυεις τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη |
| 2:30 | οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου |
| 2:31 | ο ητοιμασας κατα προσωπον παντων των λαων |
| 2:32 | φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ |
| 2:33 | και ην aο aπατηρ aαυτου tsbιωσηφ και η μητηρ tsbαυτου θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου |
| 2:34 | και ευλογησεν αυτους sσιμεων abtσυμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον |
| 2:35 | και σου a[δε] tsbδε αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι |
| 2:36 | και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα tsbετη μετα ανδρος aετη επτα απο της παρθενιας αυτης |
| 2:37 | και αυτη χηρα aεως tsbως ετων abογδοηκοντα abτεσσαρων tsογδοηκοντατεσσαρων η ουκ αφιστατο tsbαπο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν |
| 2:38 | και αυτη tsbαυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω aθεω tsbκυριω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν tsbεν ιερουσαλημ |
| 2:39 | και ως ετελεσαν aπαντα tsbαπαντα τα κατα τον νομον κυριου aεπεστρεψαν tsbυπεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις tsbτην πολιν abεαυτων tsαυτων asναζαρεθ btναζαρετ |
| 2:40 | το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο tsbπνευματι πληρουμενον aσοφια tsbσοφιας και χαρις θεου ην επ αυτο |
| 2:41 | και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα |
| 2:42 | και οτε εγενετο ετων δωδεκα aαναβαινοντων tsbαναβαντων αυτων tsbεις tsbιεροσολυμα κατα το εθος της εορτης |
| 2:43 | και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ aεγνωσαν aοι aγονεις tsbεγνω tsbιωσηφ tsbκαι tsbη tsbμητηρ αυτου |
| 2:44 | νομισαντες δε αυτον aειναι εν τη συνοδια tsbειναι ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις aσυγγενευσιν tsbσυγγενεσιν και tsbεν τοις γνωστοις |
| 2:45 | και μη ευροντες tsbαυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ aαναζητουντες tsbζητουντες αυτον |
| 2:46 | και εγενετο aμετα tsbμεθ ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους |
| 2:47 | εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου |
| 2:48 | και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και aειπεν προς αυτον η μητηρ αυτου tsbειπεν τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε |
| 2:49 | και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με |
| 2:50 | και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις |
| 2:51 | και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις asναζαρεθ btναζαρετ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα tsbταυτα εν τη καρδια αυτης |
| 2:52 | και ιησους προεκοπτεν a[εν aτη] σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποις |
| 3:1 | εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και aτετρααρχουντος tsbτετραρχουντος της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου aτετρααρχουντος tsbτετραρχουντος της ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης aτετρααρχουντος tsbτετραρχουντος |
| 3:2 | abεπι tsεπ abαρχιερεως tsαρχιερεων αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον tsτου ζαχαριου υιον εν τη ερημω |
| 3:3 | και ηλθεν εις πασαν a[την] tsbτην περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων |
| 3:4 | ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου tsbλεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου |
| 3:5 | πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εις ευθειαν και αι τραχειαι εις οδους λειας |
| 3:6 | και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου |
| 3:7 | ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης |
| 3:8 | ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοις πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ |
| 3:9 | ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
| 3:10 | και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν aποιησωμεν tsbποιησομεν |
| 3:11 | αποκριθεις δε aελεγεν tsbλεγει αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω |
| 3:12 | ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και aειπαν tsbειπον προς αυτον διδασκαλε τι aποιησωμεν tsbποιησομεν |
| 3:13 | ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε |
| 3:14 | επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες aτι aποιησωμεν και ημεις tsbτι tsbποιησομεν και ειπεν aαυτοις tsbπρος tsbαυτους μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων |
| 3:15 | προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστος |
| 3:16 | απεκρινατο aλεγων aπασιν ο ιωαννης tsbαπασιν tsbλεγων εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
| 3:17 | ου το πτυον εν τη χειρι αυτου aδιακαθαραι tsbκαι tsbδιακαθαριει την αλωνα αυτου και aσυναγαγειν tsbσυναξει τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
| 3:18 | πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαον |
| 3:19 | ο δε ηρωδης ο aτετρααρχης tsbτετραρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος tsφιλιππου του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης |
| 3:20 | προσεθηκεν και τουτο επι πασιν a[και] tsbκαι κατεκλεισεν τον ιωαννην εν tsbτη φυλακη |
| 3:21 | εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον |
| 3:22 | και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει aως tsbωσει περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι tsbλεγουσαν συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι abευδοκησα tsηυδοκησα |
| 3:23 | και αυτος ην tsbο ιησους aαρχομενος ωσει ετων τριακοντα tsbαρχομενος ων aυιος ως ενομιζετο tsbυιος ιωσηφ του ηλι |
| 3:24 | του aμαθθατ tsbματθατ του λευι του μελχι του aιανναι tsbιαννα του ιωσηφ |
| 3:25 | του ματταθιου του αμως του ναουμ του εσλι του ναγγαι |
| 3:26 | του μααθ του ματταθιου του aσεμειν tsbσεμει του aιωσηχ tsbιωσηφ του aιωδα tsbιουδα |
| 3:27 | του abιωαναν tsιωαννα του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι |
| 3:28 | του μελχι του αδδι του κωσαμ του aελμαδαμ tsbελμωδαμ του ηρ |
| 3:29 | του aιησου tsbιωση του ελιεζερ του aιωριμ tsbιωρειμ του aμαθθατ tsbματθατ του λευι |
| 3:30 | του sσιμεων abtσυμεων του ιουδα του ιωσηφ του aιωναμ tsbιωναν του aελιακιμ tsbελιακειμ |
| 3:31 | του μελεα του aμεννα sμεναμ btμαιναν του ματταθα του aναθαμ tsbναθαν του abδαυιδ tsδαβιδ |
| 3:32 | του ιεσσαι του aιωβηδ tsbωβηδ του aβοος tsbβοοζ του aσαλα tsbσαλμων του ναασσων |
| 3:33 | του αμιναδαβ του aαδμιν aτου aαρνι tsbαραμ του εσρωμ του φαρες του ιουδα |
| 3:34 | του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ |
| 3:35 | του abσερουχ tsσαρουχ του ραγαυ του bφαλεγ atsφαλεκ του εβερ του σαλα |
| 3:36 | του aκαιναμ tsbκαιναν του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ |
| 3:37 | του μαθουσαλα του ενωχ του aιαρετ tsbιαρεδ του μαλελεηλ του aκαιναμ tsbκαιναν |
| 3:38 | του ενως του σηθ του αδαμ του θεου |
| 4:1 | ιησους δε aπληρης πνευματος αγιου tsbπληρης υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευματι aεν tsbεις aτη tsbτην aερημω tsbερημον |
| 4:2 | ημερας aτεσσερακοντα tsbτεσσαρακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτων tsbυστερον επεινασεν |
| 4:3 | tsbκαι ειπεν aδε αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος |
| 4:4 | και απεκριθη tsbιησους προς αυτον aο aιησους tsbλεγων γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται b[ο] atsο ανθρωπος tsbαλλ tsbεπι tsbπαντι tsbρηματι tsbθεου |
| 4:5 | και αναγαγων αυτον tsbο tsbδιαβολος tsbεις tsbορος tsbυψηλον εδειξεν αυτω πασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμη χρονου |
| 4:6 | και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εαν θελω διδωμι αυτην |
| 4:7 | συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιον abεμου tsμου εσται σου abπασα tsπαντα |
| 4:8 | και αποκριθεις tsbαυτω tsbειπεν ο ιησους aειπεν aαυτω tsbυπαγε tsbοπισω tsbμου tsbσατανα γεγραπται tsγαρ tsbπροσκυνησεις κυριον τον θεον σου aπροσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις |
| 4:9 | tsbκαι ηγαγεν aδε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν tsbαυτον επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει tsο υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω |
| 4:10 | γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε |
| 4:11 | και atsοτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου |
| 4:12 | και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου |
| 4:13 | και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου |
| 4:14 | και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου |
| 4:15 | και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υπο παντων |
| 4:16 | και ηλθεν εις tsbτην aναζαρα sναζαρεθ btναζαρετ ου ην τεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι |
| 4:17 | και επεδοθη αυτω βιβλιον tsbησαιου του προφητου aησαιου και αναπτυξας το βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον |
| 4:18 | πνευμα κυριου επ εμε ου abεινεκεν tsενεκεν εχρισεν με abευαγγελισασθαι tsευαγγελιζεσθαι πτωχοις απεσταλκεν με tsbιασασθαι tsbτους tsbσυντετριμμενους tsbτην tsbκαρδιαν κηρυξαι αιχμαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαι τεθραυσμενους εν αφεσει |
| 4:19 | κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτον |
| 4:20 | και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων aοι aοφθαλμοι εν τη συναγωγη tsbοι tsbοφθαλμοι ησαν ατενιζοντες αυτω |
| 4:21 | ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων |
| 4:22 | και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον aουχι tsbουχ tsbουτος tsbεστιν tsbο υιος aεστιν ιωσηφ aουτος |
| 4:23 | και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα aεις tsbεν aτην tsbτη aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου |
| 4:24 | ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι αυτου |
| 4:25 | επ αληθειας δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλιου εν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος επι ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην |
| 4:26 | και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα της aσιδωνιας tsbσιδωνος προς γυναικα χηραν |
| 4:27 | και πολλοι λεπροι ησαν tsbεπι tsbελισσαιου tsbτου tsbπροφητου εν τω ισραηλ aεπι aελισαιου aτου aπροφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη aναιμαν tsbνεεμαν ο συρος |
| 4:28 | και επλησθησαν παντες θυμου εν τη συναγωγη ακουοντες ταυτα |
| 4:29 | και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτον εως tsτης οφρυος του ορους εφ ου η πολις tsbαυτων ωκοδομητο aαυτων tsbεις aωστε tsbτο κατακρημνισαι αυτον |
| 4:30 | αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο |
| 4:31 | και κατηλθεν εις aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν |
| 4:32 | και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτου |
| 4:33 | και εν τη συναγωγη ην ανθρωπος εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη |
| 4:34 | tsbλεγων εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ημας οιδα σε τις ει ο αγιος του θεου |
| 4:35 | και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε aαπ tsbεξ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις atsτο μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον |
| 4:36 | και εγενετο θαμβος επι παντας και συνελαλουν προς αλληλους λεγοντες τις ο λογος ουτος οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοις ακαθαρτοις πνευμασιν και εξερχονται |
| 4:37 | και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου |
| 4:38 | αναστας δε aαπο tsbεκ της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος tsη πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης |
| 4:39 | και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις |
| 4:40 | δυνοντος δε του ηλιου aαπαντες tsbπαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας aεπιτιθεις tsbεπιθεις aεθεραπευεν tsbεθεραπευσεν αυτους |
| 4:41 | εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων a tsbκραζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο tsbχριστος tsbο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι |
| 4:42 | γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι abεπεζητουν tsεζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων |
| 4:43 | ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι aεπι tsbεις τουτο aαπεσταλην tsbαπεσταλμαι |
| 4:44 | και ην κηρυσσων aεις tsbεν aτας tsbταις aσυναγωγας tsbσυναγωγαις της aιουδαιας tsbγαλιλαιας |
| 5:1 | εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω aκαι tsbτου ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ |
| 5:2 | και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις tsbαποβαντες απ αυτων aαποβαντες aεπλυνον tsbαπεπλυναν τα δικτυα |
| 5:3 | εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην tsbτου σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον tsbκαι καθισας aδε tsbεδιδασκεν εκ του πλοιου aεδιδασκεν τους οχλους |
| 5:4 | ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν |
| 5:5 | και αποκριθεις tsbο σιμων ειπεν tsbαυτω επιστατα δι ολης tsbτης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω aτα tsbτο aδικτυα tsbδικτυον |
| 5:6 | και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν tsιχθυων πληθος abιχθυων πολυ aδιερρησσετο tsbδιερρηγνυτο δε aτα tsbτο aδικτυα tsbδικτυον αυτων |
| 5:7 | και κατενευσαν τοις μετοχοις tsbτοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα |
| 5:8 | ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν tsτου ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε |
| 5:9 | θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων aων tsbη συνελαβον |
| 5:10 | ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων |
| 5:11 | και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες aπαντα tsbαπαντα ηκολουθησαν αυτω |
| 5:12 | και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας tsbκαι ιδων aδε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| 5:13 | και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου aλεγων tsbειπων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου |
| 5:14 | και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν aμωυσης tsbμωσης εις μαρτυριον αυτοις |
| 5:15 | διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι tsbυπ tsbαυτου απο των ασθενειων αυτων |
| 5:16 | αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος |
| 5:17 | και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι aαυτον tsbαυτους |
| 5:18 | και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι a[αυτον] ενωπιον αυτου |
| 5:19 | και μη ευροντες tsδια ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου |
| 5:20 | και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν tsbαυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου |
| 5:21 | και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεις και οι φαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει βλασφημιας τις δυναται tsbαφιεναι αμαρτιας aαφειναι ει μη μονος ο θεος |
| 5:22 | επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων |
| 5:23 | τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν aεγειρε tsbεγειραι και περιπατει |
| 5:24 | ινα δε ειδητε οτι tsbεξουσιαν tsbεχει ο υιος του ανθρωπου aεξουσιαν aεχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω aεγειρε tsbεγειραι και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου |
| 5:25 | και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ abο tsω κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον |
| 5:26 | και εκστασις ελαβεν απαντας και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντες οτι ειδομεν παραδοξα σημερον |
| 5:27 | και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι |
| 5:28 | και καταλιπων aπαντα tsbαπαντα αναστας aηκολουθει tsbηκολουθησεν αυτω |
| 5:29 | και εποιησεν δοχην μεγαλην tsο λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος tsbτελωνων πολυς aτελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι |
