Św. Augustyn, jeden z najznamienitszych teologów Kościoła Zachodniego, uważany za Ojca i Doktora Kościoła, pierwotnie odnosił słowa "Na tej skale zbuduję mój Kościół" do Piotra. Później jednak, pod koniec życia (Retractiones - Odwołania .1.ic. 21) wyraźnie wycofał się z tej interpretacji i uważał, na podstawie rozróżnienia petra (epi taute petra) a Petros (sy ei Petros), że petra to Chrystus. To samo rozróżnienie czyni św. Hieronim, chociaż dodaje, iż nie ma ono właściwego zastosowania do hebrajskiego i syryjskiego Kefas.

"Powiedziałem w jakimś miejscu o Apostole Piotrze, że na nim, jako na opoce założono Kościół.
W tym sensie wielu śpiewa hymn Ambrożego:
'Sama Opoka Kościoła zmyła jego winę, gdy zapiał kur'
'Hoc ipsa petra ecclesiae canente, culpam diluit'
Hymn poranny Ambrożego 'Aeternum rerum conditor
Wiem jednak, jak wykładałem często później, że słowo Pana: "Ty jesteś Petrus i na tej petra zbuduję Kościół mój" - należy rozumieć jako odnoszące się do Tego, którego Piotr wyznał słowami: Tyś jest Syn Boga żywego. Zatem Piotr tak nazwany od tej opoki przedstawia osobę Kościoła, który jest założony na tej opoce i otrzymuje klucze Królestwa Niebios. Nie powiedziano doń bowiem "Ty jesteś Petra (opoka), lecz "Ty jesteś Petros" (Piotr)". Opoką (petra) bowiem jest Chrystus, przez którego wyznanie Szymon otrzymał imię Piotr. Niech czytelnik sam zadecyduje, która z tych dwóch interpretacji jest bardziej prawdopodobna."

"Piotr, mocą prymatu swego apostolstwa, uosabia sobą obrazowo cały Kościół. ... Kiedy Jezus powiedział do niego: "Tobie dam klucze Królestwa Niebios" etc., Piotr reprezentował sobą cały Kościół, który na tym świecie jest atakowany różnymi pokusami niczym powodziami i burzami, a mimo to nie upada, ponieważ jest założony na opoce, od której Piotr wziął swe imię. Gdyż to nie opoka jest tak nazwana od Piotra, ale Piotr od opoki (non enin a Petro petra, sed Petrus a petra), tak jak i Chrystus nie bierze swego imienia od chrześcijan, lecz chrześcijanie od Chrystusa. Pan powiedział: "Na tej opoce zbuduję mój Kościół" dlatego, że Piotr wcześniej powiedział: "Ty jesteś Chrystus, Syn Boga Żywego". Mówi: Na tej opoce, którą wyznałeś, zbuduję mój Kościół". Gdyż to Chrystus był tą opoką (petra enim erat Christus), na której zbudowany był także Piotr, gdyż nikt nie może założyć żadnego innego fundamentu niż ten, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus. W ten oto sposób Kościół, który jest zbudowany na Chrystusie, otrzymał od niego w osobie Piotra klucze do nieba, to znaczy moc wiązania i rozwiązywania grzechów".
Traktat o Ewangelii Jana, 124:5.


Źródło: P. Schaff History of the Christian Church, vol. 3, s. 306 -7.
© Literatura Chrześcijańska






Na początek bieżącej strony Literatura Chrześcijańska - strona główna