| 5:30 | και εγογγυζον οι aφαρισαιοι tsbγραμματεις tsbαυτων και οι aγραμματεις aαυτων tsbφαρισαιοι προς τους μαθητας αυτου λεγοντες abδια abτι tsδιατι μετα abτων τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε |
| 5:31 | και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου aαλλα tsbαλλ οι κακως εχοντες |
| 5:32 | ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν |
| 5:33 | οι δε aειπαν tsbειπον προς αυτον bδια bτι tsδιατι οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν |
| 5:34 | ο δε aιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι aνηστευσαι tsbνηστευειν |
| 5:35 | ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις |
| 5:36 | ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα aαπο ιματιου καινου aσχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε aμη aγε tsbμηγε και το καινον aσχισει tsbσχιζει και τω παλαιω ου aσυμφωνησει tsbσυμφωνει aτο atsεπιβλημα το απο του καινου |
| 5:37 | και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε aμη aγε tsbμηγε ρηξει ο tsbνεος οινος aο aνεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται |
| 5:38 | αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον tsbκαι tsbαμφοτεροι tsbσυντηρουνται |
| 5:39 | a[και] tsbκαι ουδεις πιων παλαιον tsbευθεως θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος aχρηστος tsbχρηστοτερος εστιν |
| 6:1 | εγενετο δε εν σαββατω tsbδευτεροπρωτω διαπορευεσθαι αυτον δια tsbτων σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου tsbτους tsbσταχυας και ησθιον aτους aσταχυας ψωχοντες ταις χερσιν |
| 6:2 | τινες δε των φαρισαιων aειπαν tsbειπον tsbαυτοις τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν tsbποιειν tsbεν τοις σαββασιν |
| 6:3 | και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν abδαυιδ tsδαβιδ aοτε tsbοποτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου a[οντεσ] tsbοντες |
| 6:4 | a[ωσ] tsbως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως aλαβων tsbελαβεν tsbκαι εφαγεν και εδωκεν tsbκαι τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις |
| 6:5 | και ελεγεν αυτοις tsbοτι κυριος εστιν aτου aσαββατου ο υιος του ανθρωπου tsbκαι tsbτου tsbσαββατου |
| 6:6 | εγενετο δε tsbκαι εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην tsbεκει ανθρωπος aεκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα |
| 6:7 | aπαρετηρουντο tsbπαρετηρουν δε atsαυτον οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω aθεραπευει tsbθεραπευσει ινα ευρωσιν aκατηγορειν tsbκατηγοριαν αυτου |
| 6:8 | αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων tsbκαι ειπεν aδε τω aανδρι tsbανθρωπω τω ξηραν εχοντι την χειρα aεγειρε tsbεγειραι και στηθι εις το μεσον aκαι tsbο tsbδε αναστας εστη |
| 6:9 | ειπεν aδε tsbουν ο ιησους προς αυτους aεπερωτω tsbεπερωτησω υμας aει tsbτι εξεστιν aτω tsbτοις aσαββατω tsbσαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η bαποκτειναι atsαπολεσαι |
| 6:10 | και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν abαυτω tsτω tsανθρωπω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν tsουτως και aαπεκατεσταθη tsbαποκατεσταθη η χειρ αυτου tsbυγιης tsbως tsbη tsbαλλη |
| 6:11 | αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν aποιησαιεν tsbποιησειαν τω ιησου |
| 6:12 | εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις aεξελθειν aαυτον tsbεξηλθεν εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου |
| 6:13 | και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν |
| 6:14 | σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου aκαι ιακωβον και ιωαννην aκαι φιλιππον και βαρθολομαιον |
| 6:15 | aκαι aμαθθαιον tsbματθαιον και θωμαν aκαι ιακωβον tsbτον tsbτου αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην |
| 6:16 | aκαι ιουδαν ιακωβου και ιουδαν aισκαριωθ tsbισκαριωτην ος tsbκαι εγενετο προδοτης |
| 6:17 | και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος aπολυς μαθητων αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σιδωνος a |
| 6:18 | οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων tsb |
| 6:18 | και οι aενοχλουμενοι tsbοχλουμενοι aαπο tsbυπο πνευματων ακαθαρτων tsbκαι εθεραπευοντο |
| 6:19 | και πας ο οχλος aεζητουν tsbεζητει απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας |
| 6:20 | και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου |
| 6:21 | μακαριοι οι πεινωντες νυν οτι χορτασθησεσθε μακαριοι οι κλαιοντες νυν οτι γελασετε |
| 6:22 | μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμας οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμας και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ως πονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου |
| 6:23 | abχαρητε tsχαιρετε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμων πολυς εν τω ουρανω κατα aτα aαυτα tsbταυτα γαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων |
| 6:24 | πλην ουαι υμιν τοις πλουσιοις οτι απεχετε την παρακλησιν υμων |
| 6:25 | ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι aνυν οτι πεινασετε ουαι tsbυμιν οι γελωντες νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε |
| 6:26 | ουαι tsυμιν οταν tsbκαλως υμας aκαλως ειπωσιν atsπαντες οι ανθρωποι κατα aτα aαυτα tsbταυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων |
| 6:27 | aαλλα tsbαλλ υμιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρους υμων καλως ποιειτε τοις μισουσιν υμας |
| 6:28 | ευλογειτε τους καταρωμενους aυμας tsbυμιν tsκαι προσευχεσθε aπερι tsbυπερ των επηρεαζοντων υμας |
| 6:29 | τω τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντος σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσης |
| 6:30 | παντι tsbδε tsbτω αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα μη απαιτει |
| 6:31 | και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι tsbκαι tsbυμεις ποιειτε αυτοις ομοιως |
| 6:32 | και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν |
| 6:33 | και a[γαρ] εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και tsbγαρ οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν |
| 6:34 | και εαν aδανισητε tsbδανειζητε παρ ων ελπιζετε aλαβειν tsbαπολαβειν ποια υμιν χαρις a[εστιν] tsbεστιν και tsbγαρ tsοι αμαρτωλοι αμαρτωλοις aδανιζουσιν tsbδανειζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα |
| 6:35 | πλην αγαπατε τους εχθρους υμων και αγαθοποιειτε και aδανιζετε tsbδανειζετε μηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθε υιοι tsτου υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους |
| 6:36 | γινεσθε tsbουν οικτιρμονες καθως a[και] tsbκαι ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν |
| 6:37 | abtκαι μη κρινετε και ου μη κριθητε aκαι μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε |
| 6:38 | διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον tsbκαι σεσαλευμενον aυπερεκχυννομενον tsbκαι tsbυπερεκχυνομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμων tsbτω tsbγαρ tsbαυτω tsbμετρω ω aγαρ aμετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν |
| 6:39 | ειπεν δε aκαι παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον aεμπεσουνται tsbπεσουνται |
| 6:40 | ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον tsbαυτου κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου |
| 6:41 | τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις |
| 6:42 | tsbη πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις tsbεκβαλειν το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου aεκβαλειν |
| 6:43 | ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε aπαλιν δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον |
| 6:44 | εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου tsbτρυγωσιν σταφυλην aτρυγωσιν |
| 6:45 | ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας tsbαυτου προφερει το αγαθον και ο πονηρος tsbανθρωπος εκ του πονηρου tsbθησαυρου tsbτης tsbκαρδιας tsbαυτου προφερει το πονηρον εκ γαρ tsbτου περισσευματος tsbτης καρδιας λαλει το στομα αυτου |
| 6:46 | τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω |
| 6:47 | πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος |
| 6:48 | ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν aπλημμυρης tsbπλημμυρας δε γενομενης aπροσερηξεν tsbπροσερρηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην aδια tsbτεθεμελιωτο aτο tsbγαρ aκαλως tsbεπι aοικοδομησθαι tsbτην aαυτην tsbπετραν |
| 6:49 | ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η aπροσερηξεν tsbπροσερρηξεν ο ποταμος και aευθυς tsbευθεως aσυνεπεσεν tsbεπεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα |
| 7:1 | aεπειδη tsbεπει tsbδε επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις aκαφαρναουμ tsbκαπερναουμ |
| 7:2 | εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων bεμελλεν atsημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμος |
| 7:3 | ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου |
| 7:4 | οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω aπαρεξη tsbπαρεξει τουτο |
| 7:5 | αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν |
| 7:6 | ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντος απο της οικιας επεμψεν tsbπρος tsbαυτον tsbο tsbεκατονταρχος φιλους aο aεκατονταρχης λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ tsbειμι ικανος aειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης |
| 7:7 | διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προς σε ελθειν bαλλ atsαλλα ειπε λογω και aιαθητω tsbιαθησεται ο παις μου |
| 7:8 | και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν τασσομενος εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει |
| 7:9 | ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν bουτε atsουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον |
| 7:10 | και υποστρεψαντες tsbοι tsbπεμφθεντες εις τον οικον aοι aπεμφθεντες ευρον τον tsbασθενουντα δουλον υγιαινοντα |
| 7:11 | και εγενετο εν abτω tsτη εξης aεπορευθη tsbεπορευετο εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου tsbικανοι και οχλος πολυς |
| 7:12 | ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως tsbυιος μονογενης aυιος τη μητρι αυτου και αυτη b[ην] atsην χηρα και οχλος της πολεως ικανος asην συν αυτη |
| 7:13 | και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε |
| 7:14 | και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι |
| 7:15 | και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου |
| 7:16 | ελαβεν δε φοβος abπαντας tsαπαντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας aηγερθη tsbεγηγερται εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου |
| 7:17 | και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και tsbεν παση τη περιχωρω |
| 7:18 | και απηγγειλαν ιωαννη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων |
| 7:19 | και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωαννης επεμψεν προς τον aκυριον tsbιησουν λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν |
| 7:20 | παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες aειπαν tsbειπον ιωαννης ο βαπτιστης aαπεστειλεν tsbαπεσταλκεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν |
| 7:21 | εν aεκεινη tsbαυτη tsbδε τη ωρα εθεραπευσεν πολλους απο νοσων και μαστιγων και πνευματων πονηρων και τυφλοις πολλοις εχαρισατο tsbτο βλεπειν |
| 7:22 | και αποκριθεις tsbο tsbιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωαννη α ειδετε και ηκουσατε tsbοτι τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται aκαι κωφοι ακουουσιν νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται |
| 7:23 | και μακαριος εστιν ος εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι |
| 7:24 | απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν bτοις bοχλοις atsπρος atsτους atsοχλους περι ιωαννου τι aεξηλθατε tsbεξεληλυθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον |
| 7:25 | αλλα τι aεξηλθατε tsbεξεληλυθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοις ιματιοις ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντες εν τοις βασιλειοις εισιν |
| 7:26 | αλλα τι aεξηλθατε tsbεξεληλυθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου |
| 7:27 | ουτος εστιν περι ου γεγραπται ιδου tsbεγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ος κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου |
| 7:28 | λεγω tsbγαρ υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων tsbπροφητης ιωαννου tsbτου tsbβαπτιστου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν |
| 7:29 | και πας ο λαος ακουσας και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεον βαπτισθεντες το βαπτισμα ιωαννου |
| 7:30 | οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου |
| 7:31 | tsειπεν tsδε tsο tsκυριος τινι ουν ομοιωσω τους ανθρωπους της γενεας ταυτης και τινι εισιν ομοιοι |
| 7:32 | ομοιοι εισιν παιδιοις τοις εν αγορα καθημενοις και προσφωνουσιν αλληλοις aα tsbκαι aλεγει tsbλεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν tsbυμιν και ουκ εκλαυσατε |
| 7:33 | εληλυθεν γαρ ιωαννης ο βαπτιστης aμη tsbμητε tsbαρτον εσθιων aαρτον μητε tsbοινον πινων aοινον και λεγετε δαιμονιον εχει |
| 7:34 | εληλυθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγετε ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης tsτελωνων φιλος abτελωνων και αμαρτωλων |
| 7:35 | και εδικαιωθη η σοφια απο aπαντων των τεκνων αυτης tsbπαντων |
| 7:36 | ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις aτον tsbτην aοικον tsbοικιαν του φαρισαιου aκατεκλιθη tsbανεκλιθη |
| 7:37 | και ιδου γυνη aητις aην εν τη πολει tsbητις tsbην αμαρτωλος aκαι b[και] επιγνουσα οτι aκατακειται tsbανακειται εν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου |
| 7:38 | και στασα aοπισω παρα τους ποδας αυτου tsbοπισω κλαιουσα aτοις aδακρυσιν ηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου tsbτοις tsbδακρυσιν και ταις θριξιν της κεφαλης αυτης εξεμασσεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω |
| 7:39 | ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην προφητης εγινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν |
| 7:40 | και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπειν ο δε tsbφησιν διδασκαλε ειπε aφησιν |
| 7:41 | δυο aχρεοφειλεται tsbχρεωφειλεται ησαν aδανιστη tsbδανειστη τινι ο εις ωφειλεν δηναρια πεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα |
| 7:42 | μη εχοντων tsbδε αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουν αυτων tsbειπε πλειον tsbαυτον αγαπησει aαυτον |
| 7:43 | αποκριθεις tsbδε tsbο σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας |
| 7:44 | και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ aμοι επι tsbτους ποδας tsbμου ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν tsbτης tsbκεφαλης αυτης εξεμαξεν |
| 7:45 | φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσα μου τους ποδας |
| 7:46 | ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν tsbμου τους ποδας aμου |
| 7:47 | ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα |
| 7:48 | ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι |
| 7:49 | και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοις τις ουτος εστιν ος και αμαρτιας αφιησιν |
| 7:50 | ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
| 8:1 | και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω |
| 8:2 | και γυναικες τινες αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ης δαιμονια επτα εξεληλυθει |
| 8:3 | και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν aαυτοις aεκ bαυτοις tsαυτω tsbαπο των υπαρχοντων αυταις |
| 8:4 | συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπεν δια παραβολης |
| 8:5 | εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο |
| 8:6 | και ετερον aκατεπεσεν tsbεπεσεν επι την πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα |
| 8:7 | και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο |
| 8:8 | και ετερον επεσεν abεις tsεπι την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
| 8:9 | επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου tsbλεγοντες τις aαυτη ειη η παραβολη tsbαυτη |
| 8:10 | ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη συνιωσιν |
| 8:11 | εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου |
| 8:12 | οι δε παρα την οδον εισιν οι aακουσαντες tsbακουοντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν |
| 8:13 | οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται |
| 8:14 | το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν |
| 8:15 | το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη |
| 8:16 | ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας aτιθησιν tsbεπιτιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως |
| 8:17 | ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου aμη aγνωσθη tsbγνωσθησεται και εις φανερον ελθη |
| 8:18 | βλεπετε ουν πως ακουετε ος aαν γαρ bεαν tsαν εχη δοθησεται αυτω και ος bεαν atsαν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου |
| 8:19 | aπαρεγενετο tsbπαρεγενοντο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον |
| 8:20 | tsbκαι απηγγελη aδε αυτω tsbλεγοντων η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν tsbσε θελοντες aσε |
| 8:21 | ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες tsbαυτον |
| 8:22 | tsbκαι εγενετο aδε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν |
| 8:23 | πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον |
| 8:24 | προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε aδιεγερθεις tsbεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη |
| 8:25 | ειπεν δε αυτοις που tsbεστιν η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω |
| 8:26 | και κατεπλευσαν εις την χωραν των aγερασηνων tsbγαδαρηνων ητις εστιν aαντιπερα tsbαντιπεραν της γαλιλαιας |
| 8:27 | εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν tsbαυτω ανηρ τις εκ της πολεως aεχων tsbος tsbειχεν δαιμονια tsbεκ tsbχρονων tsbικανων και aχρονω aικανω tsbιματιον ουκ aενεδυσατο aιματιον tsbενεδιδυσκετο και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν |
| 8:28 | ιδων δε τον ιησουν tsbκαι ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης |
| 8:29 | absπαρηγγειλεν tπαρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και aεδεσμευετο tsbεδεσμειτο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του aδαιμονιου tsbδαιμονος εις τας ερημους |
| 8:30 | επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους tsbλεγων τι σοι tsbεστιν ονομα aεστιν ο δε ειπεν aλεγιων tsbλεγεων οτι aεισηλθεν δαιμονια πολλα tsbεισηλθεν εις αυτον |
| 8:31 | και asπαρεκαλουν btπαρεκαλει αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθειν |
| 8:32 | ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων aβοσκομενη tsbβοσκομενων εν τω ορει και aπαρεκαλεσαν tsbπαρεκαλουν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις |
| 8:33 | εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου abεισηλθον tsεισηλθεν εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη |
| 8:34 | ιδοντες δε οι βοσκοντες το aγεγονος tsbγεγενημενον εφυγον και tsαπελθοντες απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους |
| 8:35 | εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια aεξηλθεν tsbεξεληλυθει ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας του ιησου και εφοβηθησαν |
| 8:36 | απηγγειλαν δε αυτοις tsbκαι οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις |
| 8:37 | και aηρωτησεν tsbηρωτησαν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των aγερασηνων tsbγαδαρηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις tsbτο πλοιον υπεστρεψεν |
| 8:38 | aεδειτο tsbεδεετο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον tsbο tsbιησους λεγων |
| 8:39 | υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα tsbεποιησεν σοι aεποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους |
| 8:40 | tsbεγενετο tsbδε εν aδε τω aυποστρεφειν tsbυποστρεψαι τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον |
| 8:41 | και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα aιαιρος tsbιαειρος και aουτος tsbαυτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας a[του] tsbτου ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου |
| 8:42 | οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον |
| 8:43 | και γυνη ουσα εν ρυσει αιματος απο ετων δωδεκα ητις a[ιατροις bιατροις tsεις tsιατρους προσαναλωσασα ολον τον aβιον] tsbβιον ουκ ισχυσεν aαπ tsbυπ ουδενος θεραπευθηναι |
| 8:44 | προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης |
| 8:45 | και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος tsbκαι tsbοι tsbμετ tsbαυτου επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν tsbκαι tsbλεγεις tsbτις tsbο tsbαψαμενος tsbμου |
| 8:46 | ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμιν aεξεληλυθυιαν tsbεξελθουσαν απ εμου |
| 8:47 | ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν tsbαυτω ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα |
| 8:48 | ο δε ειπεν αυτη aθυγατηρ tsbθαρσει tsbθυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
| 8:49 | ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων tsbαυτω οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου aμηκετι tsbμη σκυλλε τον διδασκαλον |
| 8:50 | ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω tsbλεγων μη φοβου μονον aπιστευσον tsbπιστευε και σωθησεται |
| 8:51 | abελθων tsεισελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν aτινα aσυν aαυτω tsbουδενα ει μη πετρον και tsιακωβον tsκαι ιωαννην abκαι abιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα |
| 8:52 | εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε aου aγαρ tsbουκ απεθανεν αλλα καθευδει |
| 8:53 | και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν |
| 8:54 | αυτος δε tsbεκβαλων tsbεξω tsbπαντας tsbκαι κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις aεγειρε tsbεγειρου |
| 8:55 | και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν |
| 8:56 | και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος |
| 9:1 | συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα tsμαθητας tsαυτου εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν |
| 9:2 | και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι a[τους tsbτους aασθενεισ] tsbασθενουντας |
| 9:3 | και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε aραβδον tsbραβδους μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε a[ανα] tsbανα δυο χιτωνας εχειν |
| 9:4 | και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε |
| 9:5 | και οσοι bεαν atsαν μη aδεχωνται tsbδεξωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης tsbκαι τον κονιορτον απο των ποδων υμων aαποτινασσετε tsbαποτιναξατε εις μαρτυριον επ αυτους |
| 9:6 | εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου |
| 9:7 | ηκουσεν δε ηρωδης ο aτετρααρχης tsbτετραρχης τα γινομενα tsbυπ tsbαυτου παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης aηγερθη tsbεγηγερται εκ νεκρων |
| 9:8 | υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης aτις tsbεις των αρχαιων ανεστη |
| 9:9 | tsbκαι ειπεν aδε tsο ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου tsbεγω ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον |
| 9:10 | και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις aπολιν aκαλουμενην tsbτοπον tsbερημον tsbπολεως tsbκαλουμενης bβηθσαιδαν atsβηθσαιδα |
| 9:11 | οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και aαποδεξαμενος tsbδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο |
| 9:12 | η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα aειπαν tsbειπον αυτω απολυσον τον οχλον ινα aπορευθεντες tsbαπελθοντες εις τας κυκλω κωμας και tsbτους αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν |
| 9:13 | ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις υμεις φαγειν οι δε aειπαν tsbειπον ουκ εισιν ημιν πλειον η tsbπεντε αρτοι aπεντε και tsδυο ιχθυες abδυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα |
| 9:14 | ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας a[ωσει] ανα πεντηκοντα |
| 9:15 | και εποιησαν ουτως και aκατεκλιναν tsbανεκλιναν απαντας |
| 9:16 | λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις aπαραθειναι tsbπαρατιθεναι τω οχλω |
| 9:17 | και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα |
| 9:18 | και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον aκατα aμονας tsbκαταμονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με λεγουσιν οι οχλοι ειναι |
| 9:19 | οι δε αποκριθεντες aειπαν tsbειπον ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη |
| 9:20 | ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι tsbαποκριθεις tsbδε tsbο πετρος aδε aαποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου |
| 9:21 | ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι aλεγειν tsbειπειν τουτο |
| 9:22 | ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα bαναστηναι atsεγερθηναι |
| 9:23 | ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου aερχεσθαι tsbελθειν aαρνησασθω tsbαπαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου atsκαθ atsημεραν και ακολουθειτω μοι |
| 9:24 | ος γαρ bεαν atsαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην |
| 9:25 | τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις |
| 9:26 | ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων |
| 9:27 | λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των aαυτου tsbωδε bεστωτων atsεστηκοτων οι ου μη abγευσωνται tsγευσονται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου |
| 9:28 | εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω a[και] tsbκαι παραλαβων tsτον πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι |
| 9:29 | και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων |
| 9:30 | και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν aμωυσης tsbμωσης και ηλιας |
| 9:31 | οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην aημελλεν tsbεμελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ |
| 9:32 | ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω |
| 9:33 | και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν atsο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και tsμωσει μιαν aμωυσει bμωσει και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγει |
| 9:34 | ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και aεπεσκιαζεν tsbεπεσκιασεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω tsbεκεινους εισελθειν aαυτους εις την νεφελην |
| 9:35 | και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο aεκλελεγμενος tsbαγαπητος αυτου ακουετε |
| 9:36 | και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη tsbο ιησους μονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων aεωρακαν tsbεωρακασιν |
| 9:37 | εγενετο δε tsbεν τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς |
| 9:38 | και ιδου ανηρ απο του οχλου aεβοησεν tsbανεβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου abεπιβλεψαι tsεπιβλεψον επι τον υιον μου οτι μονογενης tsbεστιν μοι aεστιν |
| 9:39 | και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογις αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον |
| 9:40 | και εδεηθην των μαθητων σου ινα abεκβαλωσιν tsεκβαλλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν |
| 9:41 | αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε atsωδε τον υιον σου bωδε |
| 9:42 | ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου |
| 9:43 | εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις aεποιει tsbεποιησεν tsbο tsbιησους ειπεν προς τους μαθητας αυτου |
| 9:44 | θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
| 9:45 | οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου |
| 9:46 | εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων |
| 9:47 | ο δε ιησους aειδως tsbιδων τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος aπαιδιον tsbπαιδιου εστησεν αυτο παρ εαυτω |
| 9:48 | και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος aαν tsbεαν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος aεστιν tsbεσται μεγας |
| 9:49 | αποκριθεις δε tsbο ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα aεν tsbεπι τω ονοματι σου εκβαλλοντα tsτα δαιμονια και aεκωλυομεν tsbεκωλυσαμεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων |
| 9:50 | tsbκαι ειπεν aδε προς αυτον ο ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ aυμων tsbημων υπερ aυμων tsbημων εστιν |
| 9:51 | εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της aαναλημψεως tsbαναληψεως αυτου και αυτος το προσωπον aεστηρισεν tsbαυτου tsbεστηριξεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ |
| 9:52 | και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην aσαμαριτων tsbσαμαρειτων aως tsbωστε ετοιμασαι αυτω |
| 9:53 | και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ |
| 9:54 | ιδοντες δε οι μαθηται tsbαυτου ιακωβος και ιωαννης aειπαν tsbειπον κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους tsbως tsbκαι tsbηλιας tsbεποιησεν |
| 9:55 | στραφεις δε επετιμησεν αυτοις b[και tsκαι tsbειπεν tsbουκ tsbοιδατε tsbοιου tsbπνευματος tsbεστε bυμεισ] tsυμεις |
| 9:56 | b[ο tsο tsbγαρ tsbυιος tsbτου tsbανθρωπου tsbουκ tsbηλθεν tsbψυχας tsbανθρωπων tsbαπολεσαι tsbαλλα bσωσαι] tsσωσαι και επορευθησαν εις ετεραν κωμην |
| 9:57 | aκαι tsbεγενετο tsbδε πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου aεαν tsbαν απερχη tsbκυριε |
| 9:58 | και ειπεν αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
| 9:59 | ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν a[κυριε] tsbκυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μου |
| 9:60 | ειπεν δε αυτω tsbο tsbιησους αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου |
| 9:61 | ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου |
| 9:62 | ειπεν δε a[προς tsπρος aαυτον] tsαυτον ο ιησους bπρος bαυτον ουδεις επιβαλων την χειρα tsbαυτου επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν aτη aβασιλεια tsbεις tsbτην tsbβασιλειαν του θεου |
| 10:1 | μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος tsbκαι ετερους εβδομηκοντα a[δυο] και απεστειλεν αυτους ανα δυο a[δυο] προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου aημελλεν tsbεμελλεν αυτος ερχεσθαι |
| 10:2 | ελεγεν aδε tsbουν προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως bεκβαλη tsεκβαλλη εργατας aεκβαλη εις τον θερισμον αυτου |
| 10:3 | υπαγετε ιδου tsbεγω αποστελλω υμας ως αρνας εν μεσω λυκων |
| 10:4 | μη βασταζετε aβαλλαντιον tsbβαλαντιον μη πηραν aμη tsbμηδε υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθε |
| 10:5 | εις ην δ αν aεισελθητε οικιαν tsbεισερχησθε πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω |
| 10:6 | και εαν tsμεν tsbη εκει aη sο υιος ειρηνης aεπαναπαησεται tsbεπαναπαυσεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε aμη aγε tsbμηγε εφ υμας ανακαμψει |
| 10:7 | εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου tsbεστιν μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν |
| 10:8 | και εις ην tsδ αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν |
| 10:9 | και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου |
| 10:10 | εις ην δ αν πολιν aεισελθητε tsbεισερχησθε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε |
| 10:11 | και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμων aεις aτους aποδας απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν tsbεφ tsbυμας η βασιλεια του θεου |
| 10:12 | λεγω tsδε υμιν οτι σοδομοις εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινη |
| 10:13 | ουαι σοι abχοραζιν tsχωραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι aεγενηθησαν tsbεγενοντο αι δυναμεις αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω aκαθημενοι tsbκαθημεναι μετενοησαν |
| 10:14 | πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν |
| 10:15 | και συ aκαφαρναουμ aμη aεως aουρανου aυψωθηση tsbκαπερναουμ tsbη εως του tsbουρανου tsbυψωθεισα tsbεως αδου aκαταβηση tsbκαταβιβασθηση |
| 10:16 | ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με |
| 10:17 | υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα a[δυο] μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου |
| 10:18 | ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα |
| 10:19 | ιδου aδεδωκα tsbδιδωμι υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμας ου μη sαδικησει abtαδικηση |
| 10:20 | πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε tsμαλλον οτι τα ονοματα υμων aεγγεγραπται tsbεγραφη εν τοις ουρανοις |
| 10:21 | εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο a[εν] τω πνευματι aτω tsbο aαγιω tsbιησους και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως tsbεγενετο ευδοκια aεγενετο εμπροσθεν σου |
| 10:22 | btκαι btστραφεις btπρος btτους btμαθητας btειπεν παντα tsπαρεδοθη μοι abπαρεδοθη υπο του πατρος μου και ουδεις γινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πατηρ και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι |
| 10:23 | και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε |
| 10:24 | λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν α υμεις βλεπετε και ουκ aειδαν tsbειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν |
| 10:25 | και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτον tsbκαι λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| 10:26 | ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις |
| 10:27 | ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης a[τησ] tsbτης καρδιας σου και aεν tsbεξ aολη tsbολης aτη tsbτης aψυχη tsbψυχης σου και aεν tsbεξ aολη tsbολης aτη tsbτης aισχυι tsbισχυος σου και aεν tsbεξ aολη tsbολης aτη tsbτης aδιανοια tsbδιανοιας σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον |
| 10:28 | ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση |
| 10:29 | ο δε θελων aδικαιωσαι tsbδικαιουν εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον |
| 10:30 | υπολαβων tsbδε ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη tsbτυγχανοντα |
| 10:31 | κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν |
| 10:32 | ομοιως δε και λευιτης a[γενομενοσ] tsbγενομενος κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν |
| 10:33 | aσαμαριτης tsbσαμαρειτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων tsbαυτον εσπλαγχνισθη |
| 10:34 | και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθη αυτου |
| 10:35 | και επι την αυριον tsbεξελθων εκβαλων aεδωκεν δυο δηναρια tsbεδωκεν τω πανδοχει και ειπεν tsbαυτω επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι |
| 10:36 | τις tsbουν τουτων των τριων abπλησιον δοκει σοι tsπλησιον γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας |
| 10:37 | ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν aδε tsbουν αυτω ο ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως |
| 10:38 | tsbεγενετο tsbδε εν aδε τω πορευεσθαι αυτους tsbκαι αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον tsbεις tsbτον tsbοικον tsbαυτης |
| 10:39 | και τηδε ην αδελφη καλουμενη aμαριαμ tsbμαρια a[η] tsbη και aπαρακαθεσθεισα tsbπαρακαθισασα aπρος tsbπαρα τους ποδας του aκυριου tsbιησου ηκουεν τον λογον αυτου |
| 10:40 | η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με bκατελειπεν atsκατελιπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται |
| 10:41 | αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο aκυριος tsbιησους μαρθα μαρθα μεριμνας και aθορυβαζη tsbτυρβαζη περι πολλα |
| 10:42 | ενος δε εστιν χρεια aμαριαμ tsbμαρια aγαρ tsbδε την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται tsbαπ αυτης |
| 11:1 | και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τους μαθητας αυτου |
| 11:2 | ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ tsbημων tsbο tsbεν tsbτοις tsbουρανοις αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου tsbγενηθητω tsbτο tsbθελημα tsbσου tsbως tsbεν tsbουρανω tsbκαι tsbεπι tsbτης tsbγης |
| 11:3 | τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν |
| 11:4 | και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι aαφιομεν tsbαφιεμεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον tsbαλλα tsbρυσαι tsbημας tsbαπο tsbτου tsbπονηρου |
| 11:5 | και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους |
| 11:6 | επειδη φιλος atsμου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω |
| 11:7 | κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι |
| 11:8 | λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι tsbαυτου φιλον aαυτου δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω bοσον atsοσων χρηζει |
| 11:9 | καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν |
| 11:10 | πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι a tsbανοιγησεται |
| 11:11 | τινα δε aεξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιος tsbαρτον tsbμη tsbλιθον tsbεπιδωσει tsbαυτω bη tsει tsbκαι ιχθυν aκαι tsbμη αντι ιχθυος οφιν tsbεπιδωσει αυτω aεπιδωσει |
| 11:12 | η και aαιτησει tsbεαν tsbαιτηση ωον tsbμη επιδωσει αυτω σκορπιον |
| 11:13 | ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε tsαγαθα δοματα abαγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ a[ο] tsbο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον |
| 11:14 | και ην εκβαλλων δαιμονιον a[και tsbκαι αυτο aην] tsbην κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι |
| 11:15 | τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ aτω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια |
| 11:16 | ετεροι δε πειραζοντες σημειον tsbπαρ tsbαυτου tsbεζητουν εξ ουρανου aεζητουν aπαρ aαυτου |
| 11:17 | αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πιπτει |
| 11:18 | ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια |
| 11:19 | ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο tsbκριται tsbυμων αυτοι aυμων aκριται εσονται |
| 11:20 | ει δε εν δακτυλω θεου a[εγω] εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου |
| 11:21 | οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου |
| 11:22 | επαν δε tsbο ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν |
| 11:23 | ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει |
| 11:24 | οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον a[τοτε] λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον |
| 11:25 | και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον |
| 11:26 | τοτε πορευεται και παραλαμβανει tsbεπτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου aεπτα και bελθοντα atsεισελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων |
| 11:27 | εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις tsbγυνη φωνην aγυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας |
| 11:28 | αυτος δε ειπεν aμενουν tsbμενουνγε μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες tsbαυτον |
| 11:29 | των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη aγενεα πονηρα εστιν σημειον aζητει tsbεπιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα tsbτου tsbπροφητου |
| 11:30 | καθως γαρ εγενετο ιωνας tsbσημειον τοις νινευιταις aσημειον ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου τη γενεα ταυτη |
| 11:31 | βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν abσολομωνος tsσολομωντος και ιδου πλειον abσολομωνος tsσολομωντος ωδε |
| 11:32 | ανδρες aνινευιται tsbνινευι αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε |
| 11:33 | ουδεις tsbδε λυχνον αψας εις abκρυπτην tsκρυπτον τιθησιν a[ουδε tsbουδε υπο τον aμοδιον] tsbμοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το aφως tsbφεγγος βλεπωσιν |
| 11:34 | ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος aσου οταν tsbουν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτεινον |
| 11:35 | σκοπει ουν μη το φως το εν σοι σκοτος εστιν |
| 11:36 | ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον tsbτι μερος aτι σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ως οταν ο λυχνος τη αστραπη φωτιζη σε |
| 11:37 | εν δε τω λαλησαι aερωτα tsbηρωτα αυτον φαρισαιος tsbτις οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν |
| 11:38 | ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου |
| 11:39 | ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας |
| 11:40 | αφρονες ουχ ο ποιησας το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν |
| 11:41 | πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν |
| 11:42 | aαλλα tsbαλλ ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα aδε εδει ποιησαι κακεινα μη aπαρειναι tsbαφιεναι |
| 11:43 | ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταις συναγωγαις και τους ασπασμους εν ταις αγοραις |
| 11:44 | ουαι υμιν tsbγραμματεις tsbκαι tsbφαρισαιοι tsbυποκριται οτι εστε ως τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι a[οι] tsοι περιπατουντες επανω ουκ οιδασιν |
| 11:45 | αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις |
| 11:46 | ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις |
| 11:47 | ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερες υμων απεκτειναν αυτους |
| 11:48 | αρα aμαρτυρες aεστε tsbμαρτυρειτε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε tsbαυτων tsbτα tsbμνημεια |
| 11:49 | δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν και aδιωξουσιν tsbεκδιωξουσιν |
| 11:50 | ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το aεκκεχυμενον tsbεκχυνομενον απο καταβολης κοσμου απο της γενεας ταυτης |
| 11:51 | απο tsbτου αιματος αβελ εως tsbτου αιματος ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο της γενεας ταυτης |
| 11:52 | ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ aεισηλθατε tsbεισηλθετε και τους εισερχομενους εκωλυσατε |
| 11:53 | aκακειθεν tsbλεγοντος aεξελθοντος tsbδε αυτου tsbταυτα tsbπρος tsbαυτους ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων |
| 11:54 | ενεδρευοντες αυτον tsκαι tsbζητουντες θηρευσαι τι εκ του στοματος tsbαυτου tsbινα tsbκατηγορησωσιν αυτου |
| 12:1 | εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης tsbτων tsbφαρισαιων ητις εστιν υποκρισις aτων aφαρισαιων |
| 12:2 | ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται |
| 12:3 | ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προς το ους ελαλησατε εν τοις ταμειοις κηρυχθησεται επι των δωματων |
| 12:4 | λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των bαποκτενοντων atsαποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι |
| 12:5 | υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι tsbεξουσιαν εχοντα aεξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε |
| 12:6 | ουχι πεντε στρουθια aπωλουνται tsbπωλειται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου |
| 12:7 | αλλα και αι τριχες της κεφαλης υμων πασαι ηριθμηνται μη tsbουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε |
| 12:8 | λεγω δε υμιν πας ος αν ομολογηση εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου |
| 12:9 | ο δε αρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελων του θεου |
| 12:10 | και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται |
| 12:11 | οταν δε aεισφερωσιν tsbπροσφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη aμεριμνησητε tsbμεριμνατε πως η τι απολογησησθε η τι ειπητε |
| 12:12 | το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν |
| 12:13 | ειπεν δε τις tsbαυτω εκ του οχλου aαυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν |
| 12:14 | ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν aκριτην tsbδικαστην η μεριστην εφ υμας |
| 12:15 | ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο aπασης tsbτης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη bαυτω atsαυτου εστιν εκ των υπαρχοντων aαυτω tsbαυτου |
| 12:16 | ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα |
| 12:17 | και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τους καρπους μου |
| 12:18 | και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τας αποθηκας και μειζονας οικοδομησω και συναξω εκει παντα aτον aσιτον tsbτα tsbγενηματα tsbμου και τα αγαθα μου |
| 12:19 | και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα κειμενα εις ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου |
| 12:20 | ειπεν δε αυτω ο θεος bsαφρον atαφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται |
| 12:21 | ουτως ο θησαυριζων εαυτω και μη εις θεον πλουτων |
| 12:22 | ειπεν δε προς τους μαθητας a[αυτου] tsbαυτου δια τουτο tsbυμιν λεγω aυμιν μη μεριμνατε τη ψυχη tsbυμων τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε |
| 12:23 | η aγαρ ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος |
| 12:24 | κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετεινων |
| 12:25 | τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται tsbπροσθειναι επι την ηλικιαν αυτου aπροσθειναι πηχυν tsbενα |
| 12:26 | ει ουν aουδε tsbουτε ελαχιστον δυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε |
| 12:27 | κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων |
| 12:28 | ει δε tsbτον tsbχορτον εν tsbτω αγρω aτον aχορτον tsbσημερον οντα aσημερον και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως aαμφιεζει tsbαμφιεννυσιν ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι |
| 12:29 | και υμεις μη ζητειτε τι φαγητε aκαι tsbη τι πιητε και μη μετεωριζεσθε |
| 12:30 | ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου aεπιζητουσιν tsbεπιζητει υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων |
| 12:31 | πλην ζητειτε την βασιλειαν aαυτου tsbτου tsbθεου και ταυτα tsbπαντα προστεθησεται υμιν |
| 12:32 | μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την βασιλειαν |
| 12:33 | πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοις aβαλλαντια tsbβαλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοις ουρανοις οπου κλεπτης ουκ εγγιζει ουδε σης διαφθειρει |
| 12:34 | οπου γαρ εστιν ο θησαυρος υμων εκει και η καρδια υμων εσται |
| 12:35 | εστωσαν υμων αι οσφυες περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι |
| 12:36 | και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτε abαναλυση tsαναλυσει εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω |
| 12:37 | μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτους και παρελθων διακονησει αυτοις |
| 12:38 | aκαν tsbκαι tsbεαν tsbελθη εν τη δευτερα aκαν tsbφυλακη tsbκαι εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτως μακαριοι εισιν tsbοι tsbδουλοι εκεινοι |
| 12:39 | τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται tsbεγρηγορησεν tsbαν tsbκαι ουκ αν αφηκεν aδιορυχθηναι tsbδιορυγηναι τον οικον αυτου |
| 12:40 | και υμεις tsbουν γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται |
| 12:41 | ειπεν δε tsbαυτω ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς παντας |
| 12:42 | aκαι ειπεν tsbδε ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος aο tsbκαι φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω a[το] tsbτο σιτομετριον |
| 12:43 | μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως |
| 12:44 | αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον |
| 12:45 | εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι |
| 12:46 | ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των απιστων θησει |
| 12:47 | εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου aαυτου tsbεαυτου και μη ετοιμασας aη tsbμηδε ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας |
| 12:48 | ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον |
| 12:49 | πυρ ηλθον βαλειν aεπι tsbεις την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη |
| 12:50 | βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως aοτου tsbου τελεσθη |
| 12:51 | δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμον |
| 12:52 | εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν tsbοικω ενι aοικω διαμεμερισμενοι τρεις επι δυσιν και δυο επι τρισιν |
| 12:53 | aδιαμερισθησονται tsbδιαμερισθησεται πατηρ abεπι tsεφ υιω και υιος επι πατρι μητηρ επι aτην aθυγατερα tsbθυγατρι και θυγατηρ επι aτην aμητερα tsbμητρι πενθερα επι την νυμφην αυτης και νυμφη επι την πενθεραν tsbαυτης |
| 12:54 | ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε a[την] tsbτην νεφελην ανατελλουσαν aεπι tsbαπο δυσμων ευθεως λεγετε aοτι ομβρος ερχεται και γινεται ουτως |
| 12:55 | και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γινεται |
| 12:56 | υποκριται το προσωπον abtτης abtγης abtκαι του ουρανου sκαι sτης sγης οιδατε δοκιμαζειν τον tsbδε καιρον aδε τουτον πως aουκ aοιδατε aδοκιμαζειν tsbου tsbδοκιμαζετε |
| 12:57 | τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιον |
| 12:58 | ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε aπαραδωσει tsbπαραδω τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε aβαλει bβαλη tsβαλλη εις φυλακην |
| 12:59 | λεγω σοι ου μη εξελθης εκειθεν εως tsbου και bτον atsτο εσχατον λεπτον αποδως |
| 13:1 | παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων |
| 13:2 | και αποκριθεις tsbο tsbιησους ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι aταυτα tsbτοιαυτα πεπονθασιν |
| 13:3 | ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες aομοιως tsbωσαυτως απολεισθε |
| 13:4 | η εκεινοι οι aδεκαοκτω tsbδεκα tsbκαι tsbοκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι aαυτοι tsbουτοι οφειλεται εγενοντο παρα παντας aτους ανθρωπους τους κατοικουντας tsbεν ιερουσαλημ |
| 13:5 | ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντες aωσαυτως tsbομοιως απολεισθε |
| 13:6 | ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις aπεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου tsbπεφυτευμενην και ηλθεν tsκαρπον ζητων abκαρπον εν αυτη και ουχ ευρεν |
| 13:7 | ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη aαφ aου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον a[ουν] αυτην bινα bτι atsινατι και την γην καταργει |
| 13:8 | ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω abκοπρια tsκοπριαν |
| 13:9 | καν μεν ποιηση καρπον tsbει tsbδε tsbμηγε εις το μελλον aει aδε aμη aγε εκκοψεις αυτην |
| 13:10 | ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν |
| 13:11 | και ιδου γυνη tsbην πνευμα εχουσα ασθενειας ετη aδεκαοκτω tsbδεκα tsbκαι tsbοκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες |
| 13:12 | ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι της ασθενειας σου |
| 13:13 | και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον |
| 13:14 | αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω aοτι εξ ημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν aαυταις tsbταυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου |
| 13:15 | απεκριθη aδε tsbουν αυτω ο κυριος και ειπεν abυποκριται tsυποκριτα εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και απαγαγων ποτιζει |
| 13:16 | ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου |
| 13:17 | και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γινομενοις υπ αυτου |
| 13:18 | ελεγεν aουν tsbδε τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην |
| 13:19 | ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον tsbμεγα και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου |
| 13:20 | atsκαι παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου |
| 13:21 | ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη a tsbενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον |
| 13:22 | και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και πορειαν ποιουμενος εις aιεροσολυμα tsbιερουσαλημ |
| 13:23 | ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους |
| 13:24 | αγωνιζεσθε εισελθειν δια της στενης aθυρας tsbπυλης οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν |
| 13:25 | αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτης και αποκλειση την θυραν και αρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντες κυριε tsbκυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεις ερει υμιν ουκ οιδα υμας ποθεν εστε |
| 13:26 | τοτε αρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταις πλατειαις ημων εδιδαξας |
| 13:27 | και ερει aλεγων tsbλεγω υμιν ουκ οιδα a[υμασ] tsbυμας ποθεν εστε αποστητε απ εμου παντες tsbοι εργαται tsbτης αδικιας |
| 13:28 | εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω |
| 13:29 | και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και atsαπο βορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου |
| 13:30 | και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονται εσχατοι |
| 13:31 | εν αυτη τη aωρα tsbημερα aπροσηλθαν tsbπροσηλθον τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι |
| 13:32 | και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις aαποτελω tsbεπιτελω σημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι |
| 13:33 | πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ |
| 13:34 | ιερουσαλημ ιερουσαλημ η bαποκτενουσα atsαποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε |
| 13:35 | ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων tsbερημος tsαμην tsδε λεγω a[δε] bδε υμιν tsbοτι ου μη tsbμε ιδητε aμε εως a[ηξει aοτε] tsbαν bηξει tsηξη tsbοτε ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου |
| 14:1 | και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος των αρχοντων a[των] tsbτων φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον |
| 14:2 | και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου |
| 14:3 | και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς τους νομικους και φαρισαιους λεγων tsbει εξεστιν τω σαββατω aθεραπευσαι aη aου tsbθεραπευειν |
| 14:4 | οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν |
| 14:5 | και tsbαποκριθεις προς αυτους ειπεν τινος υμων abυιος tsονος η βους εις φρεαρ aπεσειται tsbεμπεσειται και ουκ ευθεως ανασπασει αυτον εν tsbτη ημερα του σαββατου |
| 14:6 | και ουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι tsbαυτω προς ταυτα |
| 14:7 | ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους |
| 14:8 | οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου |
| 14:9 | και ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη aμετα tsbμετ αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν |
| 14:10 | αλλ οταν κληθης πορευθεις abαναπεσε tsαναπεσον εις τον εσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε aερει tsbειπη σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον aπαντων των συνανακειμενων σοι |
| 14:11 | οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινων εαυτον υψωθησεται |
| 14:12 | ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η δειπνον μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι tsbσε αντικαλεσωσιν aσε και γενηται tsbσοι ανταποδομα aσοι |
| 14:13 | αλλ οταν tsbποιης δοχην aποιης καλει πτωχους aαναπειρους tsbαναπηρους χωλους τυφλους |
| 14:14 | και μακαριος εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων |
| 14:15 | ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριος aοστις tsbος φαγεται bαριστον atsαρτον εν τη βασιλεια του θεου |
| 14:16 | ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις aεποιει tsbεποιησεν δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους |
| 14:17 | και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδη ετοιμα εστιν tsbπαντα |
| 14:18 | και ηρξαντο απο μιας tsbπαραιτεισθαι παντες aπαραιτεισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην aεξελθων tsbεξελθειν tsbκαι ιδειν αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον |
| 14:19 | και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον |
| 14:20 | και ετερος ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν |
| 14:21 | και παραγενομενος ο δουλος tsbεκεινος απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και aαναπειρους tsbαναπηρους tsbκαι tsbχωλους και τυφλους aκαι aχωλους εισαγαγε ωδε |
| 14:22 | και ειπεν ο δουλος κυριε γεγονεν aο tsbως επεταξας και ετι τοπος εστιν |
| 14:23 | και ειπεν ο κυριος προς τον δουλον εξελθε εις τας οδους και φραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη aμου ο οικος tsbμου |
| 14:24 | λεγω γαρ υμιν οτι ουδεις των ανδρων εκεινων των κεκλημενων γευσεται μου του δειπνου b[πολλοι bγαρ bεισιν bκλητοι bολιγοι bδε bεκλεκτοι] |
| 14:25 | συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προς αυτους |
| 14:26 | ει τις ερχεται προς με και ου μισει τον πατερα bαυτου atsεαυτου και την μητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τους αδελφους και τας αδελφας ετι aτε tsbδε και την tsbεαυτου ψυχην aεαυτου ου δυναται aειναι μου μαθητης tsbειναι |
| 14:27 | tsbκαι οστις ου βασταζει τον σταυρον aεαυτου tsbαυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναται tsμου ειναι abμου μαθητης |
| 14:28 | τις γαρ εξ υμων bο θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισας ψηφιζει την δαπανην ει εχει tsbτα abεις tsπρος απαρτισμον |
| 14:29 | ινα μηποτε θεντος αυτου θεμελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οι θεωρουντες αρξωνται tsbεμπαιζειν αυτω aεμπαιζειν |
| 14:30 | λεγοντες οτι ουτος ο ανθρωπος ηρξατο οικοδομειν και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι |
| 14:31 | η τις βασιλευς πορευομενος tsbσυμβαλειν ετερω βασιλει aσυμβαλειν εις πολεμον ουχι καθισας πρωτον aβουλευσεται tsbβουλευεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιν aυπαντησαι tsbαπαντησαι τω μετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επ αυτον |
| 14:32 | ει δε aμη aγε tsbμηγε ετι atsαυτου πορρω bαυτου οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα τα προς ειρηνην |
| 14:33 | ουτως ουν πας εξ υμων ος ουκ αποτασσεται πασιν τοις εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται tsbμου ειναι aμου μαθητης |
| 14:34 | καλον aουν το αλας εαν δε aκαι το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται |
| 14:35 | ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
| 15:1 | ησαν δε tsbεγγιζοντες αυτω aεγγιζοντες παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου |
| 15:2 | και διεγογγυζον οι aτε φαρισαιοι και οι γραμματεις λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις |
| 15:3 | ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων |
| 15:4 | τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας tsbεν εξ αυτων aεν ου καταλειπει τα abενενηκοντα abεννεα tsεννενηκονταεννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ευρη αυτο |
| 15:5 | και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους aαυτου tsbεαυτου χαιρων |
| 15:6 | και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος |
| 15:7 | λεγω υμιν οτι ουτως χαρα tsbεσται εν τω ουρανω aεσται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι abενενηκοντα abεννεα tsεννενηκονταεννεα δικαιοις οιτινες ου χρειαν εχουσιν μετανοιας |
| 15:8 | η τις γυνη δραχμας εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελως εως aου tsbοτου ευρη |
| 15:9 | και ευρουσα aσυγκαλει tsbσυγκαλειται τας φιλας και tsbτας γειτονας λεγουσα συγχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα |
| 15:10 | ουτως λεγω υμιν tsbχαρα γινεται aχαρα ενωπιον των αγγελων του θεου επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι |
| 15:11 | ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους |
| 15:12 | και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας aο aδε tsbκαι διειλεν αυτοις τον βιον |
| 15:13 | και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων aπαντα tsbαπαντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως |
| 15:14 | δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος aισχυρα tsbισχυρος κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι |
| 15:15 | και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους |
| 15:16 | και επεθυμει aχορτασθηναι aεκ tsbγεμισαι tsbτην tsbκοιλιαν tsbαυτου tsbαπο των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω |
| 15:17 | εις εαυτον δε ελθων aεφη tsbειπεν ποσοι μισθιοι του πατρος μου aπερισσευονται tsbπερισσευουσιν αρτων εγω δε λιμω aωδε απολλυμαι |
| 15:18 | αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου |
| 15:19 | tsbκαι ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου |
| 15:20 | και αναστας ηλθεν προς τον πατερα bαυτου atsεαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον |
| 15:21 | ειπεν δε tsbαυτω ο υιος aαυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου tsbκαι ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου |
| 15:22 | ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου aταχυ εξενεγκατε tsbτην στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας |
| 15:23 | και aφερετε tsbενεγκαντες τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν |
| 15:24 | οτι ουτος ο υιος μου νεκρος ην και ανεζησεν tsbκαι tsbαπολωλως ην aαπολωλως και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι |
| 15:25 | ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων |
| 15:26 | και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων tαυτου επυνθανετο τι aαν ειη ταυτα |
| 15:27 | ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν |
| 15:28 | ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο aδε tsbουν πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον |
| 15:29 | ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι aαυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω |
| 15:30 | οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον tsbμοσχον tsbτον σιτευτον aμοσχον |
| 15:31 | ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν |
| 15:32 | ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και aεζησεν tsbανεζησεν και απολωλως tsbην και ευρεθη |
| 16:1 | ελεγεν δε και προς τους μαθητας tsbαυτου ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου |
| 16:2 | και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ aδυνη tsbδυνηση ετι οικονομειν |
| 16:3 | ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι |
| 16:4 | εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω aεκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων |
| 16:5 | και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των aχρεοφειλετων tsbχρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεις τω κυριω μου |
| 16:6 | ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου aο aδε tsbκαι ειπεν αυτω δεξαι σου aτα tsbτο aγραμματα tsbγραμμα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα |
| 16:7 | επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου tsbκαι λεγει αυτω δεξαι σου aτα tsbτο aγραμματα tsbγραμμα και γραψον ογδοηκοντα |
| 16:8 | και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν abtτην εαυτων εισιν |
| 16:9 | aκαι aεγω tsbκαγω υμιν λεγω tsbποιησατε εαυτοις aποιησατε φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν aεκλιπη tsbεκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας |
| 16:10 | ο πιστος εν ελαχιστω και εν πολλω πιστος εστιν και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν |
| 16:11 | ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τις υμιν πιστευσει |
| 16:12 | και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τις υμιν δωσει |
| 16:13 | ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα |
| 16:14 | ηκουον δε ταυτα παντα tsbκαι οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον |
| 16:15 | και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου tsεστιν |
| 16:16 | ο νομος και οι προφηται aμεχρι tsbεως ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται |
| 16:17 | ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν |
| 16:18 | πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και tsbπας ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει |
| 16:19 | ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως |
| 16:20 | πτωχος δε τις tsbην ονοματι λαζαρος tsbος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου aειλκωμενος tsbηλκωμενος |
| 16:21 | και επιθυμων χορτασθηναι απο των tsbψιχιων tsbτων πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι aεπελειχον tsbαπελειχον τα ελκη αυτου |
| 16:22 | εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον tsτου αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη |
| 16:23 | και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα tsbτον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου |
| 16:24 | και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη |
| 16:25 | ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες tsbσυ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε abωδε tsοδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι |
| 16:26 | και aεν tsbεπι aπασι tsbπασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπως οι θελοντες διαβηναι abενθεν tsεντευθεν προς υμας μη δυνωνται μηδε tsbοι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν |
| 16:27 | ειπεν δε ερωτω tsbουν σε aουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου |
| 16:28 | εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου |
| 16:29 | λεγει aδε tsbαυτω αβρααμ aεχουσι tsbεχουσιν aμωυσεα tsbμωσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων |
| 16:30 | ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν |
| 16:31 | ειπεν δε αυτω ει aμωυσεως tsbμωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν aουδ tsbουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται |
| 17:1 | ειπεν δε προς τους μαθητας aαυτου ανενδεκτον εστιν του tsbμη tsbελθειν τα σκανδαλα aμη aελθειν aπλην ουαι tsbδε δι ου ερχεται |
| 17:2 | λυσιτελει αυτω ει aλιθος tsbμυλος aμυλικος tsbονικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση tsbενα των μικρων τουτων aενα |
| 17:3 | προσεχετε εαυτοις εαν tsbδε αμαρτη tsbεις tsbσε ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω |
| 17:4 | και εαν επτακις της ημερας aαμαρτηση tsbαμαρτη εις σε και επτακις tsbτης tsbημερας επιστρεψη aπρος tsεπι atsσε λεγων μετανοω αφησεις αυτω |
| 17:5 | και aειπαν tsbειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθες ημιν πιστιν |
| 17:6 | ειπεν δε ο κυριος ει abεχετε tsειχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω a[ταυτη] tsbταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν |
| 17:7 | τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει aαυτω ευθεως παρελθων abαναπεσε tsαναπεσαι |
| 17:8 | αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ |
| 17:9 | μη tsbχαριν εχει aχαριν τω δουλω tsbεκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα tsαυτω tsbου tsbδοκω |
| 17:10 | ουτως και υμεις οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν tsbοτι ο bοφειλομεν atsωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν |
| 17:11 | και εγενετο εν τω πορευεσθαι tsbαυτον εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια aμεσον tsbμεσου σαμαρειας και γαλιλαιας |
| 17:12 | και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν a[αυτω] tsbαυτω δεκα λεπροι ανδρες οι εστησαν πορρωθεν |
| 17:13 | και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας |
| 17:14 | και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν |
| 17:15 | εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον |
| 17:16 | και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην aσαμαριτης tsbσαμαρειτης |
| 17:17 | αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που |
| 17:18 | ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντες δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενης ουτος |
| 17:19 | και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε |
| 17:20 | επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως |
| 17:21 | ουδε ερουσιν ιδου ωδε η tsbιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντος υμων εστιν |
| 17:22 | ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε |
| 17:23 | και ερουσιν υμιν ιδου tsbωδε tsbη tsbιδου εκει a[η] aιδου aωδε μη απελθητε μηδε διωξητε |
| 17:24 | ωσπερ γαρ η αστραπη tsbη αστραπτουσα εκ της aυπο aτον tsbυπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται tsκαι ο υιος του ανθρωπου a[εν tsbεν τη ημερα aαυτου] tsbαυτου |
| 17:25 | πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης |
| 17:26 | και καθως εγενετο εν ταις ημεραις tsτου νωε ουτως εσται και εν ταις ημεραις του υιου του ανθρωπου |
| 17:27 | ησθιον επινον εγαμουν aεγαμιζοντο tsbεξεγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν aπαντας tsbαπαντας |
| 17:28 | ομοιως aκαθως tsbκαι tsbως εγενετο εν ταις ημεραις λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν |
| 17:29 | η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν aπαντας tsbαπαντας |
| 17:30 | κατα aτα aαυτα tsbταυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται |
| 17:31 | εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν tsbτω αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω |
| 17:32 | μνημονευετε της γυναικος λωτ |
| 17:33 | ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου aπεριποιησασθαι tsbσωσαι απολεσει αυτην tsbκαι ος aδ aαν tsbεαν απολεση tsbαυτην ζωογονησει αυτην |
| 17:34 | λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινης μιας atsο εις aπαραλημφθησεται tsbπαραληφθησεται και ο ετερος αφεθησεται |
| 17:35 | tsbδυο εσονται aδυο αληθουσαι επι το αυτο sη tsbμια tsbπαραληφθησεται tsbκαι η aμια aπαραλημφθησεται aη aδε ετερα αφεθησεται |
| 17:36 | sδυο sεσονται sεν sτω sαγρω sο sεις sπαραληφθησεται sκαι sο sετερος sαφεθησεται |
| 17:37 | και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει aκαι tsbσυναχθησονται οι αετοι aεπισυναχθησονται |
| 18:1 | ελεγεν δε tsbκαι παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι aαυτους και μη aεγκακειν tsbεκκακειν |
| 18:2 | λεγων κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος |
| 18:3 | χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου |
| 18:4 | και ουκ aηθελεν tsbηθελησεν επι χρονον μετα δε ταυτα ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι aουδε tsbκαι ανθρωπον tsbουκ εντρεπομαι |
| 18:5 | δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη bυποπιαζη atsυπωπιαζη με |
| 18:6 | ειπεν δε ο κυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει |
| 18:7 | ο δε θεος ου μη abποιηση tsποιησει την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων aαυτω tsbπρος tsbαυτον ημερας και νυκτος και aμακροθυμει tsbμακροθυμων επ αυτοις |
| 18:8 | λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης |
| 18:9 | ειπεν δε atsκαι προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην |
| 18:10 | ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι ο εις φαρισαιος και ο ετερος τελωνης |
| 18:11 | ο φαρισαιος σταθεις προς εαυτον ταυτα προσηυχετο ο θεος ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγες αδικοι μοιχοι η και ως ουτος ο τελωνης |
| 18:12 | νηστευω δις του σαββατου αποδεκατω παντα οσα κτωμαι |
| 18:13 | tsbκαι ο aδε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους aεπαραι εις τον ουρανον tsbεπαραι αλλ ετυπτεν tsbεις το στηθος αυτου λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω |
| 18:14 | λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου aπαρ aεκεινον tsbη bγαρ tsbεκεινος οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται |
| 18:15 | προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται aεπετιμων tsbεπετιμησαν αυτοις |
| 18:16 | ο δε ιησους aπροσεκαλεσατο tsbπροσκαλεσαμενος αυτα aλεγων tsbειπεν αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| 18:17 | αμην λεγω υμιν ος aαν tsbεαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
| 18:18 | και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| 18:19 | ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος |
| 18:20 | τας εντολας οιδας μη μοιχευσης μη φονευσης μη κλεψης μη ψευδομαρτυρησης τιμα τον πατερα σου και την μητερα tsbσου |
| 18:21 | ο δε ειπεν ταυτα παντα aεφυλαξα tsbεφυλαξαμην εκ νεοτητος tsbμου |
| 18:22 | ακουσας δε tsbταυτα ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν a[τοισ] aουρανοις tsbουρανω και δευρο ακολουθει μοι |
| 18:23 | ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος aεγενηθη tsbεγενετο ην γαρ πλουσιος σφοδρα |
| 18:24 | ιδων δε αυτον ο ιησους a[περιλυπον tsbπεριλυπον aγενομενον] tsbγενομενον ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες tsbεισελευσονται εις την βασιλειαν του θεου aεισπορευονται |
| 18:25 | ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια aτρηματος tsbτρυμαλιας aβελονης tsbραφιδος εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
| 18:26 | aειπαν tsbειπον δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι |
| 18:27 | ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα tsbεστιν παρα τω θεω aεστιν |
| 18:28 | ειπεν δε atsο πετρος ιδου ημεις aαφεντες tsbαφηκαμεν aτα tsbπαντα aιδια tsbκαι ηκολουθησαμεν σοι |
| 18:29 | ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η aγυναικα tsbγονεις η αδελφους η aγονεις tsbγυναικα η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου |
| 18:30 | ος aουχι tsbου μη a tsbαπολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον |
| 18:31 | παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις aιερουσαλημ tsbιεροσολυμα και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου |
| 18:32 | παραδοθησεται γαρ τοις εθνεσιν και εμπαιχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται |
| 18:33 | και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται |
| 18:34 | και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα |
| 18:35 | εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον aεπαιτων tsbπροσαιτων |
| 18:36 | ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο |
| 18:37 | απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται |
| 18:38 | και εβοησεν λεγων ιησου υιε abδαυιδ tsδαβιδ ελεησον με |
| 18:39 | και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα aσιγηση tsbσιωπηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε abδαυιδ tsδαβιδ ελεησον με |
| 18:40 | σταθεις δε ο ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον |
| 18:41 | tsbλεγων τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω |
| 18:42 | και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε |
| 18:43 | και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω |
| 19:1 | και εισελθων διηρχετο την ιεριχω |
| 19:2 | και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην αρχιτελωνης και aαυτος tsbουτος tsbην πλουσιος |
| 19:3 | και εζητει ιδειν τον ιησουν τις εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μικρος ην |
| 19:4 | και προδραμων aεις aτο εμπροσθεν ανεβη επι aσυκομορεαν tsbσυκομωραιαν ινα ιδη αυτον οτι b[δι] tsδι εκεινης bεμελλεν atsημελλεν διερχεσθαι |
| 19:5 | και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψας ο ιησους tsbειδεν tsbαυτον tsbκαι ειπεν προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει με μειναι |
| 19:6 | και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων |
| 19:7 | και ιδοντες abπαντες tsαπαντες διεγογγυζον λεγοντες οτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθεν καταλυσαι |
| 19:8 | σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα aημισια aμου tsbημιση των υπαρχοντων tsbμου κυριε tsbδιδωμι τοις πτωχοις aδιδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν |
| 19:9 | ειπεν δε προς αυτον ο ιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ εστιν |
| 19:10 | ηλθεν γαρ ο υιος του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το απολωλος |
| 19:11 | ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς tsbαυτον ειναι ιερουσαλημ aαυτον και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι |
| 19:12 | ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακραν λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι |
| 19:13 | καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους πραγματευσασθε aεν aω tsbεως ερχομαι |
| 19:14 | οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας |
| 19:15 | και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν b[και] atsκαι ειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις aδεδωκει tsbεδωκεν το αργυριον ινα aγνοι tsbγνω tsbτις τι aδιεπραγματευσαντο tsbδιεπραγματευσατο |
| 19:16 | παρεγενετο δε ο πρωτος λεγων κυριε η μνα σου tsbπροσειργασατο δεκα aπροσηργασατο μνας |
| 19:17 | και ειπεν αυτω aευγε tsbευ αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων |
| 19:18 | και ηλθεν ο δευτερος λεγων tsbκυριε η μνα σου aκυριε εποιησεν πεντε μνας |
| 19:19 | ειπεν δε και τουτω και σου tsbγινου επανω aγινου πεντε πολεων |
| 19:20 | και aο ετερος ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχον αποκειμενην εν σουδαριω |
| 19:21 | εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπειρας |
| 19:22 | λεγει tsbδε αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εσπειρα |
| 19:23 | και abδια abτι tsδιατι ουκ εδωκας aμου το αργυριον tsbμου επι tsτην τραπεζαν aκαγω tsbκαι tsbεγω ελθων συν τοκω αν tsbεπραξα αυτο aεπραξα |
| 19:24 | και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι |
| 19:25 | και aειπαν tsbειπον αυτω κυριε εχει δεκα μνας |
| 19:26 | λεγω tsbγαρ υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται tsbαπ tsbαυτου |
| 19:27 | πλην τους εχθρους μου aτουτους tsbεκεινους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξατε aαυτους εμπροσθεν μου |
| 19:28 | και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εις ιεροσολυμα |
| 19:29 | και εγενετο ως ηγγισεν εις bβηθσφαγη atsβηθφαγη και a tsbβηθανιαν προς το ορος το καλουμενον ελαιων απεστειλεν δυο των μαθητων tsbαυτου |
| 19:30 | aλεγων tsbειπων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθισεν aκαι λυσαντες αυτον αγαγετε |
| 19:31 | και εαν τις υμας ερωτα abδια abτι tsδιατι λυετε ουτως ερειτε tsbαυτω οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει |
| 19:32 | απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις |
| 19:33 | λυοντων δε αυτων τον πωλον aειπαν tsbειπον οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε τον πωλον |
| 19:34 | οι δε aειπαν aοτι tsbειπον ο κυριος αυτου χρειαν εχει |
| 19:35 | και ηγαγον αυτον προς τον ιησουν και aεπιριψαντες tsbεπιρριψαντες aαυτων tsbεαυτων τα ιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν |
| 19:36 | πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια αυτων εν τη οδω |
| 19:37 | εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων |
| 19:38 | λεγοντες ευλογημενος ο ερχομενος aο βασιλευς εν ονοματι κυριου tsbειρηνη εν ουρανω aειρηνη και δοξα εν υψιστοισ |
| 19:39 | και τινες των φαρισαιων απο του οχλου aειπαν tsbειπον προς αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοις μαθηταις σου |
| 19:40 | και αποκριθεις ειπεν tsbαυτοις λεγω υμιν tsbοτι εαν ουτοι aσιωπησουσιν tsbσιωπησωσιν οι λιθοι aκραξουσιν tsbκεκραξονται |
| 19:41 | και ως ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ aαυτην tsbαυτη |
| 19:42 | λεγων οτι ει εγνως tsbκαι tsbσυ tsbκαι tsbγε εν τη ημερα tsbσου ταυτη aκαι aσυ τα προς ειρηνην tsbσου νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου |
| 19:43 | οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και aπαρεμβαλουσιν tsbπεριβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε παντοθεν |
| 19:44 | και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν tsbεν tsbσοι λιθον επι aλιθον aεν aσοι tsbλιθω ανθ ων ουκ εγνως τον καιρον της επισκοπης σου |
| 19:45 | και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας tsbεν tsbαυτω tsbκαι tsbαγοραζοντας |
| 19:46 | λεγων αυτοις γεγραπται aκαι aεσται ο οικος μου οικος προσευχης tsbεστιν υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων |
| 19:47 | και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου |
| 19:48 | και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεματο αυτου ακουων |
| 20:1 | και εγενετο εν μια των ημερων tsbεκεινων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι bιερεις atsαρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις |
| 20:2 | και aειπαν aλεγοντες tsbειπον προς αυτον aειπον tsbλεγοντες tsbειπε ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην |
| 20:3 | αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω tsbενα λογον και ειπατε μοι |
| 20:4 | το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων |
| 20:5 | οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει abδια abτι tsδιατι tsουν ουκ επιστευσατε αυτω |
| 20:6 | εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων tsbπας ο λαος aαπας καταλιθασει ημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι |
| 20:7 | και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν |
| 20:8 | και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| 20:9 | ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωπος a[τισ] tsτις εφυτευσεν αμπελωνα και aεξεδετο tsbεξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους |
| 20:10 | και tsbεν καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος aδωσουσιν tsbδωσιν αυτω οι δε γεωργοι tsbδειραντες tsbαυτον εξαπεστειλαν aαυτον aδειραντες κενον |
| 20:11 | και προσεθετο tsbπεμψαι ετερον aπεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον |
| 20:12 | και προσεθετο tsbπεμψαι τριτον aπεμψαι οι δε και τουτον τραυματισαντες εξεβαλον |
| 20:13 | ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον tsbιδοντες εντραπησονται |
| 20:14 | ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς aαλληλους tsbεαυτους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος tsbδευτε αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια |
| 20:15 | και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος |
| 20:16 | ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε aειπαν tsbειπον μη γενοιτο |
| 20:17 | ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
| 20:18 | πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον |
| 20:19 | και εζητησαν οι aγραμματεις tsbαρχιερεις και οι aαρχιερεις tsbγραμματεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν atsτον atsλαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους aειπεν την παραβολην ταυτην tsbειπεν |
| 20:20 | και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου aωστε tsbεις tsbτο παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος |
| 20:21 | και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις |
| 20:22 | εξεστιν aημας tsbημιν καισαρι φορον δουναι η ου |
| 20:23 | κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους tsbτι tsbμε tsbπειραζετε |
| 20:24 | aδειξατε tsbεπιδειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην aοι tsbαποκριθεντες δε aειπαν tsbειπον καισαρος |
| 20:25 | ο δε ειπεν aπρος tsbαυτοις aαυτους tsbαποδοτε τοινυν aαποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω |
| 20:26 | και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι αυτου ρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν |
| 20:27 | προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι a tsbαντιλεγοντες αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον |
| 20:28 | λεγοντες διδασκαλε aμωυσης tsbμωσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχων γυναικα και ουτος ατεκνος aη tsbαποθανη ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου |
| 20:29 | επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτος λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνος |
| 20:30 | και tsbελαβεν ο δευτερος tsbτην tsbγυναικα tsbκαι tsbουτος tsbαπεθανεν tsbατεκνος |
| 20:31 | και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως bωσαυτως δε και οι επτα sκαι ου κατελιπον τεκνα και απεθανον |
| 20:32 | υστερον b[δε] tδε tsbπαντων tsbαπεθανεν και η γυνη aαπεθανεν |
| 20:33 | aη aγυνη aουν εν τη tsbουν αναστασει τινος αυτων γινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα |
| 20:34 | και tsbαποκριθεις ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και aγαμισκονται tsbεκγαμισκονται |
| 20:35 | οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε aγαμιζονται bεκγαμιζονται tsεκγαμισκονται |
| 20:36 | aουδε tsbουτε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και υιοι εισιν tsbτου θεου της αναστασεως υιοι οντες |
| 20:37 | οτι δε εγειρονται οι νεκροι και aμωυσης tsbμωσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και tsbτον θεον ισαακ και tsbτον θεον ιακωβ |
| 20:38 | θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν |
| 20:39 | αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων aειπαν tsbειπον διδασκαλε καλως ειπας |
| 20:40 | ουκετι aγαρ tsbδε ετολμων επερωταν αυτον ουδεν |
| 20:41 | ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον tsbυιον bδαυιδ tsδαβιδ ειναι aδαυιδ aυιον |
| 20:42 | tsbκαι αυτος aγαρ abδαυιδ tsδαβιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν tsbο κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
| 20:43 | εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου |
| 20:44 | abδαυιδ tsδαβιδ ουν κυριον αυτον καλει και πως tsbυιος αυτου aυιος εστιν |
| 20:45 | ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις a[αυτου] tsbαυτου |
| 20:46 | προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαις και φιλουντων ασπασμους εν ταις αγοραις και πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις και πρωτοκλισιας εν τοις δειπνοις |
| 20:47 | οι κατεσθιουσιν τας οικιας των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται ουτοι aλημψονται tsbληψονται περισσοτερον κριμα |
| 21:1 | αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας tsbτα tsbδωρα tsbαυτων εις το γαζοφυλακιον aτα aδωρα aαυτων πλουσιους |
| 21:2 | ειδεν δε tsκαι τινα bκαι χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει tsbδυο λεπτα aδυο |
| 21:3 | και ειπεν αληθως λεγω υμιν οτι η χηρα aαυτη η πτωχη tsbαυτη πλειον παντων εβαλεν |
| 21:4 | aπαντες tsbαπαντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα tsbτου tsbθεου αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης aπαντα tsbαπαντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν |
| 21:5 | και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοις καλοις και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν |
| 21:6 | ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αις ουκ αφεθησεται λιθος επι λιθω ος ου καταλυθησεται |
| 21:7 | επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι |
| 21:8 | ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες tsbοτι εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη tsbουν πορευθητε οπισω αυτων |
| 21:9 | οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος |
| 21:10 | τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος aεπ tsbεπι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν |
| 21:11 | σεισμοι τε μεγαλοι tsbκατα tsbτοπους και aκατα aτοπους λιμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τε και tsbσημεια απ ουρανου aσημεια μεγαλα εσται |
| 21:12 | προ δε τουτων abπαντων tsαπαντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις aτας συναγωγας και φυλακας aαπαγομενους tsbαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου |
| 21:13 | αποβησεται tsbδε υμιν εις μαρτυριον |
| 21:14 | aθετε tsbθεσθε ουν aεν tsbεις aταις tsbτας aκαρδιαις tsbκαρδιας υμων μη προμελεταν απολογηθηναι |
| 21:15 | εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται tsbαντειπειν tsbουδε αντιστηναι aη aαντειπειν aαπαντες tsbπαντες οι αντικειμενοι υμιν |
| 21:16 | παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και atsαδελφων atsκαι συγγενων και φιλων και bαδελφων bκαι θανατωσουσιν εξ υμων |
| 21:17 | και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου |
| 21:18 | και θριξ εκ της κεφαλης υμων ου μη αποληται |
| 21:19 | εν τη υπομονη υμων κτησασθε τας ψυχας υμων |
| 21:20 | οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων tsbτην ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης |
| 21:21 | τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην |
| 21:22 | οτι ημεραι εκδικησεως αυται εισιν του abπλησθηναι tsπληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα |
| 21:23 | ουαι tsbδε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι της γης και οργη tsbεν τω λαω τουτω |
| 21:24 | και πεσουνται στοματι aμαχαιρης tsbμαχαιρας και αιχμαλωτισθησονται εις tsbπαντα τα εθνη aπαντα και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρι aου πληρωθωσιν καιροι εθνων |
| 21:25 | και aεσονται tsbεσται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροις και επι της γης συνοχη εθνων εν απορια aηχους tsbηχουσης θαλασσης και σαλου |
| 21:26 | αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιας των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται |
| 21:27 | και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεως και δοξης πολλης |
| 21:28 | αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων |
| 21:29 | και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα |
| 21:30 | οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν |
| 21:31 | ουτως και υμεις οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου |
| 21:32 | αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα γενηται |
| 21:33 | ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη aπαρελευσονται tsbπαρελθωσιν |
| 21:34 | προσεχετε δε εαυτοις μηποτε abβαρηθωσιν tsβαρυνθωσιν υμων αι καρδιαι εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και aεπιστη tsbαιφνιδιος εφ υμας aαιφνιδιος tsbεπιστη η ημερα εκεινη |
| 21:35 | ως παγις aεπεισελευσεται γαρ tsbεπελευσεται επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης |
| 21:36 | αγρυπνειτε aδε tsbουν εν παντι καιρω δεομενοι ινα aκατισχυσητε tsbκαταξιωθητε εκφυγειν atsταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου |
| 21:37 | ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων |
| 21:38 | και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου |
| 22:1 | ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα |
| 22:2 | και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον |
| 22:3 | εισηλθεν δε tsο σατανας εις ιουδαν τον aκαλουμενον tsbεπικαλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα |
| 22:4 | και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και tsτοις στρατηγοις το πως tsbαυτον tsbπαραδω αυτοις aπαραδω aαυτον |
| 22:5 | και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι |
| 22:6 | και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον tsbαυτοις ατερ οχλου aαυτοις |
| 22:7 | ηλθεν δε η ημερα των αζυμων a[εν] tsbεν η εδει θυεσθαι το πασχα |
| 22:8 | και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντες ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν |
| 22:9 | οι δε aειπαν tsbειπον αυτω που θελεις bετοιμασομεν atsετοιμασωμεν |
| 22:10 | ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν aεις aην tsbου εισπορευεται |
| 22:11 | και ερειτε τω οικοδεσποτη της οικιας λεγει σοι ο διδασκαλος που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω |
| 22:12 | κακεινος υμιν δειξει aαναγαιον tsbανωγεον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε |
| 22:13 | απελθοντες δε ευρον καθως aειρηκει tsbειρηκεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
| 22:14 | και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι tsbδωδεκα αποστολοι συν αυτω |
| 22:15 | και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν |
| 22:16 | λεγω γαρ υμιν οτι tsbουκετι ου μη φαγω aαυτο tsbεξ tsbαυτου εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου |
| 22:17 | και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε aεις aεαυτους tsbεαυτοις |
| 22:18 | λεγω γαρ υμιν a[οτι] tsbοτι ου μη πιω απο του aνυν aαπο aτου abγενηματος tsγεννηματος της αμπελου εως aου tsbοτου η βασιλεια του θεου ελθη |
| 22:19 | και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
| 22:20 | tsbωσαυτως και το ποτηριον aωσαυτως μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων aεκχυννομενον tsbεκχυνομενον |
| 22:21 | πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντος με μετ εμου επι της τραπεζης |
| 22:22 | aοτι tsbκαι ο tsbμεν υιος aμεν του ανθρωπου tsbπορευεται κατα το ωρισμενον aπορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται |
| 22:23 | και αυτοι ηρξαντο συζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν |
| 22:24 | εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων |
| 22:25 | ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται |
| 22:26 | υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν aγινεσθω tsbγενεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων |
| 22:27 | τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε tsbειμι εν μεσω υμων aειμι ως ο διακονων |
| 22:28 | υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου |
| 22:29 | καγω διατιθεμαι υμιν καθως διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν |
| 22:30 | ινα aεσθητε tsbεσθιητε και πινητε επι της τραπεζης μου b[εν atsεν τη βασιλεια bμου] atsμου και aκαθησεσθε bκαθισεσθε tsκαθισησθε επι θρονων tsbκρινοντες τας δωδεκα φυλας aκρινοντες του ισραηλ |
| 22:31 | tsbειπεν tsbδε tsbο tsbκυριος σιμων σιμων ιδου ο σατανας εξητησατο υμας του σινιασαι ως τον σιτον |
| 22:32 | εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη abεκλιπη tsεκλειπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας aστηρισον tsbστηριξον τους αδελφους σου |
| 22:33 | ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι |
| 22:34 | ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου tsbμη bφωνηση atsφωνησει σημερον αλεκτωρ aεως tsbπριν tsbη τρις tsbαπαρνηση tsbμη tsbειδεναι με aαπαρνηση aειδεναι |
| 22:35 | και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ aβαλλαντιου tsbβαλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε aειπαν tsbειπον abουθενος tsουδενος |
| 22:36 | ειπεν aδε tsbουν αυτοις αλλα νυν ο εχων aβαλλαντιον tsbβαλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων bπωλησει atsπωλησατω το ιματιον αυτου και bαγορασει atsαγορασατω μαχαιραν |
| 22:37 | λεγω γαρ υμιν οτι tsbετι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ aτο tsbτα περι εμου τελος εχει |
| 22:38 | οι δε aειπαν tsbειπον κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν |
| 22:39 | και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται tsbαυτου |
| 22:40 | γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον |
| 22:41 | και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο |
| 22:42 | λεγων πατερ ει βουλει asπαρενεγκε aτουτο btπαρενεγκειν το ποτηριον tsbτουτο απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον aγινεσθω tsbγενεσθω |
| 22:43 | a[[ωφθη tsbωφθη δε αυτω αγγελος απ ουρανου ενισχυων αυτον |
| 22:44 | και γενομενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο aκαι εγενετο tsbδε ο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντες επι την aγην]] tsbγην |
| 22:45 | και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας sαυτου ευρεν tsbαυτους κοιμωμενους aαυτους απο της λυπης |
| 22:46 | και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον |
| 22:47 | ετι tsbδε αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο abαυτους tsαυτων και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον |
| 22:48 | tsbο tsbδε ιησους aδε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως |
| 22:49 | ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον aειπαν tsbειπον tsbαυτω κυριε ει παταξομεν εν aμαχαιρη tsbμαχαιρα |
| 22:50 | και επαταξεν εις τις εξ αυτων tsbτον tsbδουλον του αρχιερεως aτον aδουλον και αφειλεν tsbαυτου το ους aαυτου το δεξιον |
| 22:51 | αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου tsbαυτου ιασατο αυτον |
| 22:52 | ειπεν δε tsbο ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην aεξηλθατε tsbεξεληλυθατε μετα μαχαιρων και ξυλων |
| 22:53 | καθ ημεραν οντος μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τας χειρας επ εμε αλλ αυτη tsbυμων εστιν aυμων η ωρα και η εξουσια του σκοτους |
| 22:54 | συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον tsbαυτον εις aτην tsbτον aοικιαν tsbοικον του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν |
| 22:55 | aπεριαψαντων tsbαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων tsbαυτων εκαθητο ο πετρος aμεσος tsbεν tsbμεσω αυτων |
| 22:56 | ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην |
| 22:57 | ο δε ηρνησατο tsbαυτον λεγων tsbγυναι ουκ οιδα αυτον aγυναι |
| 22:58 | και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος aεφη tsbειπεν ανθρωπε ουκ ειμι |
| 22:59 | και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιος εστιν |
| 22:60 | ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν tsο αλεκτωρ |
| 22:61 | και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του aρηματος tsbλογου του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι aσημερον απαρνηση με τρις |
| 22:62 | και εξελθων εξω tsbο tsbπετρος εκλαυσεν πικρως |
| 22:63 | και οι ανδρες οι συνεχοντες aαυτον tsbτον tsbιησουν ενεπαιζον αυτω δεροντες |
| 22:64 | και περικαλυψαντες αυτον tsbετυπτον tsbαυτου tsbτο tsbπροσωπον tsbκαι επηρωτων tsbαυτον λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε |
| 22:65 | και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον |
| 22:66 | και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις atsτε και γραμματεις και aαπηγαγον tsbανηγαγον αυτον εις το συνεδριον abαυτων tsεαυτων λεγοντες |
| 22:67 | ει συ ει ο χριστος aειπον tsbειπε ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε |
| 22:68 | εαν δε tsbκαι ερωτησω ου μη αποκριθητε tsbμοι tsbη tsbαπολυσητε |
| 22:69 | απο του νυν aδε εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου |
| 22:70 | aειπαν tsbειπον δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι |
| 22:71 | οι δε aειπαν tsbειπον τι ετι tsbχρειαν εχομεν μαρτυριας aχρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου |
| 23:1 | και ανασταν απαν το πληθος αυτων abηγαγον tsηγαγεν αυτον επι τον πιλατον |
| 23:2 | ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον aευραμεν tsbευρομεν διαστρεφοντα το εθνος aημων και κωλυοντα tsbκαισαρι φορους aκαισαρι διδοναι aκαι λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι |
| 23:3 | ο δε πιλατος aηρωτησεν tsbεπηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις |
| 23:4 | ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω |
| 23:5 | οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας aκαι αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε |
| 23:6 | πιλατος δε ακουσας tsbγαλιλαιαν επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν |
| 23:7 | και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις |
| 23:8 | ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ tsbθελων εξ aικανων aχρονων aθελων tsbικανου ιδειν αυτον δια το ακουειν tsbπολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον |
| 23:9 | επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω |
| 23:10 | ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου |
| 23:11 | εξουθενησας δε αυτον a[και] ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων tsbαυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω |
| 23:12 | εγενοντο δε φιλοι ο τε aηρωδης tsbπιλατος και ο aπιλατος tsbηρωδης εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς aαυτους tsbεαυτους |
| 23:13 | πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον |
| 23:14 | ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας aουθεν tsbουδεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου |
| 23:15 | αλλ ουδε ηρωδης aανεπεμψεν tsbανεπεμψα γαρ tsbυμας tsbπρος αυτον aπρος aημας και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω |
| 23:16 | παιδευσας ουν αυτον απολυσω |
| 23:17 | tsbαναγκην tsbδε tsbειχεν tsbαπολυειν tsbαυτοις tsbκατα tsbεορτην tsbενα |
| 23:18 | aανεκραγον tsbανεκραξαν δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν atsτον βαραββαν |
| 23:19 | οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον aβληθεις aεν aτη aφυλακη tsbβεβλημενος tsbεις tsbφυλακην |
| 23:20 | παλιν aδε tsbουν ο πιλατος προσεφωνησεν aαυτοις θελων απολυσαι τον ιησουν |
| 23:21 | οι δε επεφωνουν λεγοντες aσταυρου tsbσταυρωσον aσταυρου tsbσταυρωσον αυτον |
| 23:22 | ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω |
| 23:23 | οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων tsbκαι tsbτων tsbαρχιερεων |
| 23:24 | aκαι tsbο tsbδε πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων |
| 23:25 | απελυσεν δε tsαυτοις τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις tsbτην φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων |
| 23:26 | και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι aσιμωνα aτινα aκυρηναιον aερχομενον tsbσιμωνος tsbτινος tsbκυρηναιου tsτου tsbερχομενου απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου |
| 23:27 | ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι tsbκαι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον |
| 23:28 | στραφεις δε προς αυτας a[ο] tsbο ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων |
| 23:29 | οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αις ερουσιν μακαριαι αι στειραι και aαι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ aεθρεψαν tsbεθηλασαν |
| 23:30 | τοτε αρξονται λεγειν τοις ορεσιν πεσετε εφ ημας και τοις βουνοις καλυψατε ημας |
| 23:31 | οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται |
| 23:32 | ηγοντο δε και ετεροι tsbδυο κακουργοι aδυο συν αυτω αναιρεθηναι |
| 23:33 | και οτε aηλθον tsbαπηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων |
| 23:34 | a[[ο tsbο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι aποιουσιν]] tsbποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον aκληρους tsbκληρον |
| 23:35 | και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες tsbσυν tsbαυτοις λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστος tsbο του θεου aο εκλεκτος |
| 23:36 | aενεπαιξαν tsbενεπαιζον δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι tsbκαι οξος προσφεροντες αυτω |
| 23:37 | και λεγοντες ει συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων σωσον σεαυτον |
| 23:38 | ην δε και επιγραφη tsbγεγραμμενη επ αυτω tsbγραμμασιν tsbελληνικοις tsbκαι tsbρωμαικοις tsbκαι tsbεβραικοις tsbουτος tsbεστιν ο βασιλευς των ιουδαιων aουτος |
| 23:39 | εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων aουχι tsbει συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας |
| 23:40 | αποκριθεις δε ο ετερος aεπιτιμων tsbεπετιμα αυτω aεφη tsbλεγων ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει |
| 23:41 | και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν |
| 23:42 | και ελεγεν tsbτω ιησου μνησθητι μου tsbκυριε οταν ελθης aεις tsbεν aτην tsbτη aβασιλειαν tsbβασιλεια σου |
| 23:43 | και ειπεν αυτω tsbο tsbιησους αμην tsbλεγω σοι aλεγω σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω |
| 23:44 | aκαι ην aηδη tsbδε ωσει ωρα εκτη και σκοτος εγενετο εφ ολην την γην εως ωρας abενατης tsεννατης |
| 23:45 | aτου aηλιου aεκλιποντος tsbκαι tsbεσκοτισθη tsbο tsbηλιος tsbκαι εσχισθη aδε το καταπετασμα του ναου μεσον |
| 23:46 | και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου aπαρατιθεμαι tsbπαραθησομαι το πνευμα μου aτουτο tsbκαι aδε tsbταυτα ειπων εξεπνευσεν |
| 23:47 | ιδων δε ο aεκατονταρχης tsbεκατονταρχος το γενομενον aεδοξαζεν tsbεδοξασεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην |
| 23:48 | και παντες οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην aθεωρησαντες tsbθεωρουντες τα γενομενα τυπτοντες tsbεαυτων τα στηθη υπεστρεφον |
| 23:49 | ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι aαυτω aαπο tsbαυτου μακροθεν και γυναικες αι aσυνακολουθουσαι tsbσυνακολουθησασαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα |
| 23:50 | και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτης υπαρχων a[και] ανηρ αγαθος και δικαιος |
| 23:51 | ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος tsbκαι προσεδεχετο tsbκαι tsbαυτος την βασιλειαν του θεου |
| 23:52 | ουτος προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου |
| 23:53 | και καθελων tsbαυτο ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν aαυτον tsbαυτο εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην tsbουδεπω ουδεις aουπω κειμενος |
| 23:54 | και ημερα ην aπαρασκευης tsbπαρασκευη atsκαι σαββατον επεφωσκεν |
| 23:55 | κατακολουθησασαι δε aαι tsκαι γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι tsbαυτω εκ της γαλιλαιας aαυτω εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου |
| 23:56 | υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην |
| 24:1 | τη δε μια των σαββατων ορθρου aβαθεως tsbβαθεος tsbηλθον επι το μνημα aηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα tsbκαι tsbτινες tsbσυν tsbαυταις |
| 24:2 | ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου |
| 24:3 | tsbκαι εισελθουσαι aδε ουχ ευρον το σωμα του κυριου ιησου |
| 24:4 | και εγενετο εν τω aαπορεισθαι tsbδιαπορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου tsδυο ανδρες abδυο επεστησαν αυταις εν aεσθητι tsbεσθησεσιν aαστραπτουση tsbαστραπτουσαις |
| 24:5 | εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων aτα tsbτο aπροσωπα tsbπροσωπον εις την γην aειπαν tsbειπον προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων |
| 24:6 | ουκ εστιν ωδε aαλλα tsbαλλ ηγερθη μνησθητε ως ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια |
| 24:7 | λεγων tsbοτι tsbδει τον υιον του ανθρωπου aοτι aδει παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι |
| 24:8 | και εμνησθησαν των ρηματων αυτου |
| 24:9 | και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοις ενδεκα και πασιν τοις λοιποις |
| 24:10 | ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια aη b[η] ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις tsbαι ελεγον προς τους αποστολους ταυτα |
| 24:11 | και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα aταυτα tsbαυτων και ηπιστουν αυταις |
| 24:12 | ο δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια tsbκειμενα μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το γεγονος |
| 24:13 | και ιδου δυο εξ αυτων tsbησαν tsbπορευομενοι εν αυτη τη ημερα aησαν aπορευομενοι εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους |
| 24:14 | και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων |
| 24:15 | και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν και αυτος tsbο ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις |
| 24:16 | οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον |
| 24:17 | ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και aεσταθησαν tsbεστε σκυθρωποι |
| 24:18 | αποκριθεις δε tsbο εις aονοματι tsbω tsbονομα κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις tsεν ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις |
| 24:19 | και ειπεν αυτοις ποια οι δε aειπαν tsbειπον αυτω τα περι ιησου του aναζαρηνου tsbναζωραιου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου |
| 24:20 | οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον |
| 24:21 | ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε aκαι συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει tsbσημερον αφ ου ταυτα εγενετο |
| 24:22 | αλλα και γυναικες τινες εξ ημων εξεστησαν ημας γενομεναι aορθριναι tsbορθριαι επι το μνημειον |
| 24:23 | και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην |
| 24:24 | και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον |
| 24:25 | και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται |
| 24:26 | ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου |
| 24:27 | και αρξαμενος απο aμωυσεως tsbμωσεως και απο παντων των προφητων aδιερμηνευσεν tsbδιηρμηνευεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου |
| 24:28 | και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος aπροσεποιησατο tsbπροσεποιειτο aπορρωτερον tsbπορρωτερω πορευεσθαι |
| 24:29 | και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν aηδη η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις |
| 24:30 | και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις |
| 24:31 | αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων |
| 24:32 | και aειπαν tsbειπον προς αλληλους ουχι η καρδια ημων καιομενη ην a[εν tsbεν aημιν] tsbημιν ως ελαλει ημιν εν τη οδω tsbκαι ως διηνοιγεν ημιν τας γραφας |
| 24:33 | και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον aηθροισμενους tsbσυνηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις |
| 24:34 | λεγοντας οτι aοντως ηγερθη ο κυριος tsbοντως και ωφθη σιμωνι |
| 24:35 | και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου |
| 24:36 | ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος tsbο tsbιησους εστη εν μεσω αυτων και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν |
| 24:37 | πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν |
| 24:38 | και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και abδια abτι tsδιατι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν aτη tsbταις aκαρδια tsbκαρδιαις υμων |
| 24:39 | ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι tsbαυτος εγω ειμι aαυτος ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα |
| 24:40 | και τουτο ειπων aεδειξεν tsbεπεδειξεν αυτοις τας χειρας και τους ποδας |
| 24:41 | ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε |
| 24:42 | οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος tsbκαι tsbαπο tsbμελισσιου tsbκηριου |
| 24:43 | και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν |
| 24:44 | ειπεν δε aπρος aαυτους tsbαυτοις ουτοι οι λογοι aμου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω aμωυσεως tsbμωσεως και aτοις προφηταις και ψαλμοις περι εμου |
| 24:45 | τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας |
| 24:46 | και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται tsbκαι tsbουτως tsbεδει παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα |
| 24:47 | και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν aεις tsbκαι αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη aαρξαμενοι tsbαρξαμενον απο ιερουσαλημ |
| 24:48 | υμεις tsbδε tsbεστε μαρτυρες τουτων |
| 24:49 | και a[ιδου] tsbιδου εγω αποστελλω την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει tsbιερουσαλημ εως ου ενδυσησθε tsbδυναμιν εξ υψους aδυναμιν |
| 24:50 | εξηγαγεν δε αυτους a[εξω] tsbεξω εως aπρος tsbεις βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους |
| 24:51 | και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων και ανεφερετο εις τον ουρανον |
| 24:52 | και αυτοι προσκυνησαντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης |
| 24:53 | και ησαν abδια abπαντος tsδιαπαντος εν τω ιερω tsbαινουντες tsbκαι ευλογουντες τον θεον tsbαμην